Pachnie wojną – algierskie ciężarówki zniszczone przez dron na spornym obszarze

Na spornym obszarze Sahary Zachodniej zginęło trzech Algierczyków. Zaatakowane zostały dwie ciężarówki jakimi jechali.

Jeszcze w zeszłym tygodniu władze Algierii podały, że “kilka elementów wskazuje na zaangażowanie marokańskich sił okupacyjnych na Saharze Zachodniej w przeprowadzenie tego tchórzliwego zamachu z wykorzystaniem zaawansowanej broni, co jest nowym przejawem brutalnej agresji, która jest cechą polityki znanej z regionalnej ekspansji i zastraszania” – zacytował portal Middle East Monitor.

Władze Maroka zaprzeczyły oskarżeniom Algieru. Algierczycy przesłali natomiast listy do Organizacji Narodów Zjednoczonych, Unii Afrykańskiej oraz Organizacji Współpracy Islamskiej, przekazują im pogląd o “ekstremalnej powadze aktu terroryzmu państwowego, który został dokonany i który nie może być usprawiedliwiony żadnymi okolicznościami”.

Middle East Monitor przytoczył w czwartek artykuł hiszpańskiego dziennika “El Pais”, który poruszył kwestię ataku na algierskie ciężarówki. Powołując się na źródła w hiszpańskim wywiadzie, gazeta twierdzi, że zostały one zniszczone przez zaawansowany dron, a atak raczej nie był przypadkowy.

Obszar Sahary Zachodniej jest ostatnim postkolonialnym obszarem Afryki o niejasnym statusie. Zamieszkany pierwotnie przez plemiona Sahrawi – wędrowny w dużej części lud powstały ze zmieszania miejscowych Berberów z przybywającymi od XI w. arabskimi plemionami beduińskimi. W 1884 r. tereny te zostały zajęte przez Hiszpanię, która uczyniła je swoją kolonią. W 1973 grupa sahrawijskich studentów założyła w Algierii Ludowy Front Wyzwolenia Sakiji al-Hamry i Río de Oro (Polisario) mający walczyć o niepodległość regionu skolonizowanego przez Hiszpanów. Front zdołał przeciągnąć na swoją stronę część tubylczych oddziałów posiłkowych przy hiszpańskiej armii i rozpoczął walkę podjazdową z kolonizatorami.

Hiszpania zrzekła się władzy nad Saharą Zachodnią w 1975 r. w wyniku czego Polisario proklamował w 1976 r. Saharyjską Arabską Republikę Demokratyczną (SADR). Sahrawi nie doczekali się niepodległości bowiem po wycofaniu się Hiszpanów obszar został zajęty przez armie sąsiednich Maroka i Mauretanii. Oddziały Polisario podjęły walki z oboma państwami. W 1979 r. Mauretania wycofała się z Sahary Zachodniej i uznała państwowość SADR.

W toku konfliktu zbrojnego siły zbrojne Maroka spychały siły Polisario na wschód tak, że obecnie kontroluje on około jednaj czwartej terenu proklamowanej przezeń Republiki, którą uznają 84 państwa świata. Są to obszary skrajnie niegościnnej pustyni co spowodowało, że aż 150-200 tys. Sahrawich uciekło z regionu do sąsiedniej Algierii. Obecnie mieszkają oni w przygranicznych obozach dla uchodźców w rejonie algierskiego miasta Tinduf. To właśnie tam, na uchodźctwie swoje dowództwo ma Polisario i tam rezydują formalne władze SADR. Władze Algierii od dekad wspierają Polisario, co jest jednym z powodów ich napiętych relacji z Marokiem.

W 1991 r. Poliasario zawarł rozejm z Marokiem pod auspicjami ONZ. Częścią ogłoszonego wówczas planu pokojowego było przeprowadzenie na obszarze regionu referendum w sprawie jego niepodległości. Przez 29 lat władze Maroka nie stworzyły warunków do przeprowadzenia referendum i odgrodziły kontrolowane przez siebie obszary wielkim wałem obronnym ciągnącym się przez Saharę. Pod władzą Trumpa USA dokonały uznania spornego regionu za część terytorium Maroka.

14 listopada zeszłego roku władze Maroka wysłały armię by odblokowała autostradę prowadzącą do jedynego przejścia granicznego z Mauretanią. Armia marokańska wkroczyła w ten sposób do tak zwanej strefy zdemilitaryzowanej co wywołało wybuch starć z oddziałami Polisario – pierwszych od 29 lat.

W roku bieżącym pogorszyły się także relacje między Algierią i Marokiem. W sierpniu Algier zerwał stosunki dyplomatyczne z Rabatem.

middleeastmonitor.com/kresy.pl