73 lata temu rozpoczeła się bitwa pod Falaise

8 sierpnia 1944 r., 1 Dywizja Pancerna gen. Stanisława Maczka, realizując aliancką ofensywę “Totalize”, rozpoczęła natarcie na Falaise w celu okrążenia znajdujących się tam wojsk niemieckich.

1 Dywizja Pancerna, kontynuująca tradycje 10 Brygady Kawalerii walczącej w kampanii 1939 r., została sformowana w Wielkiej Brytanii rozkazem Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego z 25 lutego 1942 r. Przeznaczono ją do przyszłej inwazji na okupowaną przez Niemców północną Francję.

Desant żołnierzy 1 Dywizji Pancernej w Normandii trwał od 29 lipca do 4 sierpnia 1944 r. Po lądowaniu dywizję skoncentrowano w rejonie Bayeux. Polscy żołnierze mieli wspierać oddziały kanadyjskice (w ramach 2 Korpusu Kanadyjskiego) przy atakach na bronione przez Niemców wzgórza okalające Falaise. Ich opanowanie miało umożliwić, przy wsparciu armii amerykańskiej, odcięcie wojskom niemieckim (5 Armia Pancerna i 7 Armia) odwrotu poprzez zamknięcie ich w tzw. kotle. “Bijcie się tak, jak bił się zawsze żołnierz polski w ciągu naszej historii. Bijcie się twardo, ale po rycersku!” – mówił 6 sierpnia do swych żołnierzy gen. Maczek podkreślając, że walka z okupantem niemieckim na terenie Francji stanowi część drogi dywizji do Polski.

Natarcie żołnierzy gen. Maczka rozpoczęło się 8 sierpnia, a po pierwotnych niepowodzeniach druga faza bitwy rozpoczęła się 14 sierpnia. Większość sił wroga broniących Falaise dostała się do niewoli, a sami Polacy wzięli ponad 5 tys. jeńców tracąc przy tym 325 zabitych, 114 zaginionych, ok. tysiąca rannych. Niemieckie straty materiałowe wyniosły ponad 400 czołgów, 7 tys. innych pojazdów i blisko tysiąc dział.

Kilka dni po klęsce Niemców alianci wkroczyli do Paryża (25 sierpnia), gdzie urządzili uroczystą defiladę na Polach Elizejskich. Do końca września wojska sprzymierzonych wyzwoliły cały kraj.

Kresy.pl / PAP