Archive Category: Świątynie

Najprawdopodobniej w marcu podpisana zostanie umowa na dostawy…

Pojezuicki kościół pw. Bożego Ciała, zwany farnym, zbudowany został w latach 1587 - 1603 staraniem przez księcia Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła "Sierotki", według projektu włoskiego architekta G. M. Bernardoniego. Wzorowany na rzymskim kościele Il Gesù, był pierwszą barokową budowlą na terytorium Rzeczypospolitej.
W krypta grobowa kościoła jest miejscem spoczynku blisko 100 przedstawicieli rodu Radziwiłłów. Pierwszy został tu pochowany fundator, Mikołaj Krzysztof Radziwiłł. Ostatni pochówek miał miejsce w roku 1936. Wszyscy Radziwiłłowie spoczywają w takich samych trumnach z brzozowych desek, opieczętowanych plombami z radziwiłłowskim herbem. Po ponad 60 latach przerwy, 8 czerwca 2000 r. w kościele farnym pochowano prochy księcia Antoniego Mikołaja Radziwiłła, zmarłego w 1999 r. w Londynie.
We wnętrzu kościoła można zobaczyć odnowione późnobarokowe freski wykonane około 1760 r. oraz wyrzeźbiony w 1583 r. przez weneckich rzeźbiarzy ołtarz przedstawiający Jezusa ukrzyżowanego. W nawach kościoła znajdują się nagrobki Radziwiłłów oraz tablica ku czci poety Ludwika Kondratowicza, znanego jako Władysław Syrokomla.
Tekst: Agnieszka Homan.

Późnogotycka cerkiew prawosławna z elementami obronnymi, fundacji ks. Konstantego Ostrogskiego. Zbudowana w 1517 – 1519 r., przebudowana w 1632 r. Zamieniona w cerkiew unicką w XVII w. Od 1839 r. ponownie cerkiew prawosławna. Zamknięta w 1961 r. i przeznaczona na archiwum, zwrócona wiernym w 1996 r.
Tekst: Agnieszka Homan.

Zbudowana z cegły cerkiew obronna, unikalny zabytek architektury kościelno-obronnej XVI wieku i jeden z najcenniejszych zabytków gotyku na Białorusi. Powstała na początku XVI w. Wzniesiona na planie prostokąta, trójnawowa, z czterema cylindrycznymi wieżami na rogach i dwuspadowym dachem. Nawy nakryte gotyckimi sklepieniami kryształowymi. Na przełomie XIX i XX w. przebudowana: podwyższono wieże przylegające do fasady i dobudowano niewielką kruchtę przy wejściu. Pierwotnie cerkiew prawosławna, potem należała do unitów i katolików, po II wojnie światowej zamknięta. Od 1991 r. ponownie świątynia prawosławna.
Tekst: Agnieszka Homan.

Budsław (Будслаў) to dawne miasteczko, a obecnie wieś w rejonie miadziolskim na Białorusi. Tutejszy pobernardyński kościół p.w. Wniebowzięcia NMP, to nie tylko jeden z najcenniejszych zabytków sakralnych, ale również sanktuarium maryjne i jedno z najważniejszych miejsc pielgrzymkowych rzymskich katolików w tym kraju, o tradycjach sięgających początków XVII w.

Cerkiew zbudowana w 1869 r.

Prawosławny żeński klasztor zbudowany ok. 1636 r., cerkiew św. Mikołaja zbudowana w latach 1669 - 72.
Tekst: Agnieszka Homan.

Dwukondygnacyjny budynek zbudowany po 1896 r. Według niektórych źródeł, w tym budynku mieściła się szkoła rabinacka.
Tekst: Agnieszka Homan.

Wioska Mir została założona przed 1345 r. Jej historia łączy się ściśle z zamkiem, wybudowanym w późnym średniowieczu lub wczesnym renesansie, który był przez wieki celem licznych ataków. Miasto zyskało sławę także dzięki założonej tu instytucji Mir Jesziwa, która działała od 1815 do 1939 r., stanowiąc renomowane międzynarodowe centrum kultury żydowskiej. W Mirze można odnaleźć wiele miejsc upamiętniających historię Żydów. Po II wojnie światowej miejscowość została odebrana Polsce i weszła w skład Białoruskiej SSR.
Wzniesiony przez księcia Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła "Sierotkę" w latach 1599 - 1605. Gotycko-renesansowa trójnawowa bazylika z półkoliście zamkniętym prezbiterium i dwiema półokrągłymi zakrystiami. Od frontu, na osi nawy głównej, znajduje się czworoboczna wieża, z której zachowały się dwie kondygnacje.
W 1865 r. zajęty na cerkiew, następnie przebudowany; rekoncyliowany po 1920 r. Po 1946 r. zamknięty i poważnie zrujnowany. Zwrócony katolikom w 1990 r., odbudowany. Pod kościołem znajduje się krypta grobowa, a obok kościoła groby polskich żołnierzy poległych w latach 1919-1920.
Tekst: Wzniesiony przez księcia Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła "Sierotkę" w latach 1599 - 1605. Gotycko-renesansowa trójnawowa bazylika z półkoliście zamkniętym prezbiterium i dwiema półokrągłymi zakrystiami. Od frontu, na osi nawy głównej, znajduje się czworoboczna wieża, z której zachowały się dwie kondygnacje.
W 1865 r. zajęty na cerkiew, następnie przebudowany; rekoncyliowany po 1920 r. Po 1946 r. zamknięty i poważnie zrujnowany. Zwrócony katolikom w 1990 r., odbudowany. Pod kościołem znajduje się krypta grobowa, a obok kościoła groby polskich żołnierzy poległych w latach 1919-1920.
Tekst: Wzniesiony przez księcia Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła "Sierotkę" w latach 1599 - 1605. Gotycko-renesansowa trójnawowa bazylika z półkoliście zamkniętym prezbiterium i dwiema półokrągłymi zakrystiami. Od frontu, na osi nawy głównej, znajduje się czworoboczna wieża, z której zachowały się dwie kondygnacje.
W 1865 r. zajęty na cerkiew, następnie przebudowany; rekoncyliowany po 1920 r. Po 1946 r. zamknięty i poważnie zrujnowany. Zwrócony katolikom w 1990 r., odbudowany. Pod kościołem znajduje się krypta grobowa, a obok kościoła groby polskich żołnierzy poległych w latach 1919-1920.
Tekst: Agnieszka Homan

Kaplica zbudowana na Cmentarzu Kalwaryjskim w stylu neogotyckim w latach 1839 - 41 w miejscu dawnej drewnianej kaplicy. W podziemiach spoczywają wybitni obywatele Mińska. Na zewnętrznych ścianach liczne epitafia. Decyzją władz od lat trzydziestych do końca roku 1980 kościół był zamknięty. (Agnieszka Homan)

Wybudowany w latach 1644 – 52 barokowy zespół klasztorny bernardynów mieści się naprzeciw klasztoru bernardynek. Wielokrotnie przebudowywany, w 1752 uzyskał wystrój późnobarokowy. Świątynia w typie bazyliki bezwieżowej. W 1864 r. skonfiskowany przez władze rosyjskie w ramach represji za poparcie, jakiego udzielili bernardyni powstaniu styczniowemu na Białorusi. Obecnie archiwum. (Agnieszka Homan)

Lida, obwód grodzieński
Miasto zostało założone w 1323 r. przez wielkiego księcia litewskiego Giedymina. Lida była stolicą księstwa lidzkiego, którym władał książę Giedymin a po jego śmierci syn Olgierd i jego synowie Jagiełło i Witold.
Dawniej klasztor i kościół pijarów, obecnie prawosławny sobór katedralny św. Michała. Klasycystyczny, w kształcie rotundy. Zbudowany w latach 1797-1825. Spalony w 1842 r. W 1863 r. w ramach represji po powstaniu styczniowym zamieniony na cerkiew prawosławną. W 1922 r. wrócił do pijarów. Zamknięty w 1958 r. Kolejno znajdowały się w nim hala sportowa, planetarium, muzeum i kino. W 1995 r. został przekazany z powrotem prawosławnym. Obok klasztor Pijarów z kolegium pijarskim, zamknięty w 1843 r.

Koniec XVIII lub koniec XIX w.

Zbudowana w 1769 r. na planie prostokąta ok. 12x25 m, bez absydy. Styl: barok i rokoko.
Wewnątrz kalwaria.

Meczet ufundowany w 1884 r. przez właścicielkę miejscowych dóbr Elfrydę Zamoyską. Iwie i okolice to największe obecnie na Białorusi skupisko Tatarów, którzy mieszkają tu od XVI wieku. Meczet jest zbudowany na planie prostokąta, z czterospadowym dachem i smukłym ośmiobocznym minaretem. W pobliżu meczetu znajduje się cmentarz tatarski (mizar) z licznymi interesującymi, często wiekowymi nagrobkami.

Kościół obronny, jedyny zachowany fragment warowni wzniesionej w XVI w. Styl renesansowy. Pierwotnie zbór kalwiński, od 1833 r. cerkiew. Zbudowany na planie prostokąta. Od zachodniej strony przylega 35-metrowa wieża, dobudowana w XVII w. na planie kwadratu. Silnie uszkodzona przez pożar w 1996 r., odbudowana.

Druja. Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła, XVIII w., ruiny.

Zbudowany wraz z klasztorem ok. 1635 r. w stylu barokowym. W XVIII w. po pożarze przebudowany ze znacznymi zmianami. Kościół trzynawowy. Po lewej stronie do kościoła przylega dzwonnica z osobnym wejściem.