Ukraińska armatohaubica Bohdana oficjalnie na stanie Sił Zbrojnych Ukrainy

Ministerstwo obrony Ukrainy potwierdziło, że ukraińska armia przyjęła na stan kołową, samobieżną armatohaubicę 2S22 Bohdana. Według mediów, nastąpiło to w ramach „przyspieszonej procedury”. Nie wiadomo, o ile sztuk chodzi.

Jak podają ukraińskie media, Siły Zbrojne Ukrainy przyjęły na stan uzbrojenia kołową, samobieżną armatohaubicę 2S22 Bohdana kal. 155 mm, sprzęt krajowej produkcji. Ukraiński resort obrony potwierdził to w odpowiedzi na zapytanie serwisu Suspilne.

„Ukraiński samobieżny system artyleryjski Bohdana jest na uzbrojeniu Sil Zbrojnych Ukrainy” – informuje ministerstwo obrony Ukrainy.

Resort nie ujawnił jednak bliższych danych. Nie wiadomo, ile systemów Bohdana dostarczono, ani jaka była wartość ich produkcji w warunkach wojny.

Wiadomo, że Bohdana była już używana przez Ukraińców w walce, m.in. w lipcu 2022 roku, gdy pomagała odbić Wyspę Wężową. Oficjalnie system nie był jednak przyjęty na stan ukraińskiej armii.

Według serwisu „Militarnyj Portal”, w momencie rosyjskiej inwazji na Ukrainę istniał jeden prototyp armatohaubicy, jednak podczas prób strzelania stwierdzono wady. Dotyczy one przede wszystkim wadliwego podwozia KrAZ. Kłopoty były również z samą armatą, krytykowano brak automatu ładującego i niską dokładność pracy. Źródła portalu Suspilne twierdzą, że Bohdana została przyjęta do służby bez dodatkowych testów państwowych, w ramach „uproszczonej procedury”.

Jak pisaliśmy, na początku maja br. pojawiły się zdjęcia, pokazujące proces produkcji ukraińskiej samobieżnej haubicoarmaty 2S22 Bogdana (Bohdana) poza Ukrainą, najpewniej w jednym z krajów Europy Środkowej. Widać na nich m.in. opancerzoną kabinę kierowcy i załogi na podwoziu kołowym. Ukraiński Militarnyj Portal zwraca uwagę, że wizualnie przypomina ona kabiny ukraińskich pojazdów opancerzonych Warta. Eksperci branży wojskowej zwrócili też uwagę, że na opublikowanych zdjęciach są dwa różne pojazdy: „stary”, jeszcze na podwoziu KrAZ z armatą (być może w remoncie) oraz nowo budowany, na innym podwoziu.

W styczniu tego roku ukraiński minister obrony, Ołeksij Reznikow poinformował, że Ukraina sfinansowała produkcję seryjną krajowego systemu artyleryjskiego kal. 155 mm Bohdana. Dodał, że prace ruszyły jeszcze jesienią 2022 roku. Podkreślił zarazem, że Bohdana pomyślnie przeszła próby na polu walki, potwierdzając, że była ona używana podczas wojny z Rosją. Brała m.in. udział w ostrzeliwaniu zajętej przez Rosjan Wyspy Wężowej.

Z kolei w lutym Reznikow powiedział, że pierwsze dostawy samobieżnych armatohaubic Bohdana spodziewane są w najbliższych miesiącach.

Przypomnijmy, że próby polowe i ogniowe nowej, ukraińskiej samobieżnej armatohaubicy kal. 155 mm, 2S22 Bohdana rozpoczęły się jeszcze w maju 2021 roku.

System 2S22 Bohdana to nowa, kołowa, samobieżna haubica kal. 155 mm, czyli w kalibrze natowskim, opracowana na bazie wspólnej decyzji resortu obrony i spółki zakładów maszynowych w Kramatorsku z 2016 roku. Działo pierwotnie było zainstalowane na kołowym podwoziu ciężarówki KrAZ-63221 (później sygnalizowano, że może zostać wymienione na inne). Broń przeznaczona jest do niszczenia punktów dowodzenia, rażenia oddziałów pancernych i zmechanizowanych, baterii artylerii, stanowisk łączności i fortyfikacji polowych. Bohdana posiada nowoczesny system kontroli ognia, komputer balistyczny i skomputeryzowany system działa. Wyświetlacz główny umieszczony jest w opancerzonej kabinie, drugi jest zlokalizowany z tyłu wozu. Używa się go, gdy haubica jest rozłożona do trybu strzelania.

Zgodnie z założeniami, nowy system artyleryjski ma mieć zasięg minimalny 780 metrów, a maksymalny – do 40 km lub do 50 km, przy wykorzystaniu nowoczesnych typów pocisków. Niektóre źródła mówią o zasięgu nawet niespełna 60 km. Maksymalna szybkostrzelność to 6 strzałów na minutę.

Pierwszy prototyp haubicy samobieżnej Bohada zaprezentowano w lipcu 2018 roku, a miesiąc później pokazano ją na defiladzie z okazji ukraińskiego dnia niepodległości. Na prace wydano ponad 140 ml dolarów. Pierwotnie zakładano, że w 2020 roku zakończy się etap badawczo-rozwojowy, ale tak się nie stało. Opóźnienia były spowodowane m.in. przez problemy z zakupem amunicji oraz przeszkody biurokratyczne. Te pierwsze rozwiązano poprzez wykorzystanie amunicji tureckiej, a także pocisków kal. 155 mm kupionych od czeskiej firmy Excalibur Army.

Unian / Kresy.pl