Doradca obalonego wiceprezydenta Afganistanu negocjuje z talibami

Były współpracownik jednego z najważniejszych afgańskich polityków na uchodźctwie pojawił się w Kabulu.

Jak podała afgańska agencja TOLO News do rządzonego przez talibów Afganistanu przybył Nizamuddin Kajzari były szef policji w dystrykcje Kajzar, a co ważniejsze współpracownik zbiegłego przed talibami wiceprezydenta Abdurradzida Dostuma. Jak twierdzi TOLO News Kajzari przybył do Kabulu “po napięciach między poprzednim rządem a Abdurraszidem Dostumem”.

Sam Kajzari po sierpniowym zajęciu Kabulu przez talibów przebywał w Teheranie. Powrócił do Kabulu posłuchawszy apelu specjalnej Komisji Powrotu i Komunikacji powołanej przez talibów, by ustanowić relacje z przedstawicielami poprzednich władz kraju, które obalili.

Kajzari zwrócił się do talibów – „Proszę przywódców Emiratu Islamskiego o włączenie wszystkich plemion do rządu, ponieważ Pasztunowie, Uzbecy, Tadżykowie, Hazarowie, Ajmacy to wszystko naród Afganistanu” – zacytowała TOLO News. Nie ukrywał przy tym osobistych ambicji politycznych – “Powinniście zapewnić mi udział w rządzie, bo jest dużo godnych ludzi, Turkmenów. Nasi intelektualiści i kadry powinny partycypować i otrzymywać nominacje w departamentach i ministerstwach”.

„Wszyscy ci, którzy pracowali dla poprzedniego rządu, niezależnie od tego, czy piastowali wysokie, czy niskie stanowiska – to jest najlepsza okazja do skorzystania z dekretu o amnestii Amira al-Muminina i powrotu do swojego kraju” – powiedział Ahmadullah Wasik, rzecznik wspomnianej Komisji powołanej przez talibów.

Według Komisji dzięki jej działalności już ponad 150 byłych urzędników państwowych i polityków powróciło do Afganistanu.

TOLO News i agencja Fergana podkreślają, że Kajzari był współpracownikiem Abdurradzida Dostuma. Człowiek ten odgrywał ważną rolę w życiu politycznym Afganistanu od kilkudziesięciu lat. Urodzony w 1954 r. w rodzinie etnicznych Uzbeków, w latach 70 XX zaczął pracować przemyśle gazowym. Został działaczem związkowym, a potem wstąpił do komunizującej Ludowo-Demokratycznej Partii Afganistanu (LDPA).

W 1978 r. wstąpił do armii. W tym samym roku LDPA przejęła władzę w państwie w wyniku przewrotu. Od 1980 r. stał na czele prorządowej i proradzieckiej milicji w rodzinnej prowincji Dżawdżan. Składała się ona głównie z etnicznych Uzbeków i zachowywała personalną lojalność głównie wobec Dostuma mimo, że formalnie stała się 53. dywizją piechoty afgańskiej armii.

Dostum był bliskim współpracownikiem ostatniego sekretarza generalnego LDPA i proradzieckiego przywódcy Mohammada Nadżibullaha. W warunkach upadku jego władzy w kwietniu 1992 r. Dostum zmienił strony, wszedł z porozumienie z jednym z czołowych antyradzieckich mudżahedinów – Ahmadem Szachem Masudem i uniemożliwił ewakuację Nadżibullaha do Indii. W efekcie Nadżibullah zginął potem zamordowany okrutnie przez talibów.

W trakcie załamania się państwowości afgańskiej i chaosu zbrojnych walk poszczególnych komendantów polowych po 1992 r. Dostum wspierał początkowo Masuda przeciw Gulbuddinowi Hekmatjarowi, innemu znanemu mudżahedinowi z czasów walki z Armią Radziecką. W toku walk przeszedł jednak na stronę Hekmatjara i skierował się przeciw Masudowi. W północnej części kraju Dostum stworzył w praktyce niezależne para-państwo oparte na ludności uzbeckiej i turkmeńskiej, które było najspokojniejszym rejonem Afganistanu. Jako jego niekwestionowany przywódca Dostum ustanowił nieoficjalne relacje z dyktatorem sąsiedniego Uzbekistanu Islamem Karimowem, który podejmował go w 1995 r. w Taszkencie.

Dostum nie oparł się ofensywie talibów i w 1996 r. udał się na emigrację. Na stałe wrócił dopiero po inwazji amerykańskiej w 2001 r. i obaleniu emiratu talibów. W trakcie operacji przeciw nim, jego na nowo sformowane oddziały miały dopuścić się mordów na talibańskich jeńcach wojennych. W grudniu tegoż roku został wiceministrem obrony w nowych władzach Afganistanu. W 2005 r. został naczelnikiem Sztabu Najwyższego Dowództwa sił zbrojnych Afganistanu. W 2014 r. został wiceprezydentem.

tolonews.com/fergana.news/kresy.pl