Polski sąd przyznał blisko 400 tys. zł odszkodowania za operację „Wisła”

W ramach rekompensaty za wysiedlenie w ramach operacji „Wisła”, 85-letni mieszkaniec Bieszczadów otrzyma od państwa niemal 400 tys. złotych. Gazeta.pl zaznacza, że  to pierwszy taki wyrok w Polsce.

Według mediów, 15 lat temu do rzeszowskiego mecenasa Łukasza Kurowskiego zgłosił się 85-letni dziś mężczyzna, który wraz z rodziną został wysiedlony z Bieszczad w ramach operacji „Wisła”. Dziesięć lat później wrócił w Bieszczady i osiedlił się tam. Jednak w międzyczasie, jak twierdził, Skarb Państwa przywłaszczył sobie mienie jego rodziny, którą sprzedano. Chodziło o 2,5 hektara ziemi z domem oraz budynkiem gospodarczym. Sąd uznał, że decyzja państwa była bezprawna i przyznał mężczyźnie odszkodowanie w wysokości 381 tys. zł z odsetkami, czyli łącznie niemal 390 tys. zł.

Przeczytaj: W sprawie akcji „Wisła”

Zdaniem mediów, sprawę udało się doprowadzić do takiego finału dzięki determinacji mecenasa Kurowskiego. Sprawa trwała 15 lat, ponieważ państwo odmawiało wypłacenia pieniędzy i stosowało wszelkie możliwe środki odwoławcze. Kurowski jest z wyroku zadowolony i nie ukrywa, że jego zaangażowanie w sprawę przyczyniło się do wyroku korzystnego dla jego klienta.

Przeczytaj: Rzecznik Praw Obywatelskich: operacja „Wisła” była zbrodnią przeciwko ludzkości

Gazeta.pl i onet.pl zwracają uwagę, że jest to pierwsza taka decyzja sądu w Polsce, a zarazem precedens, który może być bardzo kosztowny dla Skarbu Państwa. Zaznaczono, że dotąd sądy oddalały podobne roszczenia, a teraz o odszkodowania będą mogli ubiegać się także inni poszkodowani.

Czytaj również: Ukraińcy szykują się do wystąpienia o odszkodowania od Polski [NASZ NEWS / +FOTO]

W ramach operacji „Wisła” i likwidowania zaplecza UPA, prowadzącej zbrodnicze działania przeciwko polskiej ludności wysiedlano obywateli narodowości ukraińskiej, m.in. z terenów bieszczadzkich gmin. Według Kurowskiego, przy tej okazji wysiedlono także „setki, jeśli nie tysiące Polaków, najczęściej tylko dlatego, że mieszkali w jednej miejscowości z Ukraińcami”, gdyż żołnierze nie interesowali się szczegółami historii danej rodziny. Mecenas udowadniał w sądzie, że władza ludowa wydawała decyzje niezgodne z obowiązującym w tamtych latach prawem, a wysiedlanie miało charakter przymusowy.

Kurowski nie chce podawać żadnych danych dotyczących swojego klienta, powołując się na jego dobro. Jak podaje „Gazeta Wyborcza” twierdzi, że pochodzi on z polskiej rodziny, ale z jego wsi, w której mieszkali głównie Ukraińcy, a także Łemkowie, wysiedlano wszystkich mieszkańców.

Przeczytaj: Jak z Łemków zrobiono Ukraińców. Kontrowersyjne tablice nt. Operacji Wisła

Tygodnik dla Ukraińców w Polsce „Nasze Słowo”, finansowany z budżetu państwa, opisuje sprawę w pozytywnym tonie, przypominając przy tym o „pozytywnych sprawach” sądowych ws. lasów utraconych przez Ukraińców w związku z operacją „Wisła”.

Akcja „Wisła”, polegająca na przymusowym przesiedleniu ludności ukraińskiej z Polski południowo-wschodniej na Ziemie Odzyskane, została przeprowadzona przez władze komunistyczne od kwietnia do końca lipca 1947 r. W jej ramach przesiedlono ponad 140 tys. osób. Podczas transportów śmierć poniosło 27 osób. Sądy wojskowe za współpracę z UPA skazały na śmierć 175 osób. Niespełna 4 tys. osób umieszczono w obozie w Jaworznie, gdzie – jak podaje  historyk Timothy Snyder – zginęło „kilkudziesięciu Ukraińców, w tym dwie kobiety, które popełniły samobójstwo”.

– Operacja „Wisła” była działaniem wojskowym, którego celem było doprowadzenie do stabilizacji na pewnym obszarze Polski. Trzy lata po zakończeniu wojny na tych obszarach, mieliśmy do czynienia z masową akcją terroryzowania zamieszkującej je ludności. Niezależnie od tego, czy była ona narodowości polskiej, czy ukraińskiej. Był to sposób na niwelację tego zagrożenia – mówił wcześniej portalowi Kresy.pl historyk, dr hab. Andrzej Zapałowski.

– Okazało się, że do końca 1946 i na początku 1947 roku wcale nie zmalała ilość napadów na ludność cywilną. Miesięcznie wahała się ona od kilkudziesięciu do kilkuset przypadków. W dalszym ciągu przeprowadzano działania w formie mordów ludności zamieszkującej te tereny. Nie miały one już masowego charakteru, jak wcześniej, ale nadal do nich dochodziło. Mało tego – wiosną 1947 r. UPA dokonywała akcji na obszary zamieszkałe wyłącznie przez Polaków, wychodząc poza swoje obszary bazowe. Np. w lutym i marcu 1947 roku członkowie UPA penetrowali obszary na parędziesiąt kilometrów w głąb  terenów polskich – gdzie palono, mordowano, rabowano itd. – przypomina historyk.

Gazeta.pl / nowiny24.pl / nasze-slowo.pl / Kresy.pl