Pamięci Woyniłłowicza

14 lutego 2009 r. w mińskim kościele św. Szymona i Heleny odbyła się konferencja poświęcona życiu i działalności Edwarda Woyniłłowicza, fundatora właśnie tego kościoła, “wielkiego kresowego żubra”, przywódcy mińskiego ziemiaństwa na przełomie XIX i XX w., długoletniego prezesa Mińskiego Towarzystwa Rolniczego.

Konferencję otworzył metropolita mińsko – mohylewski arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz. Wzięli w niej udział naukowcy z Polski, Białorusi i Litwy. Podczas sesji omówiono postać tego wielkiego przedstawiciela szlacheckiego rodu, który zawsze uważał się za Polaka, jego życiorys i główne osiągnięcia. Przypomniano zwłaszcza wielkie zasługi dla Kościoła rzymskokatolickiego na Białorusi, a także dla innych wyznań. Fundował on nie tylko świątynie rzymskokatolickie, ale także cerkwie prawosławne i synagogę w Klecku. Sprzyjał i pomagał Tatarom wyznającym islam, gdyż uważał, że każdy człowiek w swojej świątyni na ziemi sławi jedynego Boga.

W czasie jednego z wystąpień przypomniano także sylwetkę duchową Woyniłłowicza, który był człowiekiem bardzo wierzącym, dzięki czemu potrafił znieść najcięższe doświadczenie życiowe. Po stracie syna Szymona i córki Heleny nie popadł w rozpacz i nie załamał się, ale ufundował w Mińsku kościół św. Szymona i Heleny, który szczęśliwie przetrwał wszystkie dziejowe zawieruchy, stając się dzisiaj wizytówką białoruskiej stolicy.

(catholic.by)/(mak)/Kresy.pl