ppłk Marceli Kotarba

Ppłk. Marceli Kotarba – oficer Wojska Polskiego, żołnierz I Brygady Legionów Polskich, żołnierz KOP, w 1939 r. mianowany dowódcą pułku KOP „Podole”

Urodził się 6 I 1897 r. w Świątnikach Górnych. Uczył się w Szkole Ludowej, a następnie w Gimnazjum Realnym w Krakowie. Następnie podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Po wybuchu pierwszej wojny światowej wstąpił do I Brygady Legionów Polskich, w której został awansowany na stopień oficerski.

Marceli Kotarba w 1919 roku brał udział w obronie Lwowa i Górnego Śląska. Po chwalebnej służbie nastąpiła seria awansów, zakończona w 1932 r. awansem na podpułkownika 55 pułku piechoty w Lesznie Wielkopolskim.

W 1939 r. ppłk Marceli Kotarba został mianowany dowódcą pułku KOP „Podole”. 17 września tego samego roku, po agresji sowieckiej na Polskę, ppłk Kotarba wbrew rozkazom dowódca naczelnego rozpoczął rozpaczliwą walkę z czerwonym najeźdźcą. Wychowany wg ówczesnych zasad obowiązujących oficerów, uważał, że musi walczyć z każdym agresorem, przekraczającym bezprawnie granicę Rzeczypospolitej, zwłaszcza, że pełnił służbę w wojskach ochrony granic państwowych. Co więcej, to ppłk Kotarba jako pierwszy poinformował naczelne dowództwo o agresji sowietów na Polskę. Pułk KOP „Podole” osłaniał wycofywanie się polskiego rządu i resztek armii przez granicę z Rumunią, biegnącą wzdłuż rzeki Czeremosz. Ppłk Kotarba zdołał opuścić podbitą przez III Rzeszę i Związek Sowiecki Rzeczypospolitą. Dalsze jego losy są trudne do ustalenia. Na pewno wiadomo, że zmarł 28 XI 1962 r. i został pochowany w swojej rodzinnej miejscowości – Świątniki Górne.

Albert Kwiatkowski