Nie żyje Władimir Żyrinowski – jaskrawy polityk trzech dekad poradzieckiej Rosji

O śmierci przewodniczącego Liberalno-Demokratycznej Partii Rosji poinformował przewodniczący rosyjskiej Dumy Państwowej.

Jak napisał w środę przewodniczący izby niższej rosyjskiego parlamentu Wiaczesław Wołodin – “Tylko co zawiadomili, że po ciężkiej i długiej chorobie zmarł Władimir Wolfowicz Żyrinowski”. Na swoich kanale na Telegramie Wołodin określił zmarłego jako jaskrawego i utalentowanego polityka. “Człowiek, który głęboko rozumiał, jak skonstruowany jest świat. Lider frakcji LDPR w Dumie. Zawsze był w centrum wydarzeń” – napisał Wołodin.

Przewodniczący Dumy uznał, że postać Żyrinowskiego jest tej miary, że “trudno wyobrazić sobie bez niego rozwój systemu politycznego współczesnej Rosji”. Jak dodał – “Najlepszą oceną jego działalności – niezmienne poparcie wyborców. Niech jasna pamięć o nim będzie zawsze w naszych sercach”. Deputowani Dumy uczcili zmarłego minutą ciszy.

Urodzony w Ałmaty, niegdysiejszej stolicy Kazachskiej SRR, Żyrinowski jest obecny w rosyjskiej polityce od ponad trzech dekad. Absolwent filologii tureckiej, który jako młody człowiek został w 1969 r. na krótko aresztowany w Turcji gdzie pracował jak tłumacz dla radzieckiej firmy konstrukcyjnej, w politykę zaangażował się w czasach rozkładu ZSRR.

W 1988 r. Żyrinowski brał udział w zjeździe założycielskim Związku Demokratycznego, ale mimo, że wszedł w skład jego Centralnego Komitetu Koordynacyjnego wycofał się z jego prac. W kwietniu 1989 r. zarejestrowano Liberalno-Demokratyczną Partię Związku Radzieckiego, której Żyrinowski był jednym z liderów. Była to druga niekomunistyczna partia zarejestrowana w ZSRR na fali pieriestrojki. Żyrinowski w 1990 r. przejął w niej władzę doprowadzając do usunięcia drugiego współzałożyciela Władimira Bogaczowa.

Po rozpadzie ZSRR, przeciwko któremu Żyrinowski protestował, stronnictwo przekształciło się w Liberalno-Demokratyczną Partię Rosji. Analogiczne partie utrzymujące więzi z Żyrinowskim zostały zarejestrowane na Białorusi, Ukrainie, a nawet w nieuznawanym Naddniestrzu.

Przez całą historię funkcjonowania obecnej Dumy Państwowej LDPR posiada w niej reprezentacje. Pierwsze wybory do niej w 1993 r. partia Żyrinowskiego wygrała uzyskując 22,92 proc. głosów. To najwyższy historyczny poziom poparcia dla LDPR. Od tego czasu Żyrinowski pozostawał parlamentarzystą.

Sam Żyrinowski od początku swojej kariery politycznej dał się poznać jako polityk o wybuchowym temperamencie żonglujący radykalnymi hasłami. Chętnie odwoływał się do haseł imperialnych, militarystycznych i nacjonalistycznych, choć jego ojciec był narodowości żydowskiej, urodził się na Wołyniu i został deportowany w ramach sowieckich represji po okupacji przez ZSRR Kresów Wschodnich w 1939 r. Operował też narracją poparcia dla reform kapitalistycznych, stąd przymiotnik “liberalna” w nazwie stronnictwa.

Żyrinowski przez wielu uznawany jest za jednego z pierwszych rosyjskich polityków, który z powodzeniem zaczął stosować środki marketingu politycznego. Po objęciu władzy przez Władimira Putina Żyrinowski przystosował się do nowej sytuacji zajmując pozycję, którą wielu komentatorów określa mianem „koncesjonowanej opozycji”.

interfax.ru/kresy.pl