Dziś początek uroczystości ku czci Żołnierzy Wyklętych
Na warszawskiej Pradze już dziś rozpoczynają uroczystości upamiętniające Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
W południe na cmentarzu Bródnowskim, pod Pomnikiem Więźniów Politycznych Straconych w latach 1944-1956, odbędzie się Apel Poległych. W tym samym czasie zostaną złożone kwiaty pod pomnikiem Poległym i Pomordowanym na Wschodzie na Muranowie.
Ponadto, w Domu Pielgrzyma “Amicus” przy kościele św. Stanisława Kostki odbędzie się spotkanie z podkomendnymi mjr. Hieronima Dekutowskiego „Zapory”. Wezmą w nim udział m.in. mjr. Marian Pawełczak „Morwa”, Zbigniew Matysiak „Kowboj” oraz Marian Chmielewski „Pomidor”. Wyemitowany zostanie również film w reżyserii Ewy Kurek poświęcony „Zaporze”.
Z kolei na godzinę 16 w Muzeum Wojska Polskiego odbędzie się koncert patriotycznego zespołu “Forteca”, a o godz. 17 w centrum kultury w Łomiankach – promocja książki ppłk. Leszka Mroczkowskiego pt. „Ostatni list do Matki. Wspomnienia Żołnierza Wyklętego”.
Organizatorem obchodów jest Towarzystwo Miłośników Polskiej Tradycji i Kultury. Jego prezes Sławomir Wojdat mówi, że głównym celem obchodów jest zachęcenie dzieci i młodzieży do zapoznania się z historią Żołnierzy Wyklętych. Towarzystwo współpracuje w tym zakresie z IPN i grupami rekonstrukcji historycznej. „Chcemy pokazać i przedstawić nie tylko postacie, ale też związane z nimi realia epoki, czyli mundury, wyposażenie, broń, jakiej używali ,,Żołnierze Wyklęci”, ta druga strona, czyli okupanci sowieccy czy żołnierze Ludowego Wojska Polskiego”– tłumaczy prezes w rozmowie z Radiem Maryja.
Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych będzie obchodzony 1 marca.
RIRM / telewizjarepublika.pl / Kresy.pl
“WYKLECI-PRZEKLECI” Zydokomuna i ich potomkowie sie ciesza. A mnie jest wstyd.
A niejaki “Ogień” – Kuraś z Podhala to też zalicza się do wyklętych?Czy raczej bardzie do przeklętych.
(przypomnialo mi sie w tym kontekscie) “Mysmy rebelianci”, “Patrol”… eh, jak Dziubek zapiewa … no to moze jeszcze szaleniec Kazik, co popelnil ” Sowieci”….
z reszta ani jeden ani drugi, absolutnie “nie-importowalni” …
WYPISZ,WYMALUJ BANDEROWCY !!! … jak umarło kilkudziesięciu ludzi, którzy budowali niesłuszną PRL. Wybrałam je z około tysiąca nazwisk trupów opublikowanych przez Radę Krajową Żołnierzy AL przy Zarządzie Głównym Związku Kombatantów RP. Broszura nazywa się “Żołnierze AL polegli i zamordowani przez podziemie zbrojne po wyzwoleniu kraju”: Bubakiewicz (Buhakiewicz) Edward, lat 18. 28 czerwca 1946 r. bojówka NSZ “Jodły” w Kozłowie, powiat Radom, wykręciła mu dłonie do tyłu, połamała ręce i żebra, zmiażdżyła twarz i skórę na ciele pocięła nożami (str. 146). Chilimoniuk Jan, ur. w maju 1920 r., były żołnierz AL, referent PUBP we Włodawie. Ranny podczas obrony napadniętego posterunku MO w Sosnowicy. Ujęty i rozbrojony przez bojówkę poakowską “Jastrzębia”. Rannego bojówkarze wrzucili do palącego się budynku posterunku i spalili żywcem w nocy z 1 na 2 czerwca 1945 r. (str. 21). Demczuk Aleksy, porucznik, ur. 14 czerwca 1917 r., były żołnierz AL, zastępca komendanta powiatowego MO w Chełmie Lubelskim. Skrytobójczo postrzelony na ulicy w Chełmie Lubelskim przez bojówkę NSZ w godzinach wieczornych 10 października 1944 r. Ciężko rannego przewieziono do miejscowego szpitala. 17 października 1944 r. przyszło do szpitala dwóch cywili i rannego dobili w obecności jego żony. Następnie zastrzelili jego żonę (str. 27). Fortuna Tadeusz, lat 32 – robotnik Fabryki Sztucznego Jedwabiu w Chodakowie. 