Archive Category: Analizy

Neobanderowcy z Czarnego Komitetu postanowili „poprawić”…

Państwa Europy Środkowo-Wschodniej ponownie przeżywają wzrost emigracji, podobnie do sytuacji z lat 2004-2007, gdy emigracja wzrosła w wyniku wejścia nowych państw do Unii Europejskiej. Ze względu na dobre wyniki gospodarcze, Polska pomimo trwającego w Europie kryzysu jest godnym uwagi wyjątkiem od tego trendu. Emigracja w połączeniu ze starzeniem się i kurczeniem populacji Europy stanowi demograficzne i ekonomiczne wyzwanie dla państw Europy Środkowo-Wschodniej, zmagających się z utrzymaniem siły roboczej niezbędnej do podtrzymania wzrostu gospodarczego. W nadchodzących kilku dekadach można się spodziewać zakrojonej na całą Europę rywalizacji o pracowników.

Po upadku Związku Radzieckiego Rosja pozostała z ogromnym aparatem wojskowym, na którego utrzymanie nie było ani środków, ani zapotrzebowania. Jak pisze były dowódca sił zbrojnych Estonii, doradca premiera Andrusa Ansipa ds. obrony i bezpieczeństwa narodowego generał Ants Laaneots na portalu "Arvamus Postimees", najnowsza, czwarta z kolei reforma wojskowa ma przekształcić rosyjskie siły zbrojne w nowoczesną armię zawodową. Przed jakimi zagrożeniami musi bronić się Rosja, można wywnioskować z historii oraz z przedwyborczych artykułów Putina.

Budżet Rosji uzależniony jest od cen surowców. Nie tylko Bank Światowy zmusza kraj do uporządkowania swoich finansów, które grożą całkowitym wymknięciem się spod kontroli.

Głód zysków u przedsiębiorców z państw NATO i zapotrzebowanie na nowe technologie w Rosji prowadzą do kolejnych dostaw zachodniego sprzętu dla rosyjskiej armii.

"Jeśli podejmowane przez Rosję próby zjednoczenia państw WNP zakończą się fiaskiem, to i sama Rosja poniesie porażkę. Stanie się wówczas albo zaściankiem Europy, albo surowcowym zapleczem Chin. Innej możliwości nie ma".

W zeszłym roku między Białorusią a Unią Europejską pojawiły się rozbieżności polityczne, a ich punktem kulminacyjnym była odmowa udziału delegacji Mińska na Europejskim Szczycie w Pradze, planowanym na 5 marca. Zniechęcenie Białorusi do przeprowadzenia politycznych i gospodarczych reform w obrębie państwa powoduje coraz większą izolację w stosunku do Zachodu. O ile Białoruś oddala się coraz bardziej i bardziej od Europy i innych państw zachodnich, o tyle istnieje większe prawdopodobieństwo jej integracji z Moskwą i z tymi strukturami gospodarki i bezpieczeństwa, których liderem jest Rosja.

W oczach Putina Rosja jest obiektem nieustannego, mało przyjaznego oddziaływania z zewnątrz. Dotyczy to wyzwań o charakterze wojskowym, ale także prób narzucenia jej określonych form życia społecznego poprzez "miękką siłę". Świat w ogóle postrzegany jest przez Putina jako skrajnie ryzykowne i wrogie środowisko.

Jesteśmy świadkami rosnącej rosyjskiej aktywności na rzecz uruchomienia Gazociągu Południowego. Dotyczy to zarówno aspektu zapewnienia źródeł surowcowych dla projektu, zawarcia umów z państwami tranzytowymi, aż po zakontraktowanie odbiorców tegoż gazu. W tym świetle pod dużym znakiem zapytania stoi unijny projekt gazociągu Nabucco. Do głównych przyczyn takiej sytuacji należy zaliczyć nie tylko niewystarczające działania podejmowane na jego rzecz przez Komisję Europejską, ale nade wszystko zbieżność interesów głównych unijnych graczy (Niemcy, Francja, Włochy) z interesami Rosji, a nie stanowiskiem reprezentowanym przez KE.

