Zmarł ksiądz Roman Dzwonkowski

W środę 30 grudnia zmarł ks. Roman Dzwonkowski, wieloletni profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, socjolog, członek Państwowej Akademii Nauk, specjalizujący się w badaniach nad Polakami na Kresach Wschodnich – poinformował KUL.

Jak poinformował Katolicki Uniwersytet Lubelski, w środę 30 grudnia zmarł ks. Roman Dzwonkowski, profesor KUL, socjolog, członek PAN, specjalizujący się w badaniach nad Polakami na Kresach Wschodnich.

„Społeczność akademicka KUL z wiarą i chrześcijańską nadzieją na zmartwychwstanie żegna ks. prof. Romana Dzwonkowskiego SAC socjologa, emerytowanego profesora KUL, specjalistę w zakresie badań nad Polonią na Kresach Wschodnich” – czytamy na stronie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Zobacz też: Kongres Środowisk Kresowych RP i konferencja „Wołyń’43: Walka o pamięć – Walka o Polskę” w Lublinie

Ks. prof. Roman Dzwonkowski  urodził się 30 listopada 1930 r.  W 1957 r. przyjął święcenia kapłańskie w Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego (pallotyni). W 1961 r. ukończył studia na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1966 r. uzyskał stopień doktora, w 1984 r. habilitację. W 2001 otrzymał tytuł naukowy profesora.

Od 1977 r. zatrudniony na KUL, początkowo w Instytucie Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym, a następnie (od 1989) na stanowisku kierownika Katedry Socjologii Grup Etnicznych na Wydziale Nauk Społecznych. Był również wykładowcą Wyższego Seminarium Duchownego Księży Pallotynów w Ołtarzewie, a w latach 1994-2001 seminarium duchownego w Gródku Podolskim na Ukrainie. Jego specjalizacją naukową była historia Kościoła katolickiego w ZSRR i socjologia grup etnicznych.

Od lat 70. XX wieku zajmował się kulturą polską, szczególnie religijną, na dawnych Kresach Wschodnich I i II RP, zajął się także problemami Polaków w ZSRR. Często wyjeżdżał, dzięki zaproszeniom prywatnym, na Litwę, Łotwę, Białoruś, Ukrainę, do Gruzji i Rosji, by poznać Polaków mieszkających na tych terenach oraz nieść im pomoc, najpierw ukrytą, a później jawną. Początkowo prace na temat Kościoła i Polaków w ZSRR publikował w paryskiej „Kulturze” (od 1973 r.) i w innych pismach emigracyjnych. Na początku lat 90. stało się to możliwe również w kraju. W jego dorobku publikacyjnym znalazły się między innymi nagradzane książki: Kościół katolicki w ZSRR 1917-1939. Zarys historii (TN KUL, 1997) oraz Losy duchowieństwa katolickiego w ZSRR 1917-1939. Martyrologium (TN KUL, 1998).

Był członkiem Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności. W 1992 wszedł w skład rady krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”. Był członkiem Komisji Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej. W 2000 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim, a w 2010 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Kresy.pl/Kul.pl