Putin przypomniał Borysa Jelcyna

W 90 rocznicę urodzin pierwszego prezydenta Rosji, jego obecny następca złożył wieniec na mogile Borisa Jelcyna.

Putin wziął udział w poniedziałek w obchodach rocznicy urodzin Jelcyna. W czasie przemówienia odniósł się do krytyki jakiej poddawany jest Rosji jej pierwszy prezydent – “Po fakcie my wszyscy zawsze, jak to się mówi, mądrzy. A kiedy wydarzenia toczą się jak kula śnieżna to zupełnie inna sytuacja. I Borys Nikołajewicz [Jelcyn] nigdy nie uchylał się od odpowiedzialności”. Putin stwierdził, że “pamięta o tym i nigdy nie zapomni”.

Prezydent Rosji stwierdził, że jego poprzednik przejmował w niej władzę w krytycznym okresie, kiedy stanęło pytanie o same jej istnienie jako “niepodległego państwa, jednego i niepodzielnego”.

Urodzony w 1931 r. Jelcyn, od 1961 r. był członkiem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Piął się po szczeblach aparatu, aż w 1977 r. został pierwszym sekretarzem organizacji partyjnej obwodu swierdłowskiego. Pod dojściu do władzy Michaiła Gorbaczowa, Jelcyn został pierwszym sekretarzem organizacji partyjnej w Moskwie, zdobywając sobie wśród jej mieszkańców sporą popularność. Został też członkiem Komitetu Centralnego i członkiem-kandydatem Biura Politycznego. Stanowisko w Moskwie utracił w 1987 r. po rozpoczęciu krytyki polityki Gorbaczowa jako zbyt mało reformatorskiej.

W 1989 r. Jelcyn został członkiem parlamentu ZSRR, a 1990 r. parlamentu jego rosyjskiej republiki. W tej drugiej izbie sięgnął po przewodnictwo forsując na jego forum deklarację suwerenności Rosyjskiej Federacyjnej SRR w czerwcu 1990 r. W tymże roku odszedł z KPZR, a rok później, zorganizował wybory prezydenta RFSRR w których zwyciężył.

W sierpniu 1991 r. odegrał główną rolę z uniemożliwieniu przejęcia władzy przez Państwowy Komitet ds. Stanu Wyjątkowego (GKCzP) inspirowany przez szefa KGB Władimira Kriuczkowa. Po upadku tegoż “puczu Janajewa” doprowadził do delegalizacji KPZR, podziału KGB, oraz stopniowego przejmowania kompetencji i infrastruktury organów związkowych przez organa Rosyjskiej FSRR. Zakończył ten proces podpisując 8 grudnia 1991 r. wraz z przywódcami Białorusi i Ukrainy umowę białowieską rozwiązującą Związek Radziecki i zawiązującą Wspólnotę Niepodległych Państw.

Pod jego rządami wdrażano w Rosji radykalne reformy liberalizujące gospodarkę, które doprowadziły do szybkiego przejęcie majątku narodowego przez nielicznych oligarchów, gwałtownej pauperyzacji szerokich mas społecznych, pogłębionej dodatkowo przez kryzys finansowy z 1998 r., upadku wielu instytucji i usług publicznych, wybuchu przestępczości zorganizowanej.

W 1993 r. wobec oporu zdominowanej przez lewicę Rady Najwyższej Jelcyn z naruszeniem konstytucji wydał decyzję o rozwiązaniu parlamentu na skutek czego doszło do masakry jego zwolenników pod gmachem telewizji w Moskwie oraz zbrojnego ataku na budynek Rady Najwyższej przy użyciu czołgów. Po pacyfikacji przeciwników Jelcyn przeforsował nową konstytucję przyznającą głowie państw szerokie kompetencje.

Z biegiem czasu zły stan zdrowia oraz prawdopodobnie nadużywanie alkoholu łączyły się z coraz większym wpływem jaki na Jelcyna wywierało jego najbliższe otoczenie w postaci krewnych, powinowatych i zaprzyjaźnionych oligarchów. Za rządów Jelcyna doszło do przegranej przez wojska federalne pierwszej wojny z czeczeńskimi separatystami i faktycznego uniezależnienia się Czeczenii.

W polityce zagranicznej Jelcyn stawiał na współpracę z USA i strukturami zachodnimi. Zaakceptował rozszerzenie NATO o kraje Europy Środkowo-Wschodniej.

Za czasów Jelcyna Władimir Putin rozpoczął karierę w Administracji Prezydenta. Następnie został nominowany przez Jelcyna na szefa Federalnej Służby Bezpieczeństw i premiera. 31.12.1999 r. Borys Jelcyn oddał władzę Putinowi ze względu na zły stan zdrowia.

Borys Jelcyn zmarł w 2007 r.

ria.ru/kresy.pl