Wieś, siedziba gminy i parafii obsługiwanej przez ks. Witolda Józefa Kowalowa, dojeżdżającego z Ostroga.

Do czasu stalinowskich deportacji duże wielotysięczne skupisko ludności polskiej, założone w XVIII w. Obecnie na terenie miejscowości mieszka tylko kilkudziesięciu Polaków. Nieco więcej żyje ich w przysiółkach m.in. w Kamionce, Leśnej, Michałówce i Nowosiółce. Są to jednak w większości ludzie starsi, często schorowani. Młodzi wyjechali do miast. Wielu z nich mieszka w Nietyszynie. W Kuniowie brak zorganizowanych form życia polskiego. W tutejszym odrestaurowanym i nieźle utrzymanym kościele jest Msza św. z kazaniem w języku polskim. Administracyjnie Kuniów należy do rejonu izasławskiego. Leży nad rzeką Wilią po drugiej stronie dawnej polskiej granicy. Bandy UPA przenikając przez była granicę również dokonywały tu mordów nielicznej ludności polskiej, ocalałej z wywózek. Zwłoki zamordowanych były wrzucone do studni.

Marek A. Koprowski

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply