Były prezydent sądzony po latach za zabójstwo poprzednika

W Burkina Faso rozpoczął się proces byłego prezydenta tego kraju Blaise’a Compaore podejrzanego o to, że w 1987 r. doprowadził do zamordowania swojego poprzednika.

Burkiński sąd ma rozstrzygnąć sprawę śmierci emblematycznego, historycznego przywódcy Thomasa Sankary. Pierwszy prezydent Burkina Faso zginął zastrzelony 15 października 1987 r. w czasie wojskowego zamachu stanu. Po jego przeprowadzeniu władzę objął dawny przyjaciel Sankary – Compaore.

Wraz z Compaore oskarżonych zostało jeszcze 13 innych podejrzanych o przyczynienie się do śmierci Sankary i 12 innych osób zgładzonych w czasie zamachu stanu. Wśród oskarżonych jest gen. Gilbert Diendere, w czasie rządów Compaore pełniący rolę jego “prawej ręki”, jak przypomniała telewizja Al Jazeera. Innym jest Hyacinthe Kafando, były szef gwardii prezydenckiej Compaore, który w 1987 r. miała dowodzić grupą, która rozstrzelała Sankarę.

Sprawa przez długi czas nie była oficjalnie wyjaśniona ponieważ Compaore sprawował władzę aż do 2014 r., kiedy to masowe zamieszki na ulicach zmusiły go do ucieczki z kraju. Compaore nadal przebywa na wygnaniu w Wybrzeżu Kości Słoniowej, którego obywatelstwo otrzymał. Mimo to, sąd w jego ojczyźnie zdecydował się na przeprowadzenie procesu in absentia.

Sam Compaore przez lata zaprzeczał, że odpowiada za śmierć dawnego przyjaciela i poprzednika na stanowisku głowy państwa. Przekazał przez swoich prawników, że proces nosi charakter “polityczny”, a on sam, jako była głowa państwa, ma immunitet.

Thomas Sankara przejął władzę w 1983 r. jako 33-letni kapitan właśnie z pomocą Compaore, który przeprowadził zamach stanu po aresztowaniu przyjaciela. Sankara, który przechodząc za młodu szkolenie oficerskie na Madagaskarze obserwował tamtejszą rewolucję i nabył zdecydowanie lewicowych poglądów, próbował przeprowadzić w kraju program ambitnych reform.

W kraju bardzo poważnie rozbudowano sieć szkół, skutecznie zwalczano analfabetyzm. Sankara zainwestował też poważne środki w rozwój infrastruktury służby zdrowia. W połączeniu z upowszechnieniem szczepień wyeliminował wysoką śmiertelność z powodu niektórych chorób, szczególnie wśród dzieci.

Rozdzielenie ziemi rolnikom w agrarnym państwie zjednało Sankarze dużą popularność, podobnie jak znaczące ograniczenie nakładów na administrację i przywileje urzędników (sam Sankara często jeździł do swojego urzędu na rowerze) oraz armię. Nowe władze zakazały obrzezania kobiet i prostytucji, a także ograniczyły poligamię. Swój reformatorski Sankara kurs zaznaczył zmieniając nazwę państwa z postkolonialnej Górnej Wolty na Burkina Faso, co można przetłumaczyć jako “kraj prawych ludzi”. Jako gitarzysta sam skomponował nowy hymn.

W polityce zagranicznej Sankara występował przeciwko wpływom dawnych mocarstw kolonialnych szczególnie Francji w jego państwie i całej Afryce. Wzywał do zaprzestania spłacania zadłużenia wobec dawnych metropolii. Nawiązał za to przyjazne relacje z państwami socjalistycznymi i Libią, co, obok lewicowych przekonań, sprawiło, iż był nazywany “afrykańskim Che Guevarą”. Zdobył popularność na kontynencie będąc promotorem idei jedności afrykańskiej.

Czytaj także: Prezydent Burkina Faso pozostanie u władzy na kolejną kadencję

aljazeera.com/kresy.pl