Archive Category: Omówienia

Lider ruchu Kukiz'15 w ostrych słowach odniósł się do działań…

Wydawnictwo "Universitas" nie daje nam odpocząć od Stanisława Mackiewicza i bombarduje nas co rusz kolejnymi tomami dzieł wybranych tego publicysty i pisarza.

"Wa imia Atca i Syna/To nasza malitwa/Tak jak Trójca nam jadyna/Polszcza, Ruś i Litwa."

Traktat Ryski poza znaczeniem dla narodowościowej polityki polskiej, miał jeszcze inne znaczenie. Oto Polska nigdy nie uznała rozbiorów. Wszystkie powstania polskie XIX wieku głosiły hasło "restitutio in integrum" wszystkiego, co XVIII wiek nam zabrał. Traktat ryski był pierwszym aktem ze strony polskiej, który się wyrzekał i zrzekał w sposób legalny naszych praw do olbrzymiej połaci ziem wschodnich. I patriotyzm polski zniósł to z łatwością. Jeszcze nasi dziadowie, nie mówiąc już o pradziadach, życie oddawali za hasło nie tylko "wolności" i "niepodległości", lecz i "całości" ziem Rzeczypospolitej.

No cóż, jaka wizja, taki dobór do niej artystów. I gdyby ktoś zamienił Grossa i młodszego Stuhra w ich rolach, to zapewne nie byłoby żadnej różnicy, jeśli chodzi o poziom ignorancji i złej woli. Dodajmy do tego Pasikowskiego jako piewcę esbecji (osławione filmy "Psy") i wybuchowa mieszanka gotowa.

"Puszcza, która przez tyle lat była jego domem, ukołysała go do wiecznego snu. Nie miał grobu. Dzikie zwierzęta rozwłóczyły jego szczątki."

Nasi rodacy mieli niebagatelny wkład w rozwój gospodarczy i kulturalny Syberii. Zsyłani przez dziesiątki stawali się elitą tamtego regionu. Przypomina o tym wydana w tym roku książka pt. "Polska mozaika syberyjska".

Ogórki trockie są nierównie większe, dłuższe, jak "ruskie", a równie płodne i soczyste. Wyborne prosto z grzędy, a i do zwyczajnego kwaszenia najlepsze!

z Dmytrem Antoniukiem rozmawiają Krzysztof Wojciechowski i Iwan Parnikoza

Warto zwrócić uwagę na artykuł Michała Bronowickiego o korekcie wschodnich granic komunistycznej Polski i ZSRR. W zasadzie równie dobrze mógłby on nosić tytuł "Zamienił stryjek siekierkę na kijek, czyli, jak sowieci okradli nas z węgla".

Z naszą polityką wobec Rosji, Ukrainy, Białorusi, Litwy dzieje się źle, politykom brakuje wizji lub woli jej realizacji, a przecież wschód (rozumiany na potrzeby tej analizy jako dawne terytorium ZSRR), w obliczu kryzysu Unii Europejskiej, staje się z punktu widzenia interesów Polski, coraz bardziej atrakcyjnym i naturalnym kierunkiem zainteresowania.

Obaj czują się oszukani przez pokolenie rodziców, które stworzyło im świat pełen przypadkowości, bylejakości, nieuporządkowania. Obaj chcą się określić - w opozycji do starszego pokolenia; łatwiej im czasem zrozumieć dziadków niż rodziców.

... najważniejszym dla polskiego czytelnika okresem jest ten zawarty w rozdziale: "Znów centrum wojewódzkie - w składzie państwa polskiego". Mimo, że obejmuje on zaledwie 20 lat (z 80-letniej historii przedstawionej w albumie), zajmuje prawie trzecią jego cześć - 60 stron i ponad 130 fotografii.

Cornwell świetnie i lekko łączy historyczne wydarzenia z fikcją literacką. Fascynujące jest też otoczenie akcji, czyli Indie, dla wielu do dziś tajemnicze i nieodkryte, a tu dzięki Sharpe'owi możemy zapoznać się z Orientem XIX wieku, co jest z pewnością dużą zaletą powieści.

Dobre maniery to klucz do sukcesu towarzyskiego, udanych relacji biznesowych i społecznych.

Prezentacja każdej familii opatrzona jest herberm danego rodu i krótkim wprowadzeniem w jej pochodzenie, jednak to, co sprawia, że książkę czyta się niezwykle dobrze jest duży wybór ciekawostek i anegdot związanych z konkretnymi postaciami.

Walki o twierdzę Brześć dopiero się rozpoczynały, gdy w rosyjskim samochodzie sztabowym do tajnego archiwum podjechało dwóch niemieckich oficerów. Jeden udawał sowieckiego komisarza, a drugi pułkownika Armii Czerwonej. Legitymowali się rozkazem wydanym przez Stawkę, czyli Najwyższe Naczelne Dowództwo, a podpisanym przez samego Stalina. Rozkaz zawierał polecenie wydania pułkownikowi Sołujewowi znajdujących się w twierdzy dokumentów, które należało ewakuować do Smoleńska. Zostały one załadowane na cztery auta, do których wsiadło ośmiu żołnierzy towarzyszących przebranym niemieckim oficerom. Transport szybko odjechał i cała mistyfikacja zakończyła się pełnym sukcesem.