26 maja bieżącego roku przypada rocznica przywódcy pierwszej próby zbudowana niepodległego państwa ukraińskiego – Symona Petlury.
Rada Najwyższa Ukrainy zadecydowala, że 26 maja będzie w tym roku obchodzony jako “Dzień Pamięci” po Symonie Petlurze.
Urodzony w 1879 r. w Połtawie Symon Petlura na początku XX wieku związał się Ukraińską Partią Rewolcyjną postulującą program socjalistyczny i niezależność Ukrainy w ramach federacji z Rosją. Wchodził w skład kwazi-rządu autonomicznej Ukraińskiej Republiki Ludowej ogłoszonej w marcu 1917 r. i obalonej wkrótce przez hetmana Pawło Skoropadskiego z pomocą Niemców w kwietniu 1918 r. Po upadku Niemiec i hetmanatu to właśnie Patlura doporwadził w grudniu 1918 r. do powtórnej proklamacji URL, w zamiarach jako niepodległego państwa. Nie był jednak w stanie obronić całego jej postulowanego terytorium przed bolszewikami i bialymi Rosjanami gen. Denikina.
W umowie warszawskiej z kwietnia 1920 zrzekł się pretensji państwa ukraińskiego do Lwowa i polskich Kresów Wschodnich. Podporządkowane mu oddziały walczyły po stronie polskiej z bolszewikami. Po zakończeniu wojny przebywał w Warszawie do 1923 r. po czym wyemigrował do Europy Zachodniej. Zginął w Paryżu 25 maja 1926 z ręki Żyda Szolema Szwrcbarda, który twierdził, że zemścił się w ten sposób za śmierć swojej rodziny w pogromie zorganizowanym przez żołnierzy Petlury, choć wielu podejrzewało, że był po prostu agentme służb sowieckich. Zabójca Petlury został uniewinniony przez francuski sąd.
twitter.com/kresy.pl
Za każdym razem jak to czytam to cholera mnie bierze, umowa brzmiała tak: Rząd polski przyznaje Ukrainie terytoria na wschód od linii granicznej, wymienionej w art. II niniejszej umowy – do granic Polski z roku 1772 (przedrozbiorowej), które Polska już posiada lub odzyska od Rosji drogą orężną lub dyplomatyczną.
Nic tam nie było ani o Lwowie, ani o zrzekaniu się Ukraińców, no bo niby czego mieli by się zrzekać, jednie Nidelrandów.
Było o Lwowie i okolicy ,a w aneksach o wymianie ludności.
tagore
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej z jednej strony i Rząd Ukraińskiej Republiki Ludowej z drugiej strony – w głębokim przeświadczeniu, że każdy naród posiada przyrodzone prawo samostanowienia o swoim losie i określenia stosunków swoich z sąsiadami i jednako ożywione chęcią ugruntowania podstaw pod zgodne i przyjazne współżycie dla dobra i rozwoju obu narodów – zgodziły się na następujące postanowienia:
I
Uznając prawo Ukrainy do niezależnego bytu państwowego na terytorium w granicach, jak będą one na północ, wschód i południe określone na zasadzie umów Ukraińskiej Republiki Ludowej z graniczącymi z nią z tych stron sąsiadami, Rzeczpospolita Polska uznaje Dyrektoriat niepodległej Ukraińskiej Republiki Ludowej z głównym atamanem, panem Simonem Petlurą na czele za zwierzchnią władzę Ukraińskiej Republiki Ludowej.
II
Granice między Rzecząpospolitą Polską a Ukraińską Republiką Ludową zostają określone w sposób następujący: na północ od rzeki Dniestru wzdłuż rzeki Zbrucz, a następnie wzdłuż byłej granicy między Austro-Węgrami a Rosją do Wyszegródka, a od Wyszegródka na północ przez wzgórza Krzemienieckie, a następnie po linii na wschód od Zdołbunowa, następnie wzdłuż wschodnich granic administracyjnych powiatu rówieńskiego, dalej na północ wzdłuż granicy byłej guberni mińskiej do przecięcia jej przez rzekę Prypeć, a następnie Prypecią do ujścia jej. Co do powiatów rówieńskiego, dubieńskiego i części krzemienieckiego, które obecnie przypadają Rzeczypospolitej Polskiej, nastąpi później ściślejsze porozumienie.
Szczegółowe określenie linii granicznej powinno być przeprowadzone przez specjalną polsko-ukraińską komisję, złożoną z odpowiednich fachowców.
III
Rząd polski przyznaje Ukrainie terytoria na wschód od linii granicznej, wymienionej w art. II niniejszej umowy – do granic Polski z roku 1772 (przedrozbiorowej), które Polska już posiada lub odzyska od Rosji drogą orężną lub dyplomatyczną.
IV
Rząd ukraiński zobowiązuje się nie zawierać żadnych umów międzynarodowych skierowanych przeciwko Polsce; do tego samego zobowiązuje się Rząd Rzeczypospolitej Polskiej wobec Ukraińskiej Republiki Ludowej.
V
Prawa narodowo-kulturalne, jakie Rząd Polski zabezpieczy obywatelom narodowości ukraińskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będą nie w mniejszym stopniu zabezpieczone obywatelom narodowości polskiej w granicach Ukraińskiej Republiki Ludowej i odwrotnie.
VI
Zostają zawarte umowy ekonomiczno-handlowe między Rzecząpospolitą Polską a Ukraińską Republiką Ludową.
Sprawa agrarna na Ukrainie będzie rozwiązana przez konstytuantę. Do chwili zwołania konstytuanty prawne stanowisko właścicieli ziemskich polskiej narodowości na Ukrainie określa się na zasadzie specjalnego porozumienia między Rzecząpospolitą Polską a Ukraińską Republiką Ludową.
VII
Zostaje zawarta konwencja wojskowa, która stanowi część integralną niniejszej umowy.
VIII
Umowa niniejsza jest tajna. Nie może być ona przekazana stronie trzeciej czy opublikowana przez nią w całości lub częściowo, jak tylko na skutek wzajemnej zgody obu stron, z wyjątkiem art. 1, który będzie ogłoszony po podpisaniu niniejszej umowy.
IX
Umowa niniejsza wchodzi w życie natychmiast po podpisaniu przez zawierające ją strony.
Podpisano w Warszawie w kwietniu dnia 21 roku 1920 w 2 egzemplarzach sporządzonych w