Na Saharze rozgorzał na nowo stary konflikt zbrojny – front Polisario podnosi broń [+MAPA]

Polisario – polityczno-wojskowa organizacja dążąca do wyzwolenia Sahary Zachodnie spod władzy Maroka po prawie trzech dekadach rozejmu znów chwyciła za broń.

W sobotę Ibrahim Ghali sekretarz generalny Ludowego Frontu Wyzwolenia Sakiji al-Hamry i Río de Oro (Polisario) ogłosił, że jego wojskowo-polityczna organizacja odstępuje od rozejmu z Marokiem jaki trwał od 1991 r. Oświadczenie te za agencją informacyjną Polisario podał Reuters.  W praktyce Polisario ogłosiło, że organizacja zamierza kontynuować starcia zbrojne, które rozgorzały dzień wcześniej.

Według agencji Reutera to właśnie w piątek oddziały marokańskiej armii wkroczyły na pas buforowy oddzielający obszary Sahary Zachodniej kontrolowane przez Maroko i Polisario by wyprzeć zwolenników tego ostatniego z drogi prowadzącej do przejścia granicznego z Mauretanią Guerguerat. To główne połączenie komunikacyjne Maroka z południowym sąsiadem i całą Afryką Subsaharyjską. Zwolennicy Polisario blokowali ten ważny szlak transportowy od 21 października. Już w piątek przedstawiciel Polisario na Europę Oubi Bechraja zadeklarował, że oznacza to powrót jego organizacji do walki zbrojnej. Na Twitterze pojawiły się nagrania mające potwierdzać działania wojenne.

#ATTENTION
New troops joining #Polisario are moving to the front line. pic.twitter.com/sIoUevml7L

— Requ (@Just_Requ) November 15, 2020

#ATTENTION#Polisario artillery started bombing Moroccan targets in Western Sahara. pic.twitter.com/zvibFUWQ3J

— Requ (@Just_Requ) November 16, 2020

W sobotę przywódca Polisario Ghali potwierdził, że Front zrywa utrzymywany od 29 lat rozejm. Poinformował też, że bojownicy przeprowadzili ataki na pozycje marokańskiej armii w różnych miejscach długiego frontu przebiegającego przez Saharę Zachodnią. Strona marokańska nie potwierdziła, że doszło do starć natomiast poinformowała, że odblokowała drogę do Guerguerat.

Jednak agencja Reutera powołując się swoje źródło w kręgach dyplomatycznych w Maroku podała, że przy linii demarkacyjnej faktycznie słychać było walki w miejscach gdzie dyslokowano wcześniej oddziały marokańskiej armii, w tym z użyciem broni ciężkiej

Obszar Sahary Zachodniej pierwotnie zamieszkany był przez plemiona Sahrawi – wędrowny w dużej części lud powstały ze zmieszania miejscowych Berberów z przybywającymi od XI w. arabskimi plemionami beduińskimi. W 1884 r. tereny te zostały zajęte przez Hiszpanię, która uczyniła je swoją kolonią. W 1973 grupa sahrawijskich studentów założyła w Algierii Front Polisario mający walczyć o niepodległość regionu skolonizowanego przez Hiszpanów. Front zdołał przeciągnąć na swoją stronę część tubylczych oddziałów posiłkowych przy hiszpańskiej armii i rozpoczął walkę podjazdową z kolonizatorami.

Hiszpania zrzekła się władzy nad Saharą Zachodnią w 1975 r. w wyniku czego Polisario proklamował w 1976 r. Saharyjską Arabską Republikę Demokratyczną (SADR). Sahrawi nie doczekali się niepodległości bowiem po wycofaniu się Hiszpanów obszar został zajęty przez armie sąsiednich Maroka i Mauretanii. Oddziały Polisario podjęły walki z oboma państwami. W 1979 r. Mauretania wycofała się z Sahary Zachodniej i uznała państwowość SADR.

W toku konfliktu zbrojnego siły zbrojne Maroka spychały siły Polisario na wschód tak, że obecnie kontroluje on około jednaj czwartej terenu proklamowanej przezeń Republiki, którą uznają 84 państwa świata. Są to obszary skrajnie niegościnnej pustyni co spowodowało, że aż 150-200 tys. Sahrawich uciekło z regionu do sąsiedniej Algierii. Obecnie mieszkają oni w przygranicznych obozach dla uchodźców w rejonie algierskiego miasta Tinduf. To właśnie tam, na uchodźctwie swoje dowództwo ma Polisario i tam rezydują formalne władze SADR.

W 1991 r. Poliasario zawarł rozejm z Marokiem pod auspicjami ONZ. Częścią ogłoszonego wówczas planu pokojowego było przeprowadzenie na obszarze regionu referendum w sprawie jego niepodległości. Przez 29 lat władze Maroka nie stworzyły warunków do przeprowadzenia referendum i odgrodziły kontrolowane przez siebie obszary wielkim wałem obronnym ciągnącym się przez Saharę.

Sahara Zachodnia daje dostęp do rozległej strefy Oceanu Atlantyckiego zasobnej w ryby. Dodatkowo na pustyni odkryto złoża surowców naturalnych w tym ropy naftowej, które marokańskie podmioty eksploatują. Od 1975 r. region zasiedliła spora liczba przybyszów z Maroka.

reuters.com/kresy.pl