Rewanż ukraińskich nacjonalistów

Okazją do jej przyjęcia ma być rocznica przesiedlenia ludności ukraińskiej w latach 1944-1951 dokonywana przez władze ZSRS i PRL w związku z ustanowieniem i korektami powojennej granicy, do których zalicza się też akcję „Wisła”. Uchwała ukraińskiego parlamentu miałaby rozpoczynać obchody 70. rocznicy początku tych wydarzeń. Tytuł jest też aluzją do uchwały polskiego Sejmu, która określenie „czystki etniczne o znamionach ludobójstwa” odnosi do zbrodni wołyńskiej.

Projekt zakłada organizację państwowych uroczystości upamiętniających deportacje, a także budowę „na terytorium Polski pomników poświęconych Ukraińcom przemocą wysiedlonych ze swoich ziem etnicznych”. Deportowani mają uzyskać status ofiar represji politycznych. – Uczczenie ofiar deportacji i czystek etnicznych o cechach ludobójstwa w odniesieniu do Ukraińców, które prowadziła Polska Rzeczpospolita Ludowa w latach 1944-1951, będzie przypomnieniem strasznych następstw totalitaryzmu i przyczyni się do zbliżenia obu narodów – powiedział deputowany Oleg Paniewicz, jeden z inicjatorów projektu.

Na polecenie Kremla pomiędzy rządem sowieckim (Radą Komisarzy Ludowych Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej) a Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego (komunistycznym rządem polskim) zawarto umowę o wymianie ludności w związku z przesunięciem granicy Polski na zachód. Wówczas około pół miliona Ukraińców przesiedlono na teren Ukraińskiej SSR, a prawie 150 tys. pozostałych zmuszono do wyjazdu na ziemie zachodnie (akcja „Wisła”). Działania te spotkały się z oporem ukraińskiego zbrojnego podziemia i dochodziło do walk UPA z regularną armią. W wyniku przesiedleń ukraińska partyzantka, dokonująca też zbrodni na Polakach, została praktycznie pozbawiona możliwości działania.

Nasz Dziennik/KRESY.PL