Litwa: Czystki rasowe poprawią sytuację gospodarczą

Česlovas Iškauskas, regularnie zamieszczający swoje rozważania na portalu DELFI.LT, ostatnio pochylił się nad dokonaniami Hitlera w dziedzinie ekonomii i polityki społecznej.

Z nieukrywanym podziwem rozwodzi się nad cudem gospodarczym Niemiec, które po druzgocącej klęsce w Pierwszej Wojnie Światowej, głębokim kryzysie powojennym, w ciągu zaledwie 7 lat od przyjścia Hitlera do władzy w 1933 roku odbudowały swoją potęgę.

Prawdziwy zachwyt Iškauskasa budzi jednak demograficzna polityka III Rzeszy. Sukcesu tej polityki dopatruje się on nie tylko w ulgach podatkowych dla rodzących dla III Rzeszy przyszłych żołnierzy Niemek, ale również w stosowaniu praktyk mających zapewnić czystość rasy aryjskiej.

Takich, jak selekcjonowanie kobiet nie-Niemek pod wzgledem ich zdatności do rodzenia dzieci od ojcow-Niemcow, stosowanie eutanazji wobec niepełnosprawnych fizycznie czy umysłowo, wreszcie fizycznej likwidacji calych grup – jak Żydzi czy Cyganie. To dzięki takiej polityce demograficznej w 1940 roku na jedną Niemkę przypadalo już średnio 2,5 dziecka wobec 1,8 w roku 1933.

Kończąc swoje rozważania, Iškauskas radzi współczesnym ekonomistom, by odrzuciwszy ideologie nazizmu, skorzystali z doświadczeń III Rzeszy i zastosowali ówczesne „ modele społeczno-ekonomiczne” w dzisiejszym życiu gospodarczym i społecznym.

W swoim podziwie dla hitlerowskiej polityki demograficznej Iškauskas nie dostrzega (albo udaje, że nie dostrzega), że jej skuteczność wynikała właśnie z nazistowskiej ideologii, u której podstaw leżał skrajny nacjonalizm. Polityka demograficzna Trzeciej Rzeszy polegała nie na zapewnieniu wzrostu liczebności ludności Niemiec, ale tylko na zwiększeniu liczebności rasy aryjskiej, przy jednoczesnym ograniczaniu potencjału demograficznego nie-aryjczykow. W kontekście współczesnej sytuacji demograficznej Litwy, a to do niej wyraźnie odnosi się Iškauskas, jego wywody, sugestie i sympatie budzą co najmniej zdziwienie.

Antoni Stecewicz/Zw.lt