Eksperci z Funduszu Walutowego na Litwie

Bank Centralny Litwy informuje, że dziś na Litwie prace rozpoczyna misja Międzynarodowego Funduszu Walutowego (International Monetary Fund, IMF). Misji będzie przewodniczyła Julie Kozack.

Bank Centralny Litwy poinformował, że do Wilna misja Międzynarodowego Funduszu Walutowego przybywa co pół roku, a w tym półroczu jej prace przewidziano na 17-23 września.

Eksperci z MFW mają przeanalizować sytuację makroekonomiczną na Litwie, ocenić trendy w rozwoju rolnictwa na Litwie, sytuację w sektorze finansowym, politykę budżetową kraju, a także jak jest realizowana polityka socjalna.

Podczas wizyty przedstawicieli MFW odbędzie się wiele spotkań ekspertów funduszu z litewskimi urzędnikami różnych instytucji państwowych, w tym z Banku Centralnego Litwy i Ministerstwa Finansów Litwy. Udział w spotkaniach wezmą również przedstawiciele sektora prywatnego.

Międzynarodowy Fundusz Walutowy jest międzynarodową organizacją działającą w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. Powstała w 1944 roku na konferencji w Bretton Woods w Stanach Zjednoczonych Ameryki, a działalność rozpoczęła dopiero dwa lata później. Pierwszych operacji finansowych dokonała w 1947 roku. Jednym z pomysłodawców założenia tej organizacji był John Maynard Keynes, angielski ekonomista, twórca jednej z dwóch głównych XX-wiecznych teorii makroekonomicznych – interwencjonizmu państwowego w sferze gospodarczej i monetarnej – keynesizmu.

Do podstawowych zadań Międzynarodowego Funduszu Walutowego należą kwestie stabilizacji makroekonomicznej na świecie. Dostarcza ona pożyczek krajom członkowskim będącym w kryzysie. W zamian państwa zadłużone są zobowiązane dokonywać reform ekonomicznych, polegających najczęściej na zmniejszeniu wydatków budżetowych i znacznych cięciach socjalnych. Działania takie uważane są przez ekspertów organizacji za działania stabilizujące. Jednakże zmniejszenie wydatków rządowych może prowadzić do obniżania się poziomu popytu konsumpcyjnego i jeszcze większego spowolnienia w gospodarce, a także do obniżania się wskaźnika jakości życia w społeczeństwie. Innym ubocznym skutkiem zmiejszenia wydatków państwa może być obniżenie się poziomu usług w publicznym systemie opieki zdrowotnej i ogólnej sytuacji w tym sektorze, a także w sektorze oświaty. Kolejnym zjawiskiem ubocznym polityki MFW jest, że państwa zadłużone część środków, które mogłyby zainwestować we własną gospodarkę, powinny przeznaczać na spłatę zadłużenia wobec MFW.

Jednym z krytyków MFW jest ekonomista, laureat ekonomicznej Nagrody Nobla, Joseph Stiglitz. Twierdzi on między innymi, że najlepiej rozwijają się te państwa, które potrafiły się przeciwstawić naciskom MFW, a więc przykładowo Malezja, Chiny i Indie. Natomiast państwa, które podporządkowały się zaleceniom MFW i je realizowały, zapłaciły za to katastrofą gospodarczą. Do takich krajów J. Stiglitz zalicza Indonezję, Tajlandię i Argentynę.

Litwa jest członkiem MFW od 1992 roku. Obecnie do MFW należy 188 państw.