„Kaci Wołynia” Marka A. Koprowskiego to zbiór krótkich biografii ukraińskich działaczy nacjonalistycznych, którzy byli zaangażowani w działalność OUN-UPA na Wołyniu w czasie rzezi wołyńskiej. Autor umieścił wśród nich nie tylko dowódców zbrodniczych oddziałów, ale także działaczy politycznych, słusznie zakładając, że brali udział w podejmowaniu ludobójczych decyzji. Do katów Wołynia zaliczony został także artysta Nil Hasewycz, […]

Mieczysław Samborski, autor książki „Sprawcy ludobójstwa Polaków na Wołyniu w czasie II wojny światowej. Historia Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii”, najwyraźniej rozgoryczony moją krytyczną recenzją swojego dzieła (choć nie szczędziłem mu też pochwał), zareagował na opublikowaną przez Kresy.pl repliką, w której postawił mi szereg zarzutów. Nie mogę pozostawić ich bez odpowiedzi. – pisze […]

Literatura obozowa stale budzi zainteresowanie, choć od końca II wojny światowej mija niebawem 70 lat. Dwa pokolenia bez wojny, ale także bez wyobraźni pozwalającej zrozumieć jej okropności. Kiedy więc młody autor, w tym przypadku autorka, zabiera się za temat „obozowy” nie bez racji może zaistnieć pewna nieufność.

Mamy w tej książce do czynienia z niezwykłą recydywą archaicznego nacjonalizmu i ze zdradą pamięci zamordowanych przez OUN-UPA Polaków i Żydów.

Chińczycy mają kulturowo zakodowany zakaz unikania wszelkiego otwartego konfliktu. Zmagania toczyły się zawsze skrycie. Stąd właśnie wykształciła się nie umiejętność, ale SZTUKA stosowania podstępów.

Kresowa księga sprawiedliwych 1939–1945. O Ukraińcach ratujących Polaków poddanych eksterminacji przez OUN i UPA, opracował Romuald Niedzielko, Warszawa 2007 (seria: „Studia i materiały”, t. 12).

"Piszę o wszystkim - o polityce, ludziach, kuchni i zabytkach. O przyrodzie, architekturze, ekonomii, zwyczajach, mitach i życiu codziennym. Mam nadzieję, że zachęci to czytelników do spakowania bagaży i wyruszenia w podróż. Kto wie, może dla niektórych będzie to, tak jak dla mnie, podróż życia?"

Jego przodkowie pijali z Radziwiłłami i Cat się tego nie wypierał. Tym się szczycił. Gdy Adolf Nowaczyński zganił go za przygotowanie słynnego zjazdu w Nieświeżu z udziałem marszałka Piłsudskiego i drwił zeń, że na zjeździe posadzono go na ostatnim miejscu odpowiedział, że siedział akurat na tym samym miejscu, na którym siadali Mackiewiczowie za czasów "Panie Kochanku" i hetmana "Rybeńko".

...nasze obecne Kresy, choć nie tak rozległe, szerokie i nieograniczone, posiadają w wszelkie atrybuty ziemiom kresowym od wieków przypisywane.

"...skręcają po kilka liści razem, pakują je w baryłki od wódki, żeby tytoń od niej nabrał mocy, pełną baryłkę pokrywają szczelnie dnem i chowają ją w lesie w kopcu mrówki rudnicy, gdzie ona leżąc dłuższy czas, przechodzi wódką i kwasem mrówkowym, skutkiem czego nabiera mocy."

"Wy, obywatelu, jesteście chyba pierwszym Polakiem, który przyjechał do nas dobrowolnie, bez eskorty"

Kwartalnik Stowarzyszenia Rodzin Osadników Wojskowych i Cywilnych Kresów Wschodnich "Kresowe Stanice" wydawany jest nieprzerwanie od 15 lat.

Książka Witolda Mikołajczaka zatytułowana "Wojny polsko- krzyżackie" wydana przez "Replikę" jest z pewnością warta polecenia, zwłaszcza młodzieży. Powinna ona zainteresować szczególnie tych młodych ludzi, których interesują zmagania polsko-krzyżackie i którzy chcieliby mieć ich cały ogląd, a nie tylko posiadać wiedzę o bitwie pod Grunwaldem. Witold Mikołajczak omawia je bardzo szczegółowo od ich początku aż do ostatecznego złamania potęgi zakonu.

"Puszcza, która przez tyle lat była jego domem, ukołysała go do wiecznego snu. Nie miał grobu. Dzikie zwierzęta rozwłóczyły jego szczątki."

Film "Bitwa pod Wiedniem", nie pretendując do bycia historyczną wyrocznią, naginając od czasu do czasu historyczną prawdę, jest jednak pod względem zgodności z faktami bardziej przyzwoity, niż się to nawet komentującym go historykom wydaje. Pod tym względem jest też dużo lepszy od rosyjskiego "Roku 1612", z którym to filmem często się go zestawia - uważa dr Radosław Sikora, który specjalnie dla portalu KRESY.PL przygotował omówienie najnowszej włoskiej produkcji opowiadającej o Wiktorii Wiedeńskiej.

"Polskie zabytki nie są dla nas rodzime - my je po prostu mamy we krwi. Ich kształty wyryły się w naszej pamięci od dziecka."