Worskla

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 14, pod red. B. Chlebowskiego, Warszawa 1895, s. 6.

Worskła, rzeka, w gub. kurskiej, charkow­skiej i połtawskiej, lewy dopływ Dniepru. Bie­rze początek w pobliżu wsi Pokrowskie, na po­graniczu pow. obojańskiego i białogorodzkiego, płynie w kierunku płd.-zach. na przestrzeni oko­ło 400 w. i pod wsią, Perewołoczką ma ujście. W granicach gub. kurskiej nieznaczna, szeroka od 3 do 7 sąż., głęboka od 3 do 9 st., brzegi ma wyniosłe, przyczem brzeg prawy góruje na ca­łej przestrzeni jej biegu nad brzegiem lewym, i pod Połtawą dochodzi do 250 st. nad poziom rzeki. Brzeg ten składają urwiska gliniaste, podczas gdy brzeg lewy pokryty jest czarnoziemem. W niektórych tylko miejscach spoty­kają, się piaski. W wielu miejscach brzegi poro­słe są lasami dębowemi. Szerokość W. w gra­nicach gub. charkowskiej i połtawskiej dochodzi od 10 do 45 sąż., głębokość od 1/2, do 2 saż., szerokość doliny rzeki od 1 do 2 a w niektórych miejscach do 4 w. Na wybrzeżach jej leżą mta: Chotmyżsk, Hrajoworon, Połtawa i Kobelaki. Przybiera od praw. brzegu: Worsklicę, Boromlę, Połuzierje i Kobylaczek, od lewego zaś: Merl al. Merlę, Kołomak Tahamłyk, Kustołow. Na wybrzeżach W. został, d. 12 sierpnia 1399 r. na głowę pobity przez Tatarów w. ks. lit. Widold. W bitwie tej poległ Iwan Borysowicz. Na brze­gach jej rozegrała się również słynna bitwa połtawska, w której rozbity został Karol XII.