Archive Category: Reportaże

Neobanderowcy z Czarnego Komitetu postanowili „poprawić”…

Turystyka jest jednym z najbardziej dochodowych sektorów eksportu Litwy. Rok 2013 był rokiem sukcesu dla branży turystycznej. Dochody osiągnięte na Litwie z turystyki w ubiegłym roku stanowiły 4,2 mld litów. Obywatele Litwy zaś podróżując po świecie, wydali około 3 mld litów.

Wśród ofiar bezpieki czekających na wydobycie z powązkowskiej Łączki i identyfikację jest grupa pilotów rozstrzelanych w więzieniu mokotowskim w 1952 i 1953 roku

Postać Iwana Fedorowa (lub Fedorowicza) w świecie słowiańskim jest dobrze znana. Wybitny przedstawiciel epoki Renesansu, grawer, majster odlewnictwa czcionek, wynalazca broni wojennej. Pierwszy drukarz książek pisanych cyrylicą, którego znamy z imienia.

Na Kresach Wschodnich trwała gehenna ludności polskiej. Sowieci pacyfikowali polskie podziemie niepodległościowe, a ogołocone z mężczyzn polskie wsie padały ofiarą ukraińskiego ludobójstwa.

„Droga na szczyt zaczyna się w Dolinie” – tak brzmi nieoficjalne hasło Doliny, miasteczka na terenie dawnego woj. stanisławowskiego, usytuowanego na malowniczym przedgórzu Karpat.

Rośnie zainteresowanie służbą w litewskiej Armii Ochotniczej Ochrony Kraju. Dziś prawie dwukrotnie wzrosła liczba rekrutów chętnych do służby ochotniczej — odbudowanej z początkiem odrodzenia niepodległości Litwy — jej odpowiednik istniejących w wielu krajach Gwardii Narodowej.

„Byłam świadkiem tej masakry – stwierdza pani Ksej. – Rozstrzelali ludzi z karabinów maszynowych. Po trzy osoby stawiali. Mąż patrzył, jak rozstrzeliwują żony, a żona jak strzelają do męża i dzieci. Siostra została, a brata zabili. Nawet zabili takie dziecko co miało miesiąc. Część rozstrzeliwała Polaków, reszta rabowała i paliła domy Polaków. Zabierali krowy. Krew popłynęła tą rzeką. Woda była czerwona od krwi. Oj, tak było... Oby się nie powtórzyło już nigdy. Niestety, nie mogłam wtedy w żaden sposób pomóc czy kogoś uratować. Miałam ausweis i dzięki temu uratowałam się sama. Moich rodziców ukrył Ukrainiec, miał na nazwisko Sokoł”.

Uroczystościom rocznicowym w Sahryniu nie przeszkodziła tak zwana sytuacja międzynarodowa, z powodu której na przykład polscy dziennikarze wytłumiają w środkach masowego przekazu najmniejszą nawet wzmiankę o banderowskich zbrodniach.

W kalendarzu miłości Ojczyzny Obojga Narodów dusze patriotyczne wyśpiewują w styczniowe dni „Gloria victis” — „Chwała zwyciężonym” dla bohaterskich leśnych ludzi Powstania Styczniowego 1863-1864.

Jednoczy ich jedno: oni nie rozumieją ludzi, którzy wyszli na ulicę, oni boją się zmian, ponieważ każda zmiana w ich stabilnym dniu dzisiejszym – to niemal natychmiast głębokie przerażające dno. A co najważniejsze – nie ufają zwolennikom Euromajdanu, ponieważ są przekonani: pewnego dnia oni z łatwością wyjadą do Europy, za nieprzepuszczalną kurtynę innego języka, innej kultury, innych sposobów życia; zostawią ich dryfujących na krze oderwanej od cywilizacji.

Wydaje się, że rok bieżący można będzie zapisać jako wyjątkowo udany pod względem ochrony spuścizny historycznej na Ukrainie. Odnawiane są świątynie, stojące przez dziesięciolecia puste, przekazywane są muzeom pałace, do których jeszcze niedawno nie było dostępu. Byle nie zapeszyć.

Powieszony na kiju biały kurczak z nalepką "Polskie Wilno" na piersi i kotwiczką Polski Walczącej na nieco innej części ciała, płomienne interpretacje niedawnej historii i płonące pochodnie w szyku bojowym na kształt Słupów Giedymina, do tego pieśni dodające otuchy narodowej i bojowego ducha - to wszystko (może z wyjątkiem tej kury) od lat towarzyszy obchodom kolejnej rocznicy przyłączenia Wilna i części Wileńszczyzny do Litwy w dniu 28 października 1939 r.

Obecnie na Zakarpaciu mieszka 32,5 tysiąca Rumunów. Mimo, iż część z nich wyemigrowała w poszukiwaniu pracy do Zachodniej Europy, to duży przyrost naturalny sprawił, że ich populacja nie zmalała. Są zjawiskiem trwałym w pejzażu etnicznym Podkarpacia.

W ukraińskich szkołach pojawił się nowy przedmiot - lekcje rozwoju zrównoważonego. Oświatowcy przekonani są, że idea zrównoważonego stylu życia i ochrona zasobów stanie się coraz bardziej popularna.

W dniach 14-15 września lwowska starówka przypomniała sobie bardzo dawne czasy, gdy gwar tłumów brzmiał melodią wielu kultur i języków – śpiewnego ruskiego, szeleszczącego polskiego i gardłowego kipczackiego. Szczególnie tego ostatniego było tym razem wiele w na całej długości ulicy Ormiańskiej. W tym szczególnym zakątku Lwowa zwanym "ormiańskim zaułkiem", o którym prof. Sas-Zubrzycki mawiał, że jest żywcem wyjęty z krajobrazu Bliskiego Wschodu i prowadzał tam studentów architektury żeby wyjaśnić znaczenie pojęcia "malowniczość" w krajobrazie miejskim. Wszystko za sprawą uroczystości jubileuszu 650-lecia ormiańskiej katedry, zorganizowanego wspólnie przez władze, kościoły i organizacje społeczne polskie, ormiańskie i ukraińskie.

Rusini stanowią najtrudniejszy problem narodowościowy na Podkarpaciu. Politycy w Kijowie słysząc o nich, a zwłaszcza o ich postulatach, dostają białej gorączki. Podobnie reagują Ukraińcy na Zakarpaciu, zwłaszcza ci, co osiedlili się w nim stosunkowo niedawno.

Oficjalnie jest dobrze. Cyganie, czy jak kto woli Romowie, bo obie te nazwy są w obwodzie zakarpackim w użyciu, nie stanowią żadnego problemu. Tutejsze władze twierdzą nawet, że kultura tej społeczności jest jedną z wizytówek wieloetnicznego regionu, jakim jest Zakarpacie. Wielu jej przedstawicieli z dumą dodaje, że nie tylko w kraju, ale i za granicą. W ich twierdzeniu nie ma przesady.