Irańskie drony Shahed-238 złożone z czeskich i zachodnich komponentów

Irański uderzeniowy bezzałogowy statek powietrzny Shahed-238 składa się z zachodnich komponentów, w tym głównego komponentu, małego silnika odrzutowego – twierdzą ukraińskie media.

Według portalu Defense Express, irański uderzeniowy bezzałogowy statek powietrzny Shahed-238 składa się z zachodnich komponentów, w tym głównego komponentu, małego silnika odrzutowego – twierdzą ukraińskie media.

Ukraińskie wojsko miało przechwycić irańskiego drona, którego Federacja Rosyjska użyła podczas jednego z ataków w styczniu tego roku.

Defense Express uzyskało raport z „demontażu” tego drona, z którego wynika, że pomimo sankcji Iran w dalszym ciągu ma ugruntowany dostęp do szeregu komponentów produkcji zachodniej.

Silnik turboodrzutowy określono jako typ TJ150 czeskiej firmy PBS Velká Bíteš, który ma maksymalny ciąg 1500 N przy masie 18,9 kg, średnicy 272 mm i długości 518 mm.

Silnik ten zapewnia Shahed-238 prędkość około 520 km/h, co zostało zarejestrowane podczas obserwacji radarowej tego drona.

Shahed-238 jest nawigowany za pomocą systemu systemów satelitarnych i inercyjnych, tradycyjnych dla tych dronów. Do odbioru sygnałów nawigacji satelitarnej wykorzystywany jest blok czterech anten TW1721 kanadyjskiej firmy Tallysman.

Przetwarzanie sygnału nawigacji satelitarnej realizowane jest na chipach AD9361BBCZ firmy Analog Devices, mikrokontrolerze MIMXRT1052 firmy NXP USA Inc i chipie N63A0QI firmy Intel, wszystkie z USA.

Inercyjna jednostka nawigacyjna jest również zbudowana w oparciu o zachodnią elektronikę, wykorzystując chipy mikrokontrolera wyprodukowane przez STM32F405 STMicroelectronics (Szwajcaria) oraz inercyjny moduł pomiarowy iSensor ADIS16480 firmy Analog Devices (USA).

Moduł sterowania i kontroli lotu Shahed-238 jest zbudowany w oparciu o mikroprocesor TMS320 F28335PGFA firmy Texas Instruments (USA).

Na początku tego tygodnia pojawiły się doniesienia, że członkowie grupy hakerskiej Prana Network zhackowali serwery poczty elektronicznej irańskiej firmy Sahara Thunder, powiązanej z Korpusem Strażników Rewolucji Islamskiej. Była ona wcześniej podejrzewana o umożliwianie transferu broni z Iranu do Rosji. Część dokumentów i ogólne informacje zamieszczono w sieci. Według tych informacji, na serwerach znajdowały się dane dotyczące najpewniej między innymi produkcji tzw. dronów-samobójców Shahed-136 dla Rosji. Miałyby one być produkowane już na terenie Federacji Rosyjskiej, w specjalnej strefie ekonomicznej Alabuga, niedaleko miasta Jełabuga w Tatarstanie. Przechwycono także dane dotyczące całego procesu negocjacyjnego, w tym także rozmiary produkcji i koszty bezzałogowców.

W samych dokumentach nie podano otwarcie, jaki typ drona jest produkowany. Stosowano na jego określenie nazwy motorówki typu „Delfin 632”. Według danych z 2022 roku planowano wyprodukować 6 tys. irańskich dronów w ciągu 2,5 roku.

Początkowo Iran deklarował, że cena podstawowa jednego drona wyniesie 23 mln rubli , czyli około 375 tys. dolarów. W trakcie negocjacji strony uzgodniły cenę 12 mln rubli za drona przy zamówieniu 6000 sztuk (193 tys. dolarów) i 18 mln rubli (290 tys. dolarów) przy zamówieniu 2000 sztuk. Tym samym, łączny koszt produkcji 6 tys. bezzałogowców opiewa na 108,5 mld rubli, czyli około 1,75 mld dolarów, włącznie z transferem technologii, a także odpowiedniego sprzętu i oprogramowania.

Jednak w 2023 roku, gdy produkcja już została zlokalizowana i ruszała, przy minimalnych dostawach komponentów z Iranu, koszt jednego drona Shahed-136 przewidywano na 4,4 mln rubli (niecałe 50 tys. dolarów). Były to jednak dane prognozowane.

Według informacji uzyskanych przez hakerów, Rosja przynajmniej częściowo zrealizowała płatność i związane z inwestycją operacje finansowe w złocie. Jak podano, w lutym 2023 roku podmiot z Ałabugi przekazał nieco ponad 2 mln gramów złota w sztabach irańskiej firmie-pośrednikowi Sahara Thunder. Prawdopodobnie była to opłata za usługi i towary.

Dane wykradzione i udostępnione przez hakerów potwierdzałyby, że Rosja montuje w zakładach w Tatarstanie drony irańskiego typu Shahed-136, znane w Rosji pod nazwą „Gierań-2”.

Z raportów wywiadu krajów zachodnich wynika, że Kreml zwiększa produkcję tych dronów, planując usprawnienie lokalizacji poprzez utworzenie w przyszłości dodatkowych zakładów produkcyjnych dla ich komponentów.

Kresy.pl/Defense Express