Pałac w Jurcewie

Jurcewo (Юрцава) to wieś w rejonie orszańskim na Białorusi, położona o ok. 10 km na północ od Orszy, przy magistrali drogowej z Mińska do Moskwy.

Miejscowy majątek ziemski wchodził w skład ogromnych dóbr dubrowieńskich należących do Lubomirskich i pozostawał w ręku tego rodu do połowy XIX w. W pierwszej połowie XIX w. książę Konstanty Lubomirski wzniósł w Jurcewie obszerny pałac, który zachował się do dziś. Drogą działów rodzinnych w drugiej połowie XIX w. majątek przypadł Grabowskim, a następnie, na początku XX w. przeszedł w ręce Druckich‑Lubeckich, których własnością pozostał do 1919 r. Po II wojnie światowej w jurewickim pałacu umieszczono szpital inwalidów wojennych. W jego pobliżu wzniesiono inne budynki szpitalne, których część przebudowano z dawnych zabudowań dworskich: oficyn, stajni i spichrzów. Później zaś niedaleko pałacu zbudowano obszerny budynek nowego szpitala. Stara rezydencja, wznosząca się na krawędzi doliny rzeki Skupiei i otoczona resztką parku, ciągle służy celom szpitalnym, choć nie jest już jego główną siedzibą. Od rzeki odgradza ją obecnie wzniesiony po II wojnie światowej obskurny wydłużony budynek jednego z korpusów szpitala.

Pałac Lubomirskich, jest dużą, dość ponurą budowlą, wzniesioną z czerwonej, nietynkowanej cegły, z przewagą elementów neogotyckich i z tego powodu był niegdyś nazywany „zamkiem”, Jest to budynek dwukondygnacyjny, na planie prostokąta, posadowiony na wysokiej podmurówce i nakryty płaskim dachem. Dziewięcioosiowa fasada ma kompozycję symetryczną, z gankiem w centrum, i jest flankowana głębokimi ryzalitami bocznymi. Od strony elewacji ogrodowej w narożach budynku znajdują się dwie ośmioboczne wieże zwieńczone krenelażami. Okna pierwszej kondygnacji są umieszczone w ostrołukowych niszach, w drugiej kondygnacji nisze zamknięte są łukami łagodnymi. Wokół budynku biegnie profilowany fryz z ostrołukowych arkadkek.

Tekst i zdjęcie:

Grzegorz Rąkowski

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply