Rada Najwyższa Ukrainy oficjalnie opowiedziała się za uznaniem niepodległości Czeczeńskiej Republiki Iczkerii.

Uznając niepodległość Czeczenii ukraiński parlament użył nomenklatury jaką określa ją, do tej pory nieuznawany przez żadne państw świata, “rząd na uchodźctwie” utworzony przez emigrantów, którzy uciekli po przegranej przez zwolenników secesji drugiej wojnie czeczeńskiej w 2000 r.. Rada Najwyższa konsekwentnie uznała Czeczenię za “tymczasowo okupowaną przez Federację Rosyjską”. Portal Dzerkało Tyżnia zamieścił skan uchwały Rady Najwyższej. Za uchwałą w takim brzmieniu zagłosowało 287 deputowanych ukraińskiego parlamentu.

“Rada Najwyższa potępia zbrodnie międzynarodowe popełnione przez Federację Rosyjską podczas I (1994-1996) i II (1999-2009) wojny przeciwko Czeczeńskiej Republice Iczkerii, politykę ludobójstwa narodu czeczeńskiego, naśladującą zbrodnicze działania reżimu carskiego [lat] 1817-1864 i rządu radzieckiego [lat] 1944” – dodatkową treść oświadczenia ukraińskiego parlamentu zacytowała agencja informacyjna UNIAN.

Wezwał on także państwa członkowskie ONZ i organizacje międzynarodowe “do zapewnienia niezależnego i bezstronnego śledztwa w sprawie międzynarodowych zbrodni popełnionych na terytorium tymczasowo zniewolonej Czeczeńskiej Republiki Iczkerii oraz do postawienia sprawców przed sądem”.

W czasie rozkładu Związku Radzieckiego w Czeczenii uaktywnili się zwolennicy jej secesji. Wkrótce po “puczu Janajewa” usunęli oni oficjalne władze Czeczeńsko-Inguskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, które poparły pucz. Władza Moskwy w Czeczenii, od której oddzieliła się Inguszetia, została zminimalizowana. W 1992 r. stworzone przez niepodległościowców zgromadzenie proklamowało niepodległość Czeczeńskiej Republiki Iczkerii i odmówiło podpisania nowego układu tworzącego Federację Rosyjską.

Brak wyniku negocjacji z Moskwą doprowadził w latach 1994-1996 do pierwszej wojny czeczeńskiej, w wyniku której republika, choć nieuznawane przez żadne państwo świata, osiągnęła faktyczną niezależność. Doszło w niej jednak do zażartych konfliktów klanowych, a instytucje republiki podważać zaczęli także rosnący w siłę islamiści.

W toku drugiej wojny czeczeńskiej w latach 1999-2000 Rosjanie zajęli większą część terytorium republiki, a jej ostateczne włączenie nastąpiło wraz z przejściem na stronę Moskwy wielkiego muftiego Achmata Kadyrowa ojca obecnego przywódcy republiki – Ramzana, który w 2003 r. zaczął organizowanie nowej administracji.

Czytaj także: W Czeczenii nie będzie mobilizacji

zn.ua/unian.net/kresy.pl

1 odpowieź

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply