Dzień po odwołaniu ze stanowiska ministra spraw wewnętrznych Białorusi Igora Szuniewicza nominowano jego następcę. Podobnie jak poprzednik, Jurij Karajew pochodzi spoza Białorusi.

W poniedziałek prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenko zdecydował o dymisji ministra spraw zagranicznych Igora Szuniewicza. We wtorek służba prasowa Łukaszenki poinformowała, że na funkcję tę nominowany został dotychczasowy zastępca Szuniewicza, Jurij Karajew.

“Powiem otwarcie, milicją trzeba trochę wstrząsnąć w kwestii dyscypliny. No a dla tego jaki człowiek jest potrzebny? – wojskowy” – uzasadnił swój wybór białoruski prezydent. Łukaszenko podkreślił jednak, że choć nowy minister wywodzi się z armii to dobrze zna służbę milicyjną. Radził Karajewowi aby był “twardym, zdecydowanym, w miarę ostrym i do tego szanował ludzi” – pisze agencja informacyjna Belta. Karajew był przy Szuniewiczu wiceministrem odpowiedzialnym za Wojska MSW. Składają się ona z sześciu brygad dyslokowanych we wszystkich obwodowych jednostkach administracyjnych, a także z oddziału specjalnego przeznaczenia – jednostki nr 32/14. Nowy ministrem służył właśnie tym oddziale specjalnym.

Podobnie jak poprzednik, Karajew nie pochodzi z Białorusi. O ile Szuniewicz pochodził z Donbasu, Karajew jest Osetyjczykiem, pochodzącym z terenu Osetii Północnej, wchodzącej w skład Federacji Rosyjskiej. Ukończył szkołę Wyższą Szkołę MSW RFSRR im. F. Dzierżyńskiego w Saratowie. W 1987 r. został skierowany do Białoruskiej SRR. Po pół roku od przybycia na Białoruś Karajew został żołnierzem mińskiego specnazu MSW ZSRR. W związku z tym uczestniczył w misjach związanych z burzliwym okresem rozpadu Związku Radzieckiego, między innymi w Górskim Karabachu gdzie trwał konflikt zbrojny między Ormianami i Azerami.

Już w niepodległej Białorusi Karajew był dowódcą milicyjnego batalionu w Bobrujsku i całej brygady MSW w Homlu. Potem dowodził batalionem wspomnianej jednostki Specnazu 32/14 w czasach gdy jej dowódcą był Dmitrij Pawluczenko, oskarżany o przeprowadzanie mordów politycznych. W 2008 roku zmienił Pawluczenkę na stanowisku dowódcy. Okresowo, przez dwa miesiące dowodził też mińskim OMONem. W 2009 r. zajął stanowisko zastępcy naczelnika Wojsk MSW, a w 2012 r. przejął kierownictwo w nich jako wiceminister.

belta.by/belaruspartisan.by/reform.by/kresy.pl

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply