„Rzeczpospolita”: Patrioty na finiszu - umowa już w marcu?
3 Komentarze
/
Najprawdopodobniej w marcu podpisana zostanie umowa na dostawy…
„Czyż Piłsudski to nie k**wa?”. W Winnicy neobanderowcy „poprawili” tablicę ku czci Piłsudskiego [+VIDEO/+FOTO]
Neobanderowcy z Czarnego Komitetu postanowili „poprawić”…
Kukiz: przypisywanie nam odpowiedzialności za Holokaust jest "etycznym Holokaustem"
Lider ruchu Kukiz'15 w ostrych słowach odniósł się do działań…
Sołżenicyn – śmierć proroka
Aleksander Sołżenicyn – ikona walki z radzieckim totalitaryzmem, pisarz i publicysta, laureat literackiej nagrody Nobla, autor licznych powieści, dramatów, scenariuszy filmowych i opowiadań. Napisał mające kilka tysięcy stron dzieło o rewolucji w Rosji, obszerną historię stosunków rosyjsko-żydowskich, kilka prac na temat stanu swej ojczyzny po upadku ZSRR. W swoim dorobku ma setki artykułów, publikowanych listów, wywiadów i publicznych wystąpień. Świat zapamięta go jednak przede wszystkim jako autora Archipelagu GUŁag. Sołżenicyn zmarł 3 sierpnia 2008 r.
,,Głowa Minotaura’’, czyli kryminał we Lwowie
– najnowsza szósta część kryminału Marka Krajewskiego tym razem rozgrywa się we Lwowie i w Katowicach
O Maryli Wereszczakównie
Od dawna - a już na pewno od czasów Mariana Hemara - wiadomo, że literatura
"to nie jest tylko zasługa pióra: Trzeba dziewicy, która wie, Kiedy poecie szepnąć - nie!"
"to nie jest tylko zasługa pióra: Trzeba dziewicy, która wie, Kiedy poecie szepnąć - nie!"
Arcydzieła literarury polskiej są arcydziełami literatury światowej
o polskim piśmiennictwie, polityce kulturalnej i współpracy z bibliotekami na Wschodzie mówi prof. Wacław Walecki z Uniwersytetu Jagiellońskiego
Freski Schulza
Po zajęciu Drohobycza przez Niemców w 1941 roku Bruno Schulz z rodziną został przesiedlony do getta. Od tej pory pisarz stale obawiał się o życie swoje i swoich bliskich. Chcąc zdobyć środki na utrzymanie, zwrócił się do władz getta z propozycją wykonywania plac plastycznych. Wzbudził tym zainteresowanie gestapowca Feliksa Landaua, odpowiedzialnego za zatrudnianie Żydów.
Afrodyta i jej ogród
… Ale wracając do Arkadii… Jestem w niej zakochana. Nie ma na świecie gatunku kwiatów i roślin, których by tu nie było. (…) Podoba mi się tu! Czy wiesz, że przy Twoich dochodach można mieć Arkadię, czy nawet miejsce piękniejsze od niej, już w ciągu dwóch lat? Mon ami, czy będziemy je mieli? Czy możemy mieć ogród, taki jak ten, na Ukrainie?
Literatura okupacyjna na Kresach
Wilno
W pierwszych miesiącach II wojny światowej w Wilnie legalnie wydawano polską prasę. Dokonania środowiska literackiego znalazły swój wyraz głównie na łamach gazet, które pełniły rolę ośrodka organizującego życie kulturalne nad Wilią.
W pierwszych miesiącach II wojny światowej w Wilnie legalnie wydawano polską prasę. Dokonania środowiska literackiego znalazły swój wyraz głównie na łamach gazet, które pełniły rolę ośrodka organizującego życie kulturalne nad Wilią.
Literatura międzywojenna a Kresy
Tematyka
W dwudziestoleciu międzywojennym Kresy dostarczały literaturze wiele tematów i wątków. Twórcy opiewali Podole, Wołyń, Wileńszczyznę, Mińszczyznę, Kijowszczyznę, Żmudź. Twórcami byli głównie pisarze wywodzący się z kresowego ziemiaństwa, którzy w wyniku I wojny światowej stracili swoje majątki.
W dwudziestoleciu międzywojennym Kresy dostarczały literaturze wiele tematów i wątków. Twórcy opiewali Podole, Wołyń, Wileńszczyznę, Mińszczyznę, Kijowszczyznę, Żmudź. Twórcami byli głównie pisarze wywodzący się z kresowego ziemiaństwa, którzy w wyniku I wojny światowej stracili swoje majątki.
Kresy w literaturze młodopolskiej
Literatura Młodej Polski miała na Kresach charakter synkretyczny łączyła kulturę szlacheckich zaścianków z bogatą tradycją ludową wielonarodowościowych Kresów, patriotyzm z regionalizmem, dekadentyzm z sentymentalizmem, formę wysokoartystycznej literatury z uczuciowością ludowego folkloru.
Pozytywizm na Kresach
Rozbiory wymazały Polskę z mapy Europy, kategoria "kresów" stała się wówczas najważniejszym polskim mitem politycznym i narodowym, korespondując z mitem Polski jako narodu wybranego, męczennika i pokutnika.
Filomaci lwowscy
W październiku 1817 r. w Wilnie powstało Towarzystwo Filomatów. W dwa miesiące później we Lwowie ukonstytuowało się, dziś już prawie zupełnie zapomniane, Towarzystwo Ćwiczącej się Młodzieży w Literaturze Ojczystej, zwane "filomatami galicyjskimi" lub "filomatami lwowskimi".
"Pępek świata nazywa się...", czyli słów kilka o krzemienieckiej megalomanii
Dwaj dziennikarze krakowscy Leszek Mazan i Mieczysław Czuma kilka lat temu napisali książkę zatytułowaną Pępek świata nazywa się Kraków. Nieprzypadkowo tytuł ten przyszedł mi na myśl w związku z XIX-wiecznym Krzemieńcem - "Atenami Wołyńskimi"
i jego słynną uczelnią Gimnazjum Wołyńskim (w 1819 r. przemianowanym na Liceum Krzemienieckie).
i jego słynną uczelnią Gimnazjum Wołyńskim (w 1819 r. przemianowanym na Liceum Krzemienieckie).
Prowincjonalne szkoły literackie
Można by się spierać o to czym jest prowincja. Kto lub co decyduje o tym, że coś jest lub nie jest prowincjonalne? Czy zawsze prowincja jest prowincjonalna? Wreszcie, kiedy prowincja przestaje być prowincjonalna i czy w ogóle może przestać być prowincjonalna?
Kresy romantyczne
To właśnie romantyzm stworzył mit Kresów wschodnich jako ostoi polskości. Mit kultywowany przez kolejne pokolenia twórców; od Mickiewicza, Słowackiego poprzez Sienkiewicza do Stryjkowskiego, Konwickiego, Odojewskiego, Kuśniewicza, Rymkiewicza. Mało powiedzieć, Kresy (Wilno) były kolebką polskiego romantyzmu.