Oprawców z tego obozu Amerykanie rozstrzelali bez sądu. 22 marca 1933 roku zaczął działać KL Dachau

22 marca 1933 roku w Niemczech otwarto pierwszy obóz koncentracyjny – w Dachau. Był on najdłużej działającym niemieckim obozem.

Początkowo służył do przetrzymywania więźniów politycznych. Z czasem stał się miejscem, w którym osadzano i mordowano Żydów, Polaków, Rosjan, Romów, a także członków ruchu oporu, duchownych oraz inne osoby uznawane za wrogów III Rzeszy. Do chwili wyzwolenia obozu przez wojska amerykańskie w kwietniu 1945 roku zginęło w nim około 41 tysięcy osób. Około 40 procent ofiar stanowili obywatele Polski.

Amerykanie zastali w obozie między innymi stojący na bocznicy pociąg z 2600 ciałami. Odkryli też komorę gazową i przyległe do niej pomieszczenia, wypełnione po sufit ciałami zagazowanych więźniów. Pod wpływem tego, co zobaczyli, rozstrzeliwali bez sądu wziętych do niewoli strażników SS i przebywających w obozie żołnierzy Waffen-SS –w sumie ponad pół tysiąca osób. Nie przeciwstawili się również samosądom, dokonywanym przez oswobodzonych więźniów. Wydarzenia te nazywane są masakrą w Dachau (29 kwietnia 1945 roku).

Czytaj także: Skradziona brama z napisem “Arbeit macht frei” odnaleziona w Norwegii

„Określiłbym to tak – pisał o swoim pobycie w Dachau Stanisław Grzesiak w Pięciu latach kacetu – kto chciał przeżyć, nie wolno mu było bać się śmierci, bo każdy, kto chciał żyć, a bał się śmierci – bał się narazić na bicie i wykonywał ściśle zarządzenia, czekając na cud i koniec wojny, że go zwolnią albo że przetrzyma. Gdy się zorientował, że się kończy, za późno już wtedy było na zryw i dla takiego zostawało tylko krematorium.”

Zobacz także: Święty Maksymilian Maria Kolbe wrócił na wystawę główną Muzeum II Wojny Światowej 

Kresy.pl