Jan Władysław Brzostowski

Polski Słownik Biograficzny, t. 3, Kraków 1937, s. 49-50.

Brzostowski Jan Władysław(1646—1710), syn Cypriana i Racheli Barbary Rojeckiej, brat bi­skupa Konstantego, od r. 1669 starosta subocki, od 1674 oziacki, szedł do godności po drodze, utorowanej mu przez ojca. Tak w r. 1672 został pisarzem lit. »po dobrowolnej rezygnacji swego ojca«. Tak też po ojcu został w r. 1681 referen­darzem lit. Posłował z województwa smoleń­skiego na konwokację w r. 1674, na sejmy w 1. 1688 i 1688—9; zapewne też i na inne sejmy w tym czasie. Należał do ruchu szlachty litew­skiej przeciw Sapiehom. W r. 1698 był jednym z pełnomocników szlachty w rokowaniach z Sa­piehami. W roku następnym zrezygnował z pisarstwa, pozostając nadal referendarzem. W r. 1703 wybrany był deputatem do boku Augu­sta 11 na sejmie lubelskim. Jako kasztelan trocki wszedł w r. 1705 do senatu. Był ponadto starostą

[s. 50]

miadziolskim, daugowskim, orańskim i bystrzyckim. Zmarł w Bystrzycy we wrześniu 1710. Ożeniony był ż Konstancją Mleczkówną starościanką żmudzką. Posiadał znaczną fortunę, a tak on sam, jak i jego liczne potomstwo, korzy­stali z wpływów biskupa Konstantego B.

Niesiecki; Boniecki; Uruski; Wolff, Senato­rowie; Vol. leg. V 244, VI 102; Zawisza K., Pa­miętniki, W. 1862, 19, 20, 22, 43, 47, 70, 71, 201.

Kazimierz Piwarski