W Charkowie zniszczono pomnik UPA
W Charkowie nieznani sprawcy zlikwidowali pomnik żołnierzy Ukraińskiej Powstańczej Armii, który w 1992 roku został postawiony w parku “Młodzieżowym”. Poinformowała o tym agencja UNIAN powołując się na szefa charkowskiej obwodowej organizacji “Swoboda” Ihora Szwajkę.
“Byłem tam, na miejscu. I tablica pamiątkowa, i sam kamień – zniknęły. Są ślady ciągnika lub innego ciężkiego sprzętu..” – powiedział Szwajka.
Pomnik został postawiony w Charkowie już w 1992 roku.
Szwajka jest przekonany, że w likwidacji pomnika żołnierzy UPA w Charkowie brały udział władze miejskie Charkowa i charkowskie państwowe władze obwodowe, oraz, że “odbyło się to pod ochroną milicji.” Polityk podkreślił, że pomnik żołnierzy UPA w Charkowie w każdym przypadku zostanie odtworzony. “Sytuacja teraz jest taka, że za każdy jeden zniszczony pomnik zostanie postawione pięć nowych” – powiedział.
W Departamencie Kontaktów ze Społeczeństwem Głównego Zarządu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy w Obwodzie Charkowskim również potwierdzono fakt zniknięcia pomnika żołnierzy UPA w parku “Młodzieżowym”.
Według informacji posiadanych przez milicję, zniknięcie pomnika zostało zauważone w piątek 26.04.2013 r. około 08:00.
Na miejscu zdarzenia pracowała grupa operacyjno-śledcza pod kierownictwem Kijowskiego Oddziału Rejonowego. Pracownicy milicji zgromadzili dowody rzeczowe. Przedmiotowy fakt został wniesiony do Urzędowego Dziennika Rejestru naruszeń prawa i innych wydarzeń. Teraz funkcjonariusze prawa ustalają wszystkie okoliczności zdarzenia.
W marcu 2013 nieznane osoby spowodowały uszkodzenia i zniszczenia pomników bohaterów narodowo-wyzwoleńczych zmagań Bandery i Szuchewycza [tak w orginale – KRESY.PL]. Ministerstwo Spraw Zagranicznych oświadczyło, że masowe niszczenie pomników na Ukrainie rozpoczęła się dopiero w tym roku.
Informacja uzupełniająca:
Warto przypomnieć, że pomnik UPA w Charkowie został postawiony z naruszeniem obowiązującego prawa, wbrew woli miejscowych samorządów, a potem mimo to za czasów prezydenta Juszczenki został wniesiony do państwowego rejestru obiektów podlegających ochronie. W ten sposób państwowy organ kierowany przez zwolenników banderyzmu usiłował zalegalizować bezprawie. Miejscowy samorząd wezwał do jego usunięcia, w efekcie grupa młodzieży zakopała pomnik w ziemi przy użyciu koparki ciągnikowej. W sytuacji, gdy lokalny samorząd zarządził likwidację pomnika, mimo nielegalności wpisany do rejestru państwowego, w sytuacji nie rozstrzygniętych kwestii prawnych, milicja i prokuratura prześladowały młodych sprawców. Proces zakończył się przedawnieniem.
W tej próbie pomnik i tablica zostały wywiezione i miejsce ukrycia pozostaje nieznane. Pomnik został ufundowany przez osoby prywatne i postawiony bez wymaganych uzgodnień z władzami samorządowymi.
źródło: istpravda.com.ua
Tłumaczenie i opracowanie: Wiesław Tokarczuk
Przynajmniej jedna pozytywna wiadomość z azji.
Widze panie Mohort, że jest pan zwolennikiem starego poznańskiego powiedzenia “Na wschód od Konina azja się zaczyna”)))))
Szanowny Panie ZAP,) Ja powołuję się na szefa charkowskiej obwodowej organizacji “Swoboda” Ihora Szwajkę.Bo jak ich Pan inaczej nazwie???
Cieszcie sie, wlaczcie z cieniami przyzlosci w ten czas jak Tusk was i tak spacyfikuje…spodziewam ze znajdze tutaj chiczaz jeden czlowek jaki zrozume co naprawdzie znaczy te zniszenie, i co naprawdzie znaczyl ten pomnik w Kharkowe postawiony jesze w 1992 roku…..
Panie Parnikoza ). .,,spodziewam ze znajdze tutaj chiczaz jeden czlowek jaki zrozume co naprawdzie znaczy te zniszenie, i co naprawdzie znaczyl ten pomnik w Kharkowe postawiony jesze w 1992 roku…..” nie mylę się jeśli rozumiem że oznaczał on Gloryfikację zbrodniczej organizacji ??? .Pochwałę morderców???. Wynika z tego że wcześnie ta hydra podniosła łeb.Zresztą nie raz ostrzegałem na tym forum czym naprawdę jest ,,swoboda”-prostą kontynuacją oun – upa
Superka!!! To jest wystarczajacy komentarz. Kto ma wątpliwości niech przeczyta “Czerwone noce” Henryka Cybulskiego – pozycja z lat 70-tych!, zapozna się z relacjami Mirosława Hermaszewskiego, Krzesimira Dębskiego (wspomnienia matki). Może gdzieś w rodzinach są też wspomnienia Zbyszka Cybulskiego, który jako ekspatriant przyjechał ze Stanisławowa w wieku 16 lat, może Anny Seniuk pochodzącej z tego samego miasta? A na pewno tysięcy osób, którzy oraz ich potomkowie mieszkają na Dolnym Śląsku – straszne wspomnienia, które o dziwo przedstawiła swego czasu “Gazeta Wyborcza”.
W Charkowie niejaki Józik Piłsudski zaliczył tylko 1-2 semestry medycyny, gdyż był zbyt krnąbrny pod względem narodowościowym.