24 marca 1794 roku na Rynku Głównym w Krakowie Tadeusz Kościuszko złożył przysięgę i ogłosił akt powstania narodowego.
Uroczystość na Rynku Głównym rozpoczęła się około godziny 10:00. Wcześniej Kościuszko wysłuchał mszy w niedalekim kościele OO. Kapucynów. On i jego generałowie poświęcili wówczas swoje szable i złożyli ślubowanie, że gotowi są oddać życie w obronie ojczyzny.
Po mszy Naczelnik udał się na Rynek Główny, gdzie czekał tłum krakowian. Tam, z uniesioną do góry szablą, ślubował: „Ja, Tadeusz Kościuszko, przysięgam w obliczu Boga całemu Narodowi Polskiemu, iż powierzonej mi władzy na niczyj prywatny ucisk nie użyję, lecz jedynie jej dla obrony całości granic, odzyskania samodzielności Narodu i ugruntowania powszechnej wolności używać będę. Tak mi Panie Boże dopomóż i niewinna Męka Syna Twego”.
Czytaj też: Kościuszko i Radziwiłł oficjalnymi bohaterami białoruskiej armii
W mieście zapanowało poruszenie. Ogłoszono mobilizację i przystąpiono do rozbudowy fortyfikacji. Kościuszko rozpoczął też – za pokwitowaniem – rekwizycje kościelnych i prywatnych sreber.
W podobny sposób próbowano zapewnić dostawy pożywienia i innych produktów. Nie mając pieniędzy, Naczelnik wprowadził do użytku papierowe bony – były to pierwsze polskie banknoty. Ich zabezpieczeniem miały być dobra narodowe. Nigdy nie stały się powszechnie akceptowanym środkiem płatniczym, a po Insurekcji straciły wartość. Stały się pamiątką i dowodem, że ich właściciele wspierali powstańców.
Zobacz też: Tadeusz Kościuszko – kim był?
Inspiracją dla Kościuszki była rewolucyjna Francja, gdzie Konstytuanta wprowadziła papierowe asygnaty już pod koniec 1789 roku. Także na polskich banknotach pomiędzy Orłem i Pogonią umieszczono frygijską czapkę wolności.
Kresy.pl/Mówią Wieki/Roczniki Humanistyczne
Zostaw odpowiedź
Chcesz przyłączyć się do dyskusji?Nie krępuj się!