Zakończył się remont jednej z najcenniejszych kaplic na Cmentarzu Łyczakowskim

Instytut POLONIKA poinformował o zakończeniu remontu kaplicy rodziny Krzyżanowskich na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Kaplica przeszła we wtorek odbiór konserwatorski i została udostępniona zwiedzającym.

Jak podał we wtorek Instytut POLONIKA, neogotyckie mauzoleum rodziny Krzyżanowskich – jedna z najpiękniejszych kaplic na Cmentarzu Łyczakowsim – po roku trudnego remontu odzyskała dawny blask.

W wykonanej w 2019 roku ekspertyzie oceniono, że kaplica Krzyżanowskich wymagała pilnej interwencji konserwatorskiej. Niektóre elementy kamiennych gzymsów groziły niekontrolowanym rozfragmentowaniem i upadkiem z dużej wysokości. Trzeba było zabezpieczyć tynki we wnętrzu kaplicy przed dalszym osypywaniem się, sprawdzić szczelność dachu i ewentualnie dokonać naprawy interwencyjnej. Na prace przeznaczono 1,65 mln złotych.

Według Doroty Janiszewskiej-Jakubiak, dyrektor Instytutu POLONIKA, remont takiego obiektu jest daleko bardziej skomplikowany i wieloetapowy niż budowanie od nowa. Pracownicy firmy wykonującej remont na zlecenie Instytutu odtwarzali elementy częściowo zniszczone takie jak np. ścienne malowidła czy detale ceramiczne i witraże. “Zabezpieczono konstrukcję dachu – drewniane belki były zmurszałe, a tzw. sygnaturka mogła w każdej chwili spaść komuś na głowę. Woda i erozja zrobiły swoje, więc kaplica to było konkretne wyzwanie” – mówiła Janiszewska-Jakubiak.

We wtorek obiekt przeszedł odbiór konserwatorski i został udostępniony zwiedzającym.

Jak podaje POLONIKA, kaplica Krzyżanowskich powstała w miejscu dawnej kaplicy Cetnerów w latach 1890‒1891, według projektu Jana Tomasza Kudelskiego. Prace budowlane wykonała znana lwowska firma Jana Lewińskiego. Kaplica, którą wzniesiono na zlecenie Stanisława Krzyżanowskiego z myślą o upamiętnieniu jego matki, jest ceglana i ma sygnaturkę (wieżyczkę) pokrytą miedzią. Dach zdobią charakterystyczne żygacze-chimery wykonane z piaskowca oraz kamienne maswerki w oknach przeszklonych witrażami wykonanymi przez renomowany Tiroler Glasmalerai und Mosaik Anstalt z Innsbrucku. Detale rzeźbiarskie najprawdopodobniej są dziełem współpracownika Kudelskiego, Piotra Witalisa Harasimowicza. Do wnętrza wchodzi się po schodkach, a ich balustrada to arcydzieło metaloplastyki. Całość uzupełniają elementy z kolorowej, szkliwionej ceramiki oraz malowidła ścienne.

Instytut POLONIKA jest państwową instytucją kultury, która jako jedyna w Polsce systemowo zajmuje się ochroną polskiego dziedzictwa kulturowego poza granicami kraju. Największa część działań podejmowanych przez Instytut obejmuje tereny wschodnie dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W 2020 roku, dzięki współpracy z władzami i służbami konserwatorskimi miasta Lwowa, POLONIKA realizuje prace na cmentarzu Łyczakowskim (kaplice Krzyżanowskich, Barczewskich i Krzeczunowiczów, nagrobek wybitnego architekta Piotra Tarnawieckiego oraz działania ratunkowe przy piętnastu nagrobkach, które przed kilkoma miesiącami zniszczyła pogodowa nawałnica), ale też finansuje prace konserwatorskie w kilku innych lwowskich obiektach, m.in. w: katedrze łacińskiej, dawnym kościele jezuitów, gdzie trwa konserwacja fresków Franciszka i Sebastiana Ecksteinów, w świątyni pw. św. Antoniego Padewskiego, Kamienicy Królewskiej (oddziale Lwowskiego Muzeum Historycznego), w d. kościele dominikanów i katedrze ormiańskiej, a także wspiera pracę wolontariuszy porządkujących pod opieką konserwatorów cmentarz Janowski. POLONIKA działa również poza Lwowem, m.in. finansując prace konserwatorskie w Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Berdyczowie oraz na cmentarzu Bazyliańskim w Krzemieńcu. Od roku 2020 Instytut POLONIKA jest także operatorem programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą” nadzorując prace konserwatorskie kolejnych obiektów, m.in. kolegiat w Żółkwi i Ołyce czy kościoła podominikańskiego w Kamieńcu Podolskim.

Kresy.pl