„Financial Times”: przywództwo liberalnego świata Zachodu spoczywa teraz na Merkel
Zdaniem dziennika „Financial Times”, kończący swą drugą kadencję prezydent USA Barack Obama wezwał Angelę Merkel do „przejęcia przewodnictwa w zachodnim, liberalnym świecie”.
Kanclerz Niemiec miała odrzucić te wezwania jako „groteskowe i absurdalne”, jednak jak zauważa „FT”, „być może nie będzie miała innego wyjścia”.Gazeta argumentuje, że poza Merkel nie ma żadnych innych „oczywistych kandydatów”, a ona sama zajmuje „godziwą postawę”.
– Obiecała ona, że będzie walczyć o demokrację, wolny handel i otwarte społeczeństwo– pisze FT. Gazeta podkreśla, że Merkel „nie chciała ustąpić miejsca nacjonalistom” takim jak Donald Trump, Władimir Putin czy Viktor Orban.Zdaniem FT, jeśli kanclerz Niemiec przejmie taką symboliczną, przywódczą rolę, to będzie to „z pewnością historyczna chwila”.
Przeczytaj: Tusk: rola Niemiec w UE wzrośnie, trzeba bronić demoliberalnego ustroju
– Siedem dekad po rozgromieniu hitlerowskich Niemiec, Berlin jak najbardziej może pomyśleć o przejęciu światowego przywództwa, aczkolwiek ostrożnie. Byłoby to także uznaniem zmian, jakie zaszły w tym kraju po 1945 roku, jego pozycji jako potęga gospodarcza i jego prymatu w Europie –czytamy na łamach dziennika.
Rok temu amerykański „New York Times” pisał z kolei, że dla dobra Niemiec Angela Merkel powinna odejść ze stanowiska:
„Angela Merkel musi odejść – by jej kraj i kontynent, na którym siedzi okrakiem, mógł uniknąć zapłacenia zbyt wysokiej ceny za jej szlachetne szaleństwo” .
Przeczytaj również: Trump: Polityka Merkel doprowadzi do rewolucji i zniszczenia znanej nam do tej pory Europy
„FT” / dw.de / Kresy.pl
Coś mi się zdaje, że to “liberalne przywództwo” naszej Anieli będzie trwało krótko.
BANDYCKA Council on Foreign Relations (CFR) – amerykańska, niezależna organizacja polityczna non-profit, założona w Nowym Jorku w 1921. Zajmuje się szeroko rozumianymi kwestiami związanymi z polityką międzynarodową oraz miejscem i rolą Stanów Zjednoczonych na arenie międzynarodowej.
Organizacja dysponuje własnym think tankiem noszącym nazwę The David Rockefeller Studies Program.
Jednym z założycieli i pierwszym przewodniczącym organizacji był Paul Warburg, szef amerykańskiego oddziału koncernu I. G. Farben[1].
Council on Foreign Relations jest wydawcą dwumiesięcznika „Foreign Affairs”.
Kierownicy i/lub prominentne osobistości CFR:
Henry Kissinger odpowiedzialny był za nielegalne akcje bombardowania Wietnamu, roszerzenie wojny do Kambodży i Laosu, co doprowadziło do śmierci milionów cywili, sponsorowanie działań zbrojnych Dżakarty, od których dokonano inwazji na Timor Wschodni przy bezpośrednim podtrzymywaniu krwawych reżimów XXw. i zamachów stanu Argentyny oraz Chile – mocodawca ludobójcy i dyktatora Generała Augusto Pinocheta; zainicjowanie inwazji Angolii za pośrednictwem RPA, przyczynił się do inwazji Turcji na Cypr w 1974, programu kontroli populacji za pomocą intensywnego sponsorowania i poprzez realizację swojego autorstwa programu współczesnej kultury śmierci mającej korzenie w hitlerowskich metodach ludobójstwa – NSSM-200 (National Security Study Memorandum #200), 1974 r.
Zbigniew Brzeziński, inny polityczny kreator anglo-amerykańskich konfliktów. Odpowiadał za wsparcie militarne islamskich mudżahedinów 79-89 (Operacja Cyclone), którzy spowodowali afgańskie krwawe przewroty, przyłączenie Rosji do wojny w Afganistanie w latach 80-tych, w ramach CFR względem ONZ – polityczne wspieranie Czerwonych Khmerów (egzekutorów 1/4 ludności Kambodży pod dowództwem maoistycznego ludobójcy Pol Pota, będących głównie na utrzymaniu CIA w walce z Wietnamem) walnie przyczynił się do wojny w Afganistanie z Barackiem Obamą, udziałowcem Goldman Sachs, Monsanto, zwolennikiem US Patriot Act – programu inwigilacji i tortur za pośrednictwem Federalnej Agencji Zarządzania Kryzysowego, oraz byłym uczniem politycznym – oczywiście – Henry’ego Kissingera, kontynuując tym samym imperialistyczną politykę Bush’ów, od której krzywdy doznało wiele zakątków bliskiego wschodu.
Znani członkowie CFR: Zbigniew Brzeziński, Henry Kissinger, Jimmy Carter, David Rockefeller, Alan Greenspan, G.H.W. Bush, Richard Clarke, Dick Cheney, Hillary Clinton, MERKEL,GORBACZOW,Barack Obama, Richard N. Hass, Kenneth D. Duberstein, Jessica P. Einhorn, Robert Rubin, John M. Deutch, Warren B. Rudman, Bill Clinton, Robert Gates, Rudolph Giuliani, James Baker, David Gergen, Richard C. Holbrooke, George Soros, John McCain, Carla Anderson Hills, Louis V. Gerstner, Peter G. Peterson, Martin S. Feldstein, Ronald L. Olson, Arnold Schwarzenegger, Angelina Jolie i George Clooney, i wielu innych.
Rodzinni potomkowie majątkowi pro-nazistowskich bankierów (Rockefellerowie) przewodzą CFR i tym samym sterują polityką amerykańską. Do CFR przez kilkanaście do kilkudziesięciu lat przynależeli prezydenci Stanów Zjednoczonych, oraz zanim jeszcze “zostali wyniesieni” na owe stanowisko. Media, Departament Stanu, agencje wywiadowcze, centralna bankowość, Biały Dom, siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, amerykańska edukacja, przedsiębiorstwa i koncerny są po brzegi wypełnione członkami CFR, włączając w to amerykański kongres, na szczycie potężnej piramidy tego “niewidzialnego rządu” stoi nikt inny jak David Rockefeller – senior rodu finansującego CFR od samego początku jej istnienia: Te same korporacje kontrolują nie tylko Amerykę poprzez CFR, ale również Europę poprzez zbudowaną przez siebie Unię Europejską. Ponad korporacjami stoi prywatny kartel bankowy kilkunastu rodzin (przedstawiciele – ordynaci rodowi to kilkunastu niewybieralnych, podstępnych ludzi posiadających nieograniczoną władzę poprzez tworzenie waluty amerykańskiej i brytyjskiej), który dostarcza walutę dla całych narodów.