Prezydenci Polski i Litwy o unii lubelskiej

W związku z rocznicą zaprzysiężenia aktu łączącego Królestwo Polskie i Wielkie Księstwo Litewskie unią realną w jedną Rzeczpospolitą, Andrzej Duda i Dalia Grybauskaitė wydali wspólne oświadczenie.

Oświadczenie z okazji 450 rocznicy zaprzysiężenia Unii Lubelskiej ukazało się między innymi na oficjalnej stronie internetowej Administracji Prezydenta RP. “Świętując 450-lecie zawarcia Unii Lubelskiej, chylimy czoła przed naszymi przodkami za powołanie do życia wizjonerskiej Rzeczypospolitej Obojga Narodów – państwa zbudowanego na zasadach równości i współodpowiedzialności” – rozpoczęli swoje oświadczenie Duda i Grybauskaitė.

Prezydenci Polski i Litwy uznają, że unia z 1569 r. “stała się inspiracją dla całej Europy, aby integrować i budować coraz bliższą współpracę pomiędzy państwami, jako najlepszą odpowiedź na wewnętrzne i zewnętrzne zagrożenia” mając wpływ na “na wzmocnienie ówczesnej kultury obywatelskiej i idei republikańskich”.

Duda i Grybauskaitė łączą swoją obecną politykę z doświadczeniem unii lubelskiej – “Podobnie jak wtedy, dziś jesteśmy tak samo gotowi, aby stanąć razem w obliczu wielu wyzwań i chronić ideały niepodległości, jedności i solidarności. Poprzez budowanie wspólnej europejskiej i transatlantyckiej przyszłości”. Stwierdzili, że rozwijane wspólnie przez Polskę i Litwę projektów z dziedziny infrastruktury transportowej i energetycznej, a także współpraca naukowa i kulturalna obu narodów przyczyniają się “do tworzenia dobrobytu i bezpieczeństwa całej Europy”.

“Duch Unii Lubelskiej – wzajemny szacunek, konsensualne rozwiązania i różnorodność kulturowa – nadal prowadzi nas ku pogłębianiu partnerstwa pomiędzy naszymi narodami” – deklarują na zakończenie swojego oświadczenia prezydenci Polski i Litwy.

Unia lubelska tworzyła z Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, dotychczas jednoczonych jedynie osobą panującego, wspólną Rzeczpospolitą, z jednym parlamentem, podobnym ustrojem administracyjnym, społecznym i sądowniczym oraz wspólną elekcją monarchy. Unię forsowały w WKL przede wszystkim rzesze średniej i drobnej szlachty dążące do emancypacji polityczno-społecznej wobec wielkich magnatów, do 1569 r. bezwzględnie dominujących w Księstwie. Litewska magnateria próbowała nie dopuścić do zawiązania unii realnej, ale pod wrażeniem decyzji króla Zygmunta II Augusta, który przekazał części ziem Księstwa (województwa podlaskie, wołyńskie, bracławskie, kijowskie) Królestwu Polskiemu, litewscy magnaci zdecydowali się zaakceptować unię lubelską.

Czytaj także: W kijowskim metrze otwarto wystawę o unii lubelskiej [+FOTO/+VIDEO]

prezydent.pl/kresy.pl