Coraz wyraźniej widać, że europejscy biurokraci nie nadążają za geopolityczną dynamiką współczesnego świata. W tym samym czasie, gdy USA i Chiny rozszerzają swoje strefy wpływów w rejonie Oceanu Spokojnego, a Rosja pracuje nad utworzeniem swojego bloku euroazjatyckiego, Unia Europejska sama ograniczyła rozszerzenie zewnętrznych granic swoich wpływów i skoncentrowała się na kwestii ponownego podziału politycznych i gospodarczych pełnomocnictw i de facto odpadła z geopolitycznej gry. Ignorując europejskie dążenia i polityczne ambicje Turcji i Ukrainy, Unia Europejska daje wyraz geopolitycznej krótkowzroczności i ogranicza sobie możliwość prowadzenia skuteczniejszej polityki na Bliskim Wschodzie oraz w strefie postsowieckiej.

Pacyfikacja Kaukazu jest jednym z głównych putinowskich mitów, o którym ostatnio, z powodu mało przekonywających argumentów, władze rosyjskie wolą milczeć...

Znajdujemy się obecnie w nowym cyklu, który trwa od 2008 roku. Unia Europejska przestała funkcjonować w sposób, w jaki to robiła jeszcze pięć lat temu, ale nadal nie zdecydowała się na nową formę istnienia. Chiny znalazły się w trudnej sytuacji ekonomicznej i socjalnej. Wycofanie się USA z Iraku stwarza możliwości wzmocnienia Iranu, co może zmienić równowagę sił w regionie. Równoczesne zmiany w Europie, Chinach i na Bliskim Wschodzie mogą mieć wpływ na pojawienie się nowego ładu międzynarodowego, który zastąpi ten dotychczasowy - ustanowiony w latach 1989 - 1991 - piszą analitycy STRATFOR.

Podczas gdy Indie powoli przejmują od Chin rolę największego światowego importera broni, rosyjskie przedsiębiorstwa wojskowo-przemysłowe coraz bardziej liczą na dodatkową sprzedaż broni do Indii, aby w ten sposób zrekompensować sobie gwałtowny spadek eksportu do Chin.

Sytuacja jest wyraźnie asymetryczna: podczas gdy USA nie przejmują się zbytnio Rosją, rosyjska duma nie pozwala tego zaakceptować i Rosjanie wolą wierzyć, że USA tylko zatajają swoje głęboko zakorzenione pragnienie osłabienia i, w miarę możliwości, zniszczenia Rosji - pisze dyrektor Centrum Carnegie w Moskwie.

Fakt porozumienia Berlina z Warszawą w sprawie "kwestii rosyjskiej" może oznaczać powstawanie nowej konstrukcji geopolitycznej - osi Berlin-Warszawa.

Postawienie w stan gotowości bojowej nowej stacji radiolokacyjnej na terenie obwodu kaliningradzkiego Dmitrij Miedwiediew skomentował słowami, że jest to "pierwszy sygnał gotowości naszego kraju do dania adekwatnej odpowiedzi na zagrożenia, jakie niesie ze sobą amerykański system obrony przeciwrakietowej dla naszych strategicznych sił jądrowych".

"To, że na Litwie (i w sąsiadującej z nią Polsce) są określone siły, które mają chrapkę na "oryginalnie" litewskie czy polskie tereny Białorusi, nie jest tajemnicą. Kto ma partię solową w chórze tych potencjalnych "pokój czyniących" również nie stanowi tajemnicy. Wystarczy wspomnieć chamskie i prowokacyjne publikacje niektórych wiodących mediów zachodnich, które umieszczają Białoruś i Ukrainę na pierwszym miejscu pośród krajów, które mogą być zarzewiem konfliktów zbrojnych" - pisze białoruski analityk Nikołaj Maliszewski w artykule dla portalu NEWSBALT.RU

Długoterminowe planowanie nie jest silną stroną Rosji. Premier Władimir Putin, który w maju następnego roku najprawdopodobniej zamieni się miejscami z obecnym prezydentem Dmitrijem Miedwiediewem, opowiada się za utrzymaniem statusu quo, to znaczy za redystrybucją miliardów, które państwo otrzymuje ze sprzedaży surowców wśród narodu i pozostałych przedsiębiorstw przemysłowych. Do tej pory jeszcze nie widać rezultatów modernizacji, którą w różny sposób obiecują obaj przywódcy polityczni.