Łukaszenko: wydarzenia w Odessie przypominają Chatyń

Do niemiecko-OUNowskiej zbrodni w białoruskiej wiosce Chatyń podczas II wojny światowej prezydent Łukaszenko porównał ostatnie wydarzenia w Odessie. Wg niego w obecnej sytuacji “nie można pozostać obojętnym”.

“Ostatnie wydarzenia na Ukrainie nie pozwalają być obojętnym. Wydarzenia w Odessie przywołują niedobre skojarzenia. Pamiętamy Chatyń, kiedy kilkaset wsi na terytorium Białorusi zostało spalonych przez faszystów” – mówił Łukaszenko.

“Nie możemy na to spokojnie patrzeć, dlatego że tam są nasi ludzie, oni wzywają pomocy i oczekują reakcji na podobne rzeczy” – stwierdził.

“Niepokój budzi absolutnie nieadekwatna reakcja naszych – jeśli można ich tak nazwać – partnerów w Europie Zachodniej”. Zarzucił on Zachodowi hipokryzję i stosowanie podwójnych standardów.

Wg Łukaszenki “pokojowa społeczność w tym wypadku powinna być skonsolidowana, występować ze wspólnych pozycji i kierować się konkretnymi kryteriami, które powinny być jednoznaczne”.

Prezydent Białorusi spotkał się dziś ze swoimi odpowiednikami z Rosji, Armenii, Tadżykistanu i Kazachstanu.

belaruspartizan.org/Kresy.pl

Chatyń to wioska-symbol w czasach powojennego Związku Sowieckiego. Podczas II wojny światowej Niemcy wraz z kolaboracyjnymi grupami Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i byłymi żołnierzami Armii Czerwonej, którzy po dostaniu się do niewoli przeszli na ich stronę, spalili 22 marca 1943 roku całą wieś i jej mieszkańców. Wioska ta została wybrana przez władze sowieckie jako symbol niemieckich zbrodni na terytorium ZSRR z uwagi na podobieństwo do nazwy Katynia, aby skojarzyć zbrodnię tam dokonaną z Niemcami.

O udziale ukraińskich nacjonalistów w dokonywaniu zbrodni na ludności cywilnej Białorusi pisał m.in. szwedzki historyk Per Anders Rudling [Szkolenie w mordowaniu: Schutzmannschaft Battalion 201 i Hauptmann Roman Szuchewycz na Białorusi 1942 roku, w: Bogusław Paź (wyd.), Prawda historyczna a prawda polityczna w badaniach naukowych: Przykład ludobójstwa na kresach południowej-wschodniej Polski w latach 1939-1946, Wrocław 2011, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2011]