13 grudnia 1946 r. uprowadzony na szosie między Mińskiem Mazowieckim a Sokołowem Podlaskim przez bojówki WiN “Bartosza” i “Rekina”, a następnie zarąbany siekierą w Kamieńczyku (str. 146). Kliszcz Alfred, ur. 25 marca 1923 r., były żołnierz GL-AL, funkcjonariusz posterunku MO w Skierbieszowie, powiat Zamość. Poległ w walce z bojówkami poakowskimi “Podkowy”, “Pingwina” i “Urszuli” podczas napadu na jego dom 25 marca 1945 r. Podczas tego napadu bojówkarze zastrzelili też jego żonę Danutę, lat 20, będącą w ostatnim miesiącu ciąży, którą przed zastrzeleniem zgwałcili, oraz 4-letnią Lucynę Kliszcz, córkę jego kuzynki (str. 56). Pabianek Karol, ur. 24 października 1898 r., były żołnierz AL, robotnik Fabryki Sztucznego Jedwabiu w Chodakowie, powiat Sochaczew. Uprowadzony przez bojówki WiN “Bartosza” i “Rekina” na szosie między Mińskiem Mazowieckim i Sokołowem Podlaskim, a następnie bestialsko zamordowany siekierami w Kamieńczyku 13 grudnia 1946 r. Porąbane zwłoki wrzucono do przerębli na Bugu. Wyłowiono je 17 grudnia 1946 r. (str. 90). Pałczyński (Połczyński) Zygmunt, plutonowy podchorąży przed 1939 r., ur. 24 sierpnia 1915 r., uczestnik kampanii wrześniowej, były żołnierz AK i AL, uczestnik powstania warszawskiego, referent PUBP w Sycowie. Ciężko ranny w walce z bojówką NSZ “Otta” pod wsią Wioska 7 lutego 1946 r. Ujęty i poddany torturom. Mimo mrozu rozebrano go do naga. Połamano mu ręce, nogi, żebra, ponacinano skórę na plecach ostrym narzędziem, zmiażdżono twarz. Po torturach dobity strzałami z pistoletu przez “Jadzię” łączniczkę i kochankę “Otta” (str. 92). Sienkiewicz Wiktor, ur. 25 grudnia 1903 r., zasłużony działacz ludowy, przed wojną członek ZMW “Wici” i SL, w okresie okupacji żołnierz AL, po wyzwoleniu wiceprezes Zarządu Powiatowego SL i starosta powiatowy w Wieluniu. Zastrzelony we własnym mieszkaniu przez bojówkę NSZ 25 grudnia 1945 r. Sprawcy morderstwa udawali kolędników. Gdy Sienkiewicz otworzył im drzwi do mieszkania, jeden z nich wyciągnął pistolet i ugodził go czterema kulami (str. 109). Solis Tomasz, ur. 20 kwietnia 1900 r., były żołnierz AL, rolnik, wójt gminy Żmijowiska, powiat Opole Lubelskie. Zamordowany przez bojówkę “Orlika” wraz z żoną Bronisławą i córką Jadwigą (studentką UMCS w Lublinie) 25 września 1945 r. (str. 115). Wróbel Jerzy, ur. 23 czerwca 1926 r., były żołnierz AL, komendant posterunku MO w Kazanowie, powiat Zwoleń. Zatrzymany w lesie koło wsi Struga między Ciepielowem a Kazanowem razem z żoną Jadwigą przez bojówkę WiN 16 maja 1946 r. Wracali od rodziny. Najpierw dotkliwie go pobito i zmuszono do zjedzenia legitymacji służbowej. Następnie przywiązano go do drzewa, żeby oglądał, jak bojówkarze znęcają się nad jego żoną będącą w zaawansowanej ciąży. Na jego oczach ją zgwałcili, po czym połamali jej ręce i nogi, a w końcu ostrym narzędziem rozcięli brzuch, żeby oglądać, jak wygląda niedonoszony płód. Kiedy nie dawała już oznak życia, w podobny sposób torturowano jego i zamordowano (str. 135). To zrobili tzw. wyklęci …….
Tzw. “żołnierze wyklęci” nie byli żadnymi żołnierzami bo 19.01.1945 roku na polecenie Rządu Polskiego w Londynie Armia Krajowa została rozkazem dowódcy “Bora” Komorowskiego rozwiązana a jej żołnierze wezwani do zaprzestania walki i włączenia się do odbudowy zniszczonego kraju rządzonego nie przez jakichś tam “komunistów” tylko przez Rząd Jedności Narodowej uznany przez 4 wielkie mocarstwa. Ci, którzy nie wykonali rozkazu wodza naczelnego AK winni stanąć przed sądami wojskowymi osądzonymi na kary śmierci.
Wśród tych “wyklętych” było sporo zwyczajnych bandziorów, którzy rabowali, gwałcili, podpalali zwyczajnych
obywateli. Do takich należał Józef Kuraś z Podhala ,któremu to bandyckie władze III RP postawili okazały pomnik w jego rodzinnej wsi, a ludność tej wsi następnego dnia ten pomnik rozbiła na drobny gruz.
Dziś nadal obecne władze podrzucają “żołnierzy wyklętych” jako temat zastępczy dla motłochu aby odwrócić jego uwagę od spraw żywotnych dla naszego polskiego narodu.