W dniach 18-24 lutego odbyła się we Wrocławiu kolejna wymiana młodzieży organizowana przez Fundację Kompania Kresowa w ramach programu Erasmus+. Tym razem młodzi mieszkańcy Polski podejmowali gości z Bułgarii.

Miejscem w którym odbywała się wymiana “Nasza Europa z północy na południe i z powrotem” był Wrocław, ale uczestnicy z Polski pochodzili z różnych części kraju, byli wśród nich mieszkańcy Opola, Wyszkowa w województwie mazowieckim i Cieszyna. Byli to wolontariusze i osoby zaangażowane wcześniej w różne działania Fundacji. Z Bułgarii przyjechali do Wrocławia działacze sofijskiej organizacji Youths for the Balkans. Wśród nich byli zarówno mieszkańcy bułgarskiej stolicy, jak i wychowankowie prowincjonalnych miast obwodowych Warny, Wracy, Starej Zagory, Silwenu, Widynia. Każda grupa składała się z 10 uczestników, którym towarzyszyło po dwóch liderów. Większość uczestników stanowili studenci, ale wśród Polaków wiele było osób podejmujących już pracę zawodową, co dało możliwość porównania dwóch różnych perspektyw i wymiany doświadczeń na temat rozwoju osobistego.

Podstawową przesłanką jaka kierowała młodzieżą w czasie przygotowywania projektu była świadomość rzadkich i słabych kontaktów między społeczeństwami Polski i Bułgarii, wyjąwszy wyjazdy turystyczne, które i tak odbywają się w przytłaczającej mierze jednokierunkowo – z Polski do Bułgarii. Polacy i Bułgarzy wiedzą o sobie i o swoich państwach bardzo mało. Jak uważali uczestnicy projektu, powodem jest nie tylko dość duża odległość geograficzna dzieląca oba państwa. Po upadku komunizmu bardzo trudna sytuacja gospodarcza, niski status materialny obywateli państw postkomunistycznych i kompleksy jakie na tym tle u nich narosły, kierowały zainteresowanie Polaków i Bułgarów całkowicie w kierunku zachodu. Podstawowym politycznym punktem odniesienia stały się dla nich państwa zachodnioeuropejskie, centrale Unii Europejskiej i NATO. To właśnie integracja z tymi strukturami była głównym celem elit politycznych obu państw, to właśnie tam upatrują one do dziś głównej przestrzeni aktywności polityki zagranicznej. To na zachodzie kontynentu poszukiwano po 1989 roku inwestorów, partnerów handlowych. To do państw zachodnich ruszył strumień emigrantów zarobkowych po przystąpieniu Polski do UE w 2004 roku, a Bułgarii w roku 2007. Jak zauważyli młodzi ludzie, paradoksalnie dążenie do Unii Europejskiej, a potem członkostwo w niej, raczej osłabiło niż wzmocniło łączność między społeczeństwami dwóch państw w których żyją. Za emblematyczny przykład uznali samych siebie – żaden z polskich uczestników nigdy wcześniej nie był w Bułgarii, ani nie miał kontaktu z jej obywatelami. Podobnie było w przypadku uczestników z Bułgarii nie posiadającymi żadnych doświadczeń kontaktów z Polską i Polakami.

Projekt został zainicjowany i opracowany przez jego młodych uczestników, odzwierciedlał zatem ich cele i preferencje. Wcześniej zostały one wyrażone w ogólnej idei i bardziej szczegółowych koncepcjach, które sformułowali sami uczestnicy, a następnie przedstawili je Fundacji Kompania Kresowa. Koordynator główny projektu z ramienia Fundacji przedstawił możliwości w zakresie realizacji tych koncepcji we Wrocławiu a następnie sformalizował je we wniosku projektowym, który został zaakceptowany przez polską Narodową Agencję Programu Erasmus+. Forma realizacji była następnie uszczegóławiana przez uczestników obu grup w toku dwustronnego dialogu młodych ludzi, realizowanym dzięki możliwościom jakie daje internet.

Uczestnicy przybywali w dniu poprzedzającym rozpoczęcie wymiany oraz w nocy z 17 na 18 lutego br. Wymiana rozpoczęła się od spotkania zapoznawczego i gry integracyjnej “Jak mam na imię” – uczestnicy przedstawiali się i wymieniali trzy cechy najlepiej opisujące ich charakter i zaangażowanie (gra jak i pozostałe zajęcie merytoryczne była prowadzona w języku angielskim). Po przerwie przeprowadzono też grę integracyjną “Jaką częścią jestem”. Podzieleni na cztery grupy uczestnicy wybrali poszczególne złożone obiekty i dopasowywali swoje preferencje i cechy do poszczególnych części tych obiektów. Młodzi ludzie próbowali porównywać swoje umiejętności do części samochodu, czołgu, komputera i lasu. Gra pomogła uczestnikom uświadomić sobie i innym swoje preferencje i zdolności by przyjąć optymalne role w zespołach roboczych. Pierwszego dnia wymiany, który przypadał w niedzielę, zarówno osoby prawosławne jak i katolicy mieli możliwość udziału w nabożeństwie.

Drugiego dnia grupy przedstawiły prezentacje na temat społecznych, politycznych i ekonomicznych uwarunkowań swoich państw. Poszczególni uczestnicy uzupełniali je przedstawieniem własnego środowiska lokalnego, swoich miast i regionów. Następnie odbyła się prelekcja koordynatora wymiany o procesie i instytucjach integracji europejskiej także z wykorzystaniem prezentacji. Drugiego dnia odbyła się także gra integracyjna “Ślepi budowniczy”. Polegała ona na odtwarzaniu przez cztery grupy konstrukcji złożonej z przedmiotów codziennego użytku, która miała odwzorować obiekt, którego nie widzieli, a informacje o którym czerpali za pośrednictwem łańcucha informatorów od jedynej osoby, która widziała obiekt stanowiący wzór. Powodzenie w rekonstruowaniu obiektu pozwalało wyciągnąć wnioski na temat umiejętności w zakresie pracy w zespole i tego jak prowadzić w nim komunikację.

Trzeciego dnia koordynator na podstawie prezentacji uczył uczestników pisać teksty informacyjne, zaś działający w Fundacji specjalista od public relation pokazywał im jak wykorzystywać portale społecznościowe by zapewnić swoim komunikatom maksymalny zasięg. Następnie uczestnicy wzięli udział w grze miejskiej “W mieście integracji – integracja w mieście”. Każda z grup w czasie samodzielnej przechadzki po mieście (w towarzystwie miejscowego wolontariusza) samodzielnie wybrała miejsce lub obiekt w centrum Wrocławia, który ma związek z interakcjami mieszkańców z Wrocławia ze społecznościami w innych państwach i regionach Europy. Grupy samodzielnie wyszukiwały informacje na temat obiektu w Internecie dołączając do nich  zrobione przez siebie zdjęcia lub filmy. Następnie przedstawiały zebrane materiały w ramach prezentacji. Po przedstawieniu prezentacji wszyscy uczestnicy udali się by osobiście zobaczyć opisywane miejsca wśród których znalazły się Piwnica Świdnicka w Ratuszu, Hala Targowa przy ul. Piaskowej, główny gmach Uniwersytetu Wrocławskiego i pomnik Św. Jana Nepomucena na Ostrowie Tumskim.

Czwartego dnia młodzież podzielona na cztery grupy przedstawiała w ramach debaty oksfordzkiej różne wizje integracji europejskiej, od federalistycznych po luźny związek celny. Debatę uwieńczyło głosowanie w którym wszyscy uczestnicy opowiedzieli się za wybranym przez siebie modelem integracji europejskiej.

Piątego dnia cztery zespoły analizowały z wykorzystaniem metody SWOT możliwość czterech środowisk lokalnych: Opola, Cieszyna, Starej Zagory, Widynia. Grupy stworzyły prezentacje na ich temat sprofilowane na konkretne kręgi odbiorców: inwestorów, turystów, osób poszukujących pracy.

Szóstego dnia wymiany koordynator główny przeprowadził prelekcję na temat programu Erasmus+ jego celów i zasad, a także swoich doświadczeń w przygotowywaniu realizacji wymian młodzieży, a także akredytacji do Wolontariatu Europejskiego. Potem młodzież obejrzała bułgarski film “Odgrzewanie wczorajszego obiadu” przedstawiającego historię zmieniającego przynależność państwową regionu Macedonii. Osnową filmu jest historia mieszkanki regionu, która musi odnaleźć się w sytuacji ciągłej zmiany przynależności państwowej i systemów politycznych, w sytuacji gdy kolejne władze różnie określają jej tożsamość jako Bułgarki, Jugosłowianki, Macedonki. Film stał się przyczynkiem do dyskusji nad prawem do samookreślenia narodowego i pożądanego modelu zorganizowania państw zamieszkiwanych przez różne narodowości. Wieczorem grupa uczestników z Bułgarii zorganizowała wieczór kultury narodowej w czasie którego serwowała dania narodowej kuchni, przedstawiła najbardziej znane tradycyjne zwyczaje, ale też elementy kultury popularnej. Młodzi Polacy mogli spróbować banicy, misz-maszu, szopskiej sałaty, kiuftety i typowych bułgarskich pulpetów,przygotowanych nakładem dużej pracy i kilku godzin spędzonych w kuchni przez ich bułgarskie koleżanki i kolegów.

Ostatni dzień wymiany rozpoczął się od gry integracyjnej “Co nas łączy”. Cztery grupy uczestników rysowały dowolny obiekt w taki sposób by dawała on możliwość wpisania w kontury cech wspólnych całej grupie i właściwych tylko dla poszczególnych uczestników. Następnie odbyła się moderowana dyskusja w trakcie której uczestnicy podsumowali swój udział w wymianie oraz burza mózgów w czasie której przedstawiono pomysły wykorzystania nabytej wiedzy i kompetencji. Młodzi ludzi porozumieli się co do konieczności przeprowadzenia kolejnej wspólnej wymiany i zaproszeniem do niej młodych obywateli kolejnych państw europejskich. Goście z Bułgarii zaproponowali, żeby miejscem kolejnej wymiany była Mołdawia. Wieczorem odbył się wieczór kultury narodowej przygotowany przez polską grupę. Młodzi Bułgarzy mogli skosztować po raz pierwszy takich specyficznych dań polskiej kuchni jak bigos, pierogi ruskie, placki ziemniaczane i rdzennie warszawskie ciastka – wuzetki.

Młodzi ludzie przyznali, że przed wymianą mieli niewielką wiedzę o drugim kraju i narodzie. Mówili o stereotypach z jakimi zetknęli się w Polsce na temat Bułgarii i w Bułgarii na temat Polski. Jak podsumowali okazały się one całkowicie nieprawdziwe. Poznając swoje kraje, społeczeństwa i samych siebie, młodzież dokonała też refleksji nad świadomym i racjonalnym korzystaniem z przekazów medialnych. Nabyła lepsze umiejętności komunikowania masowego z wykorzystaniem powszechnie dostępnych środków przekazu takich jak portale społecznościowe i powszechnie dostępnych narzędzi, chociażby takich jak smartfony. Młodzi poznali się i zintegrowali na tyle dobrze, że nadal utrzymują kontakt ze sobą.

To nie pierwsza wymiana młodzieży organizowana w ramach programu Erasmus+ przez Fundację Kompania Kresowa. W lipcu 2017 roku Fundacja organizowała w Budapeszcie zjazd młodych obywateli Polski i Węgier, ale też młodych Polaków z Białorusi i Litwy oraz młodych Węgrów z Serbii i Słowacji. Mieli oni okazję dyskutować o prawa i potrzebach mniejszości narodowych w poszczególnych państwach Europy. W marcu tegoż roku młodzi Polacy z rejonu solecznickiego na Wileńszczyźnie wraz z rówieśnikami z Polski podnosili swoje kompetencje komunikacyjne uczestnicząc w projekcie „Komunikuję, więc jestem”We wrześniu 2016 roku gościliśmy we Wrocławiu obok solczan także polską młodzież z Białorusi. Uczestnictwo młodzieży z rejonu solecznickiego w projektach realizowanych przez naszą Fundacją wraz ze Związkiem Polaków na Litwie odegrało niemałą rolę w zmobilizowaniu jej do rozpoczęcia działalności społecznej w swojej przestrzeni lokalnej.

Kresy.pl

 

 

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply