Chrześcijanie w Iraku zbojkotują regionalne wybory po zniesieniu kwoty dla mniejszości etnicznych

10 czerwca w autonomicznym Regionie Kurdystanu w Iraku odbędą się wybory do jego regionalnego parlamentu. Po raz pierwszy niewielkie społeczności miejscowych chrześcijan zostały pozbawione gwarancji uzyskania mandatów.

Jeszcze 21 lutego Najwyższy Sąd Federalny Iraku orzekł iż kwota mandatów w parlamencie regionalnym gwarantowana do wyboru dla małych grup etnicznych w Kurdystanie jest “niekonstytutyjna” w związku z czym jego władze wprowadziły zmiany do ordynacji wyborczej. Od 1992 r. w regionalnym parlamencie Kurdystanu wśród 100 mandatów kwotę 11 wybierali członkowie mniejszości turkmeńskiej, chrześcijan wschodu (społeczności asyryjsko-syriacko-chaldejskiej) i ormiańskiej. Jednak taka ordynacja została zaskarżona przez jedną z dwóch głównych sił politycznych regionu – Patriotyczną Unię Kurdystanu (PUK – reprezentuje etnicznych Kurdów). Sąd przychylił się do skargi.

Decyzja taka wywołała już rekację przedstawicieli politycznych społeczności asyryjskiej. Joseph Sliwa, przedstawiciel Patriotycznej Unii Międzyrzecza w imieniu jej oraz koalicjantów – Asyryjskiego Ruchu Demokratycznego, Asyryjskiej Partii Demokratycznej, Ludowej Rady Chaldejsko-Syriacko-Asyryjskiej i Synów Mezopotamii ogłosił, że społeczność ta zbojkotuje czerwcowe wybory regionalne, podał w środę portal SyriacPress. Pięć stronnictw tworzy od czerwca 2023 r. Sojusz Athra, zawiązany na apel patriarchy Bagdadu Chaldejskiego Kościoła Katolickiego, kardynała Louisa Raphaëla I Sako.

W rozmowie z nadającym dla tej społeczności kanałem Suroyo TV Sliwa wyraził zbiorowe odczucie, że uczestnictwo w wyborach parlamentarnych bez miejsc gwarantowanych narodowi chaldejsko-syriacko-asyryjskiemu nie ma legitymacji. Podkreślił daremność uczestnistwa w tak zorganizwaonych wyborach, w których głos społeczności zostanie zmarginalizowany. Ocenił, że wszelka reprezentacja uzyskana alternatywnymi środkami nie odzwierciedli autentycznych aspiracji ludności chaldejsko-syriacko-asyryjskiej. Sliwa potępił coś, co określił jako “zakorzenioną wrogość władz Regionu Kurdystanu w Iraku wobec uzasadnionych praw społeczności chaldejsko-syriacko-asyryjskiej”.

Dżinan Dżabbar Boja, przewodniczący Chaldejskiej Rady Narodowej, wydał wspólne oświadczenie wraz z Koalicją Hammurabiego, Sojuszem Jedności Narodowej i Chaldejskim Organem Politycznym. Również one wezwały do bojkotu regionalnych wyborów. Boja podkreślił, że stanowi on stanowczą naganę wobec historycznego błędu, jakiego dopuścił się Najwyższy Sąd Federalny i Patriotyczna Unia Kurdystanu. Wyjaśnił, że bojkot nie jest wezwaniem do wycofania się, ale raczej mocnym potwierdzeniem niezachwianego zaangażowania “społeczności na rzecz sprawiedliwości i równości”.

Grupa etniczna Asyryjczyków, z których część określa się chętniej jako Chaldejczycy bądź Aramejczycy czy Syriacy, to prawdopodobni potomkowie starożytnego ludu, który od XX do VII wieku przed naszą erą tworzył na Bliskim Wschodzie jedno z najpotężniejszych starożytnych imperiów. W kolejnych epokach historycznych podbijani kolejno przez Persów, Macedończyków, Rzymian i Arabów, Asyryjczycy zachowali starożytną nazwę. Ulegli chrystianizacji w okresie od I do III wieku naszej ery.

Zamieszkują dziś w Iraku, Syrii, Turcji, Iranie i Libanie, gdzie stanowią nieliczne mniejszości. Prześladowani, ofiary ludobójstwa ze strony Turków i Arabów w XX wieku, a także w XXI wieku ze strony ISIS, Asyryjczycy emigrowali z ojcowizny i liczniej żyją dziś w diasporze w państwach zachodnich.

Czytaj także: Trwa zagłada irackich chrześcijan

W Iraku żyje dziś około 140-200 tys. Asyryjczyków-Chaldejczyków-Syriaków, choć przed 2003 r. mogło ich być w kraju nawet 1 milion. Rdzennie zamieszkują tak zwaną równinę Niniwy, na północy Iraku, czyli kolebkę starożytnego imperium asyryjskiego.

Zróżnicowanie ich społeczności wiąże się ze zróżnicowaniem konfesyjny. Ludzie tej narodowości są wiernymi różnych kościołów: Asyryjskiego Kościoła Wschodu, Syriackiego Kościoła Ortodoksyjnego, Starożytnego Kościoła Wschodu, Chaldejskiego Kościoła Katolickiego i Syriackiego Kościoła Katolickiego, z czego dwa ostatnie uznają zwierzchnictwo papieża.

newarab.com/syriacpress.com/kresy.pl