Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 3, pod red. F. Sulimirskiego, B. Chlebowskiego, W. Walewskiego, Warszawa1882, s. 7.

Hadziacz(po małorusku Hadjacz), miasto powiatowe gub. połtawskiej, nad rzeką Psoł, 9022 mk., 1195 w. od Petersburga a 111 od Połtawy odległe. Stacya pocztowa, 4 jarmarki na wódkę i bydło. H. słynie z ugody 1658 roku z Wychowakim. Starostwo niegrodowe hadziackie w Ukrainie zadnieprskiej, założone w roku 1634 przez polaków, stanowiło uposażenie buławy hetmańskiej. W roku 1661 składało się z miasta H. nad rzekami Psiołką i Grunią, o 15 i pół mil od Połtawy, z przylogłościami z dzierżawy mirhorodzkiej. Na sejmie roku 1661 stany rzeczypospolitej nadały na własność całe to starostwo Jerzemu Chmielnickiemu, hetmanowi wojsk zaporoskich. Na sejmie warszawskim z r. 1775 przez oddzielną konstytucyą wyznaczono komisyą z 16 urzędników kor. dla ostatecznego załatwienia sporów między Tadeuszem Przyłuskim, starostą jeszcze hadziackim, a jego pasierbami Olędzki mi o gwałtowne wypędzenie z dóbr.

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply