Sąd Najwyższy uznał skargę PiS o odrzuceniu sprawozdania finansowego przez PKW za zasadną

Sąd Najwyższy uznał skargę PiS dotyczącą odrzuceniu sprawozdania finansowego przez PKW za zasadną. Sąd orzekł między innymi, to PKW ciążył obowiązek zbadania okoliczności ewentualnego przyjęcia niedozwolonych środków pieniężnych, czego organ nie zrobił.

We wtorek Sąd Najwyższy orzekł, że a zasadną skargę partii politycznej Prawo i Sprawiedliwość na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej o odrzuceniu sprawozdania finansowego partii o źródłach pozyskania środków finansowych, w tym o kredytach bankowych i warunkach ich uzyskania oraz o wydatkach poniesionych ze środków jej funduszu wyborczego w 2023 r.

W oficjalnym oświadczeniu Sąd Najwyższy poinformował, że przy rozpoznaniu odwołania PiS-u od uchwały PKW  uznał za zasadny zarzut naruszenia art. 38a ust. 2 pkt 8 ustawy o partiach politycznych. Tym samym uznano stanowisko, że prawo nie przewiduje podstawy odrzucenia sprawozdania finansowego partii w postaci wcześniejszej uchwały PKW, odrzucającej sprawozdanie finansowe jej komitetu wyborczego, mimo że ustawodawca wskazał te same przesłanki odrzucenia zarówno jednego, jak i drugiego sprawozdania.

Sąd stwierdził, że PKW nie podjęła nawet próby wykazania naruszenia prawa ograniczając się jedynie do podania danych liczbowych oraz zacytowania krótkiego fragmentu uchwały PKW nr 316/2024 z 29 sierpnia 2024 r.

Ponadto Sąd Najwyższy zauważył, że w dotychczasowej praktyce stosowania  art. 144 § 1 pkt 3 lit. e k.wyb nie uwzględniano jakichkolwiek działań organów władzy publicznej podejmowanych w okresie kampanii wyborczej, które mogły przynosić ewentualne korzyści wyborcze któremukolwiek komitetowi wyborczemu lub wpływać negatywnie na postrzeganie któregokolwiek komitetu wyborczego. Sąd ocenił, że w przypadku zmiany tej utrwalonej praktyki stosowania przepisów prawa, to na PKW spoczywa obowiązek szczególnie wnikliwej argumentacji i dokonywania precyzyjnej w wykładni przepisów.

Czytaj: PKW zatwierdza subwencję finansową dla PiS – teraz ruch ministra

PKW zobowiązana jest, według Sądu Najwyższego, w sposób rzetelny zebrać materiał dowodowy dokonując jego weryfikacji i na tej podstawie dokonać ustaleń. Następnie organ powinien wskazać, jakie konkretne fakty zostały wywiedzione z zebranego materiału dowodowego. Przysługująca jej możliwość dokonywania swobodnej oceny dowodów w żadnym wypadku nie oznacza dowolności w podejmowanych rozstrzygnięciach, które każdorazowo muszą być wyczerpująco uzasadnione.

Sąd Najwyższy uwzględnił również zarzut dotyczący braku umożliwienia skarżącemu ustosunkowania się do zebranych materiałów, które znajdowały się jedynie w aktach sprawy zakończonej uchwałą PKW nr 316/2024, w której to skarżący nie był uczestnikiem postępowania. Tymczasem partia musi mieć możliwość ustosunkowania się do zarzutów, twierdzeń i dowodów zebranych w sprawie jej sprawozdania finansowego, nie zaś do zarzutów, twierdzeń i dowodów zebranych w innej – odrębnej sprawie sprawozdania finansowego jej komitetu wyborczego, nawet, jeśli materiały te są tożsame. Ponieważ skarżąca partia nie miała tej możliwości, Sąd Najwyższy uznał, że została przez PKW pozbawiona prawa do obrony.

Czytaj: PKW odrzuciła sprawozdanie finansowe PiS

sn.pl/Kresy.pl