Archive Category: Historia

Lider ruchu Kukiz'15 w ostrych słowach odniósł się do działań…

W powszechnej opinii Kowno uchodzi za kuźnię litewskiego nacjonalizmu, czy jak kto woli patriotyzmu. Pod tym względem od Wilna miasto to różni się w sposób zasadniczy. Litwini bezwzględnie w nim dominują, a ich odsetek jest nawet wyższy niż w całej Litwie. Stanowią, aż 88,7 procent jego mieszkańców gdy dla całej Litwy wskaźnik ten wynosi 80 procent. Jest to zasługa rządów międzywojennej Litwy, które robiły wszystko, by przekształcić swą ówczesną stolicę w miasto czysto litewskie, które takim na początku wieku wcale nie było.

Wołyń w momencie, gdy znalazł się w II Rzeczpospolitej należał do najbardziej zacofanych, zapóźnionych cywilizacyjnie i zniszczonych przez wojnę dzielnic kraju. Władze RP starały się nadrabiać dystans, jaki dzielił Wołyń od reszty kraju, osiągając w tym spore sukcesy.

Zbigniew Herbert urodził się w 1924 roku we Lwowie i w tym mieście spędził dwadzieścia lat swego życia. Wraz z rodziną w 1944r. wyjechał z Polski. Od chwili opuszczenia grodu Lwa, pisarz nigdy ani w wystąpieniach publicznych, ani w swej twórczości, nie wspomniał bezpośrednio o rodzinnym mieście. Zrobił to dopiero u kresu życia, wyrażając życzenie, by został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

20 czerwca 1841 roku urodziła się Eliza Pawłowska (później Orzeszkowa) córka Benedykta i Franciszki z domu Kamieńskiej. W wieku dwóch lat została osierocona przez ojca. Jej matka trzy lata później powtórnie wyszła za mąż, za Konstantego Widackiego.

Największy poeta polskiego romantyzmu przyszedł na świat w ziemi Nowogródzkiej w Wigilię Bożego Narodzenia 1798 r. w niezamożnym domu Mikołaja i Barbary Mickiewiczów. Dorastał na styku trzech kultur: litewskiej, polskiej i białoruskiej.

Tadeusz Kościuszkom urodził się 4 lutego 1746 roku w Mereczowszczyźnie pod Kossowem. Pochodził z średnio zamożnej rodziny szlacheckiej. Jego matką była Tekla z Radomskich, a ojciec Ludwik Tadeusz Kościuszko był miecznikiem brzeskim. Tadeusz nie miał łatwego dzieciństwa. W 1758 roku zmarł jego ojciec. Z powodu kłopotów finansowych owdowiałej matki nie ukończył szkoły pijarskiej w Lubieszowie, gdzie pobierał naukę w latach 1755 - 1760.

Państwo istniejące w 1917- 1920 na Ukrainie, w 1917 r. sfederowana z Rosją, od 22 I 1918 r. suwerenna i niezależna; za czasów hetmanatu przyjęła nazwę Państwo Ukraińskie. Pomimo sojuszu z Niemcami i Polską nie wytrzymała naporu Rosji Sowieckiej, jej władze schroniły się na uchodźstwie.

W maju 1919 r. cofające się z Litwy wojska niemieckie ziemię Suwalsko-Sejneńską przekazali administracji litewskiej i sami pozostali jeszcze do sierpnia. Los tych ziem był niepewny i stały się one przedmiotem zatargów polsko-litewskich.

Siła zbrojna Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Powołana do życia w listopadzie 1918r. do końca istnienia republiki rozbudowywana. Jej głównym celem była obrona granic ZURL przed Polską, która nie przyjmowała istnienia tego państwa do wiadomości.

Język litewski i odrębna od polskiej obyczajowość istniały w XIX w. w chłopskich oraz często drobnoszlacheckich domostwach; ich mieszkańcy nie czynili jednak z tego faktu jakiejś cennej wartości. Litewskość takowa nie była konkurencyjna dla polskości czy rosyjskości, nie była bowiem propozycją dla człowieka wykształconego.

Dosyć mało znanym epizodem w historii polskich walk niepodległościowych, był zryw polskich zesłańców zwany w historiografii Powstaniem Nadbajkalskim. Powstanie to wybuchło 24 czerwca 1866 w Kraju Zabajkalskim. Jego organizatorami byli uczestnicy Powstania Styczniowego, zesłani po jego upadku w rejon jeziora Bajkał.

Skutki rozbiorów dla Kresów można by skwitować jednym zdaniem. W ich wyniku Polska je utraciła, a jej ekspansja na Wschód realizowana głównie nie mieczem, ale pługiem i kulturą została zatrzymana.

Głównym ośrodkiem Powstania Kościuszkowskiego na Kresach była stolica Wielkiego Księstwa Litewskiego Wilno. W pierwszej fazie powstania rosyjskie siły okupacyjne liczyły na Litwie 5500 szabel i bagnetów i wojsko litewskie miało nad nimi przewagę. 16 kwietnia 1794r. do insurekcji przystąpiło wojsko litewskie, stacjonujące w Szawlach.