Do dialogu technicznego ws. pozyskania systemu bardzo krótkiego zasięgu przeciw pociskom artyleryjskim i rakietowym, samolotom i dronom, o kryptonimie „Sona”, zgłosiło się kilkunastu wykonawców, m.in. z Polski, USA, Izraela i Europy Zachodniej.

Jak informowaliśmy, miesiąc temu Inspektorat Uzbrojenia opublikował komunikat o zamiarze przeprowadzenia dialogu technicznego w sprawie pozyskania systemu „posiadającego zdolność do rażenia z ziemi pocisków artyleryjskich, moździerzowych i rakietowych na torze lotu (C-RAM counter rocket artillery and mortar), pilotowanych środków napadu powietrznego oraz bezzałogowych statków powietrznych (BSP)” o kryptonimie „Sona”.

Do dialogu technicznego zgłosiło się 18 wykonawców. Według informacji rzecznika Inspektoratu uzbrojenia, jest to m.in. Polska Grupa Zbrojeniowa S.A. z udziałem spółek grupy: Rosomak S.A., PIT-Radwar S.A, OBRUM Sp. z o.o., Jelcz Sp. z o.o., Wojskowe Zakłady Elektroniczne S.A., ZM Tarnów S.A., Wojskowe Zakłady Uzbrojenia S.A., Huta Stalowa Wola S.A., Mesko S.A.

 

Ponadto, zgłosiły się następujące podmioty: Raytheon Technologies Co., CRW Telesystem-Mesko Sp z o.o. wraz z Centrum Łukasiewicz – Sieć Badawcza Łukasiewicz, WB Electronics S.A., Transbit Sp. z o.o., Thales Polska Sp. z o.o., Northrop Grumman International Trading Inc., Nexter Systems SA., Aselsan A.S., Leonardo S.p.A., Saab Technologies Poland Sp. z o.o., Elbit Systems Land Ltd., MBDA UK Ltd., Rafael Advanced Defense Systems Ltd.,Rheinmetall Air Defence AG., Israel Aerospace Industries Ltd., Valhalla Turrets D.O.O. , Lockheed Martin Global Inc. (S.A.).

Według przewidywań Inspektoratu Uzbrojenia procedura dialogu technicznego odbędzie się w okresie od 1 października do 18 grudnia 2020 roku. W informacji dotyczącej dialogu technicznego znalazła się wcześniej sugestia, że zestaw Sona może być przeciwlotniczym zestawem rakietowym krótkiego zasięgu. Nie podano jednak konkretnych oczekiwań w kwestii jego mobilności. Przedsięwzięcie może być postrzegane jako odpowiedź na zagrożenie spowodowane rosyjską artylerią rakietową.

Zwracano też uwagę, że może być szansą dla polskiego przemysłu zbrojeniowego. Ma on bowiem możliwość dostarczenia co najmniej większości elementów, zarówno podwozia, jak i efektory (armaty i rakiety krótkiego zasięgu) czy systemy wykrywania celów.

Jak pisaliśmy wcześniej, w praktyce chodzi o poszukiwanie przeciwlotniczego systemu bardzo krótkiego zasięgu wojsk pancernych i zmechanizowanych, który mógłby zastąpić używane obecnie zestawy przeciwlotnicze ZSU-23-4 Szyłka, a także ich zmodernizowaną wersję ZSU-23-4MP Biała. Aktualnie podstawowym samobieżnym systemem obrony przeciwlotniczej bardzo krótkiego zasięgu w wojskach pancernych są zestawy ZSU-23-4MP Biała. Raport „The Military Balance 2020” sugeruje, że Siły Zbrojne RP dysponują aktualnie jedynie 20 egzemplarzami.

Pilnujemy wspólnych spraw

Zależymy od Twojego wsparcia
Wspieram Kresy.pl

Portal „Dziennik Zbrojny” (DZ) przypominał, że wcześniej podjęto już próbę zastąpienia zestawów przeciwlotniczych ZSU-23-4 Szyłka nową konstrukcją. Miało to miejsce w latach 1992-2003 w ramach programu Loara. Ówczesne koszty realizacji projektu wyniosły ok. 236 mln złotych. Praca wdrożeniowa w latach 2001-2004 kosztowała zaś 79 mln zł. Nie podjęto jednak decyzji o rozpoczęciu produkcji seryjnej. Przedsięwzięcie zostało anulowane. Późniejszy raport kontrolny NIK, upubliczniony w 2006 roku, uznał decyzję za niegospodarną.

Czytaj także: Białorusini modernizują rakietowy system przeciwlotniczy Osa [+VIDEO/+FOTO]

dziennikzbrojny.pl / Kresy.pl

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply