jacekgandalf @jacekgandalf

770

Na nowogródzkim szlaku

Gdybyśmy tak z podolskich sadów, sandomierskich łanów, z pszenicą wyżej chłopa, czy z księżackiej wsi, roześmianej tęczą wełniaków i błękitem bielonych chat, znaleźli się nagle pod Nowogródkiem czy Wilnem – mielibyśmy z pewnością takie wrażenie, jakby nas z jaskrawego południowego słońca przeniesiono w półcień. Narazić wszystko wydaje się szare. Nawet gryka na łanie mniej różowa, nawet chabry w zbożu bardziej siwe, nawet niebo i słońce bledsze.

Jan Karol Chodkiewicz

Chodkiewicz Jan Karol, h. Gryf z mieczem (1560-1621), hetman w. litewski, z bychowskiej, najstarszej gałęzi tego rodu, hrabia na Szkłowie, Myszy i Bychowie, syn Jana, marszałka w. lit., i Krystyny Zborowskiej, córki Jana Zborowskiego, kasztelana krakowskiego.

Racuchy chanukka

Wiele potraw kuchni żydowskiej łączy się z obchodzonymi przez ten naród uroczystościami różnych świąt. Mimo to sporo smakołyków, choć czasem w nieco zmienionej formie, przeniknęło również do kuchni kresowej. Jedną z nich są słodkie racuszki, zwane chanukkami (Chanuka to Święto Światła). Przygotowanie ich jest niezwykle proste. To bardzo smaczny, delikatny i wyśmienity deser; można go podać do kawy, herbaty albo nawet czekolady na gorąco.

Czybureki

Przysmaki tatarskie znacznie wzbogaciły kuchnię kresową, z biegiem lat stając się jej nieodłączną częścią. Jedną z takich potraw są, obok słynnych kołdunów, także czybureki (czyburki), kształtem przypominające płaskie pierogi. I choć wymagają sporo pracy, warto się pokusić o ich przyrządzenie, bowiem jest to jadło wyśmienite.

Bliny drożdżowe

Bliny są potrawą bardzo popularną nie tylko w Rosji, ale i na Kresach, choć przeważnie kojarzone są właśnie z kuchnią rosyjską. Zna ona kilka rodzajów blinów, różniących się dodatkami i rodzajem mąki (pszenna, gryczana, razowa lub mieszana). Tym razem wersja pszenna.

Rosół z zacierkami, tzw. żeniocha

Bardzo smakowita, sycąca odmiana zupy ziemniaczanej, lub – jak kto woli – rosołu z ziemniakami. Na Podkarpaciu, w rejonie Przemyśla-Jarosławia, gdzie wiele potraw było podobnych do tych ze Lwowa, nazywano ją “żeniochą”; od kluseczek “pożenionych” z rosołem i ziemniakami.