Żal i rozczarowanie na Ukrainie. „Duda ani słowem o nas nie wspomniał”

Nie wiem na ile szybko ukraińskie władze, oraz społeczeństwo, zauważą, że słowa biskupa Szeptyckiego wypowiedziane na łożu śmieci (“Tylko z Polakami”) wskazuje i dziś kierunek w jakim powinna podążać Ukraina. Działanie wspólne z naszym krajem musi uwzględniać jednak uczciwe podejście tak do spraw bieżących, jak do historycznych. Doraźne wykorzystywanie Polski i Polaków jest łatwo rozpoznawalne wśród Polaków i spowodować może jedynie dystans do spraw Ukrainy. Problemem w relacjach z Polską jest to, że Ukraina nie jest jednorodnym krajem, różnice historyczne i kulturowe w niej istniejące są problemem wewnętrznym Ukrainy, lecz wywierają wpływ i na kształt polityki zagranicznej. Tak jak 100 lat temu Ukraińcy ze wschodu i zachodu nie potrafili zjednoczyć się celem zbudowania kraju (ZURL był drugim końcem kija dla URL, byli też zwolennicy caratu oraz bolszewików), tak dziś jedni drugim usiłują wtłoczyć swoją formułę. Tak jak wiek temu, tak dziś wschód i zachód są wyraźnie odmienne. Co gorsza, moim zdaniem, aktualnie obowiązuje tam model polityczny oparty na wizji OUN, brak jest szerszego postrzegania rzeczywistości. Najgorsze, co może spotkać Ukrainę, to doprowadzenie do sytuacji w której Polska i Polacy odwrócą się plecami do Ukrainy i Ukraińców – taka prawda musi być “odkryta” przez tamtejsze społeczeństwo i tamtejsze elity.