Urzędnicy z Biełgorodu wprowadzili cenzurę tekstów teatralnych

Rektor Instytutu Kultury i Sztuki w Biełgorodzie Irina Ignatowa zakazała wystawiać w teatrze studenckim cały rząd współczesnych sztuk, wśród których znalazły się “Tlen” Iwana Wyrypajewa, “Planeta” Jewgienija Griszkowca i “Związek otwarty” Dario Fo.

W obwodzie biełgorodzkim już nie pierwszy rok funkcjonuje „ustawa o duchowym bezpieczeństwie”, na podstawie której były odwoływane wydarzenia kulturalne, przede wszystkim koncerty rockowe, a także kontrolowano pracę klubów nocnych. Na podstawie ustawy odwołano obchody Dnia świętego Walentego i Halloween, a także spektakle o miłości, które miały być pokazane 14 lutego na scenie teatru studenckiego. Teksty laureata Nagrody Nobla Fo, Wyrypajewa i Griszkowca zostały uznane za “duchowo niebezpieczne”.

Środki podjęte w celu zapewnienia mieszkańcom Biełgorodu duchowego bezpieczeństwa są imponujące i zostały zatwierdzona przez Biełgorodzko-Starooskolski Zarząd Eparchialny oraz wydział socjologiczno-teologiczny Biełgrodzkiego Uniwersytetu Państwowego. Szeroko znana jest broszura Andrieja Chwylii-Olintera “Duchowe bezpieczeństwo i zdrowie duchowe człowieka, rodziny i społeczeństwa”. Według informacji z sieci, jej autor zanim się nawrócił, został diakonem i zaczął pisać książki (jeszcze jedna praca nosi tytuł „Niektóre osobliwości Koranu, szariatu i muzułmańskich obrzędów, używane w pseudoislamskich kultach”), był pułkownikiem sił wewnętrznych i zastępcą kierownika Centrum Informacji Kryminalnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji Teraz jest prorektorem do spraw naukowych Biełgorodzkiego Seminarium Duchownego, docentem Biełgorodzkiego Uniwersytetu Państwowego, członkiem Rady religijnej Obwodu Biełgorodzkiego, sekretarzem komisji bezpieczeństwa duchowego przy pełnomocniku prezydenta Federacji Rosyjskiej w Centralnym Okręgu Federalnym, duchownym Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.

Komentarze „zakazanych autorów”:

Jewgienij Griszkowiec:

– Zakaz wystawiania „Planety” został wydany na ogólnej liście, na którą trafili różni współcześni dramaturdzy. To oczywiste, że ci którzy zakazali wystawiać “Planetę” nie czytali tekstu, a wychodzili z założenia, że współczesne teksty teatralne zawierają przekleństwa i sceny przemocy. Ale to nie tak. “Planeta” to niewinny tekst o miłości. Zakaz świadczy o ignorancji ludzi, którzy zajmują się kulturą w regionach.

Pierwszym człowiekiem, który powiedział mi o tym zakazie był biełgorodzki dziennikarz Potwierdził on, że w różnych komentarzach dla lokalnych mediów autorzy zakazu nie ukrywają, że nie czytali tekstów i nie mają zamiaru ich czytać, bo “nie chcą się brudzić”.

„Ustawa o bezpieczeństwie duchowym” funkcjonuje w Obwodzie Biełgorodzkim nie pierwszy rok. Nie jeden raz występowałem tam w czasie jej funkcjonowania ze swoimi spektaklami, i nie były one zakazane. Jestem autorem z programu szkolnego. Jak można zakazać jednego z moich utworów, jeśli w szkole moje teksty czytają ósmoklasiści? Uczniowie piszą na ich temat wypracowania. Moja córka pisała wypracowanie na podstawie mojego opowiadania “Zawiść”. Dostała czwórkę.

Iwan Wyrypajew:

– Wydaje mi się, że u nas w kraju kursu na demokrację na razie nikt nie odwoływał, dlatego zakazywać teksty można tylko wtedy, gdy zawierają elementy faszyzmu, nacjonalizmu, obrazy uczuć religijnych lub gdy wzywają do przemocy. Jestem oczywiście zaszczycony, że znalazłem się na jednej liście z Dario Fo, ale o ile wiem, u żadnego z nas nic podobnego w tekstach nie występuje. Dlatego cała ta miejscowa inicjatywa jet grubym naruszeniem osobistych praw. I Griszkowiec, i ja – często pracujemy w Europie, i chciałbym, żeby tam nie dotarła wieść o tym zakazie. To rzuciłoby cień przede wszystkim na nasz kraj.

Jekatierina Wasienina

Źródło: Nowaja Gazieta

Tłumaczyła Karolina Filimonova