Według Rosyjskiego Towarzystwa Wojskowo-Historycznego, w 1410 roku zwycięstwo nad niemieckimi rycerzami w bitwie pod Grunwaldem odniosły wojska rosyjskie i ich sojusznicy, zaś o zwycięstwie zdecydowało natarcie pułków smoleńskich.

15 lipca br., w 610 rocznicę bitwy pod Grunwaldem, na twitterowym profilu „Wojenna Historia” Rosyjskiego Towarzystwa Wojskowo-Historycznego, zamieszczono z tej okazji krótkie nagranie. W jego opisie czytamy, że „w 1410 roku wojska rosyjskie odniosły zwycięstwo nad niemieckimi rycerzami w bitwie pod Grunwaldem”.

W nagraniu zaznaczono, że 15 lipca to jednak z „pamiętnych dat w wojennej historii Rosji”. Głos narratora mówi, że tego dnia w 1410 roku „Rosjanie i ich sojusznicy, Litwini, Czesi i Polacy, odnieśli zwycięstwo nad niemieckimi rycerzami w bitwie grunwaldzkiej”.

Według nagrania, o losach bitwy zdecydowało natarcie pułków smoleńskich na Krzyżaków, a „klęska rycerzy zakonu krzyżackiego była całkowita”.

Należy przypomnieć i zaznaczyć, że w bitwie pod Grunwaldem lewe skrzydło tworzyło rycerstwo polskie, zorganizowane w 50 chorągwi. Wśród nich znajdowali się też m.in. czescy najemnicy, Morawianie oraz polscy lennicy z Mazowsza, Podola czy Mołdawii. Prawe skrzydło, litewsko-rusko-tatarskie, zorganizowane było w 40 chorągwi litewskich, w których walczyli też litewscy lennicy na Rusi. Wojska smoleńskie stanowiły w tej liczbie trzy chorągwie. Portal Historia.org.pl szacuje, że było to tylko około 3,5 proc. ogółu sił zaangażowanych w walce i podkreśla, że choć oddziały ruskie walczyły pod Grunwaldem ramię w ramię z Polakami i Litwinami, to jednak stanowiły tylko uzupełnienie armii dowodzonej przez króla Władysława Jagiełłę.

Wielki Książę Litwy Witold przyprowadził pod Grunwald 40 swoich chorągwi. Oprócz litewskich były to oddziały ruskie, żmudzkie, tatarskie i nowogrodzkie. Atakując z prawej flanki wojsk polsko-litewskich jako pierwsze uderzyły one na Krzyżaków. W trakcie bitwy doszło do odwrotu Litwinów, który Jan Długosz uznaje za ucieczkę. Jednak współcześnie uważa się, iż mógł być to pozorowany odwrót. Krzyżacy rzucili się w pogoń za uciekającymi Litwinami, do doprowadziło do rozproszenia ich szyków.

Dodajmy, że bitwa pod Grunwaldem jest ważnym elementem tożsamościowym także dla współczesnych Litwinów i Białorusinów. Jak pisaliśmy, dla Litwinów bitwa pod Grunwaldem (po litewsku Žalgirisem – Zielonym Lasem) jest bardzo ważna i odgrywa szczególną rolę w ich tożsamości narodowej. To symbol walki o własne państwo. Według Litwinów to właśnie ich chorągwie zwyciężyły w tej bitwie. Z kolei białoruscy historycy twierdzą, że Jagielle pod Grunwaldem pomagali Białorusini.

Czytaj także: Na Polach Grunwaldzkich stanie pomnik Litwinów

W tym roku, w związku z pandemią koronawirusa, doroczna inscenizacja bitwy pod Grunwaldem została odwołana.

twitter.com / Kresy.pl

4 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply

  1. pik
    pik :

    Wszystko zależy od interpretacji. Czym było wówczas Wielkie Księstwo Litewskie i co miało wspólnego z obecną Litwą? Było to państwo ponad dwukrotnie większe od ówczesnej Polski, sięgające od Bałtyku po morze Czarne (Polska z terytoriami lennymi Hospodarstwa Mołdawskiego też sięgała do morza Czarnego), a na wschód ze sto kilkadziesiąt km do Moskwy. Obejmowało oprócz terenów obecnej Litwy (poniżej 10% Litwinów na całej ówczesnej “Litwe”), całą obecną Białoruś, większą część dzisiejszej Ukrainy i dużą część obecnej Rosji. Jagiełło nie mówił po litewsku (nie wiem czy go znał), tylko w gwarze zachodnio-ruskiej. Języki białoruski i ukraiński nie istniały, a gwary tych terenów określane były jako język ruski (zachodnioruski) (bardziej wschodnie obszary Księstwa Moskiewskiego posługiwały się językiem określanym jako wielkoruski). Ilu więc “Ruskich” było w koalicji antykrzyżackiej? Czy manipulacja sojusznikami “Litwinami” w polskiej historii nie jest przegięciem?