Dr Wanda Półtawska – lekarka, współpracowniczka św. Jana Pawła II i obrończyni życia, podczas II wojny światowej więziona w niemieckim obozie koncentracyjnym w Ravensbrück, nie żyje. Zmarła tydzień przed swoimi 102. urodzinami.
We wtorek późnym wieczorem w serwisach społecznościowych pojawiły się informacje, że dr Wanda Półtawska, słynna obrończyni życia i dzieci poczętych oraz współpracowniczka św. Jana Pawła II, jest w stanie agonalnym. W środę rano poinformowano, że minionej nocy zmarła w Krakowie. W przyszłym tygodniu skończyłaby 102 lata.
Jak przypomina serwis Opoka.org.pl za KAI, Wanda Półtawska z domu Wojtasik urodziła się 2 listopada 1921 roku w Lublinie. Przed wojną kształciła się w szkole Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej w Lublinie. Należała do IV Lubelskiej Drużyny Żeńskiej im. Orląt Lwowskich.
Po wybuchu II wojny światowej wraz z grupą harcerek działała w konspiracji. 17 lutego 1941 r. została aresztowana przez gestapo i po ciężkim śledztwie osadzona w areszcie na zamku w Lublinie. We wrześniu tego samego roku, zaocznie skazana na śmierć, została wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego dla kobiet w Ravensbrück. Była jedną z 74 Polek, które poddawano tam pseudomedycznym operacjom. Tuż przed końcem wojny przewieziono ja do podobozu w Neustadt-Glewe. Przebywała tam do 7 maja 1945 roku.
Jesienią 1945 r. rozpoczęła studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończyła w 1951 roku. W 1964 roku obroniła doktorat w zakresie psychiatrii. W latach 1952–1969 była adiunktem w Klinice Psychiatrycznej Akademii Medycznej w Krakowie, a w latach 1955–1997 wykładowcą medycyny pastoralnej na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. W 1969 roku zwolniła się kliniki, chcąc poświęcić się poradnictwu małżeńskiemu i rodzinnemu. Od 1964 do 1972 pracowała w Poradni Wychowawczo-Leczniczej przy Katedrze Psychologii UJ. W 1967 zorganizowała Instytut Teologii Rodziny przy PWT, którym kierowała przez 33 lata. Na początku lat 80. XX wieku wykładała w Instytucie Studiów nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie.
W trakcie studiów, 31 grudnia 1947 roku, wyszła za mąż za Andrzeja Półtawskiego, późniejszego profesora filozofii na UJ. Urodziła cztery córki.
Uczestniczyła w pracach Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Była też radną miasta Krakowa.
Dr Wanda Półtawska blisko współpracowała z metropolitą krakowskim kard. Karolem Wojtyłą, późniejszym papieżem Janem Pawłem II, który darzył ją przyjaźnią i zaufaniem. Była ekspertem oraz członkiem m.in. Papieskiej Akademii Życia. Oboje korespondowali ze sobą, aż do śmierci papieża. W 1962 roku, abp Wojtyła napisał do Ojca Pio z prośbą o modlitwę o uleczenie Wandy Półtawskiej z choroby nowotworowej. Znane jest też późniejsze podziękowanie za skuteczną interwencję. Ponadto, w 2001 roku Półtawska bezpośrednio poinformowała papieża o sprawie arcybiskupa poznańskiego Juliusza Paetza i sytuacji w diecezji poznańskiej, w efekcie czego Watykan podjął interwencję.
W swoich publicznych wystąpieniach broniła wartości rodziny i świętości życia, od poczęcia do naturalnej śmierci. Jako jedna z pierwszych mówiła o tym, jak aborcja wpływa na zdrowie psychiczne kobiety, powtarzając zarazem, że odpowiedzialność ponosi także ojciec dziecka.Występowała też przeciwko in vitro, ideologii gender i postulatom ruchów LGBT, jak np. możliwość adopcji dzieci.
KAI / opoka.org.pl / Kresy.pl
Zostaw odpowiedź
Chcesz przyłączyć się do dyskusji?Nie krępuj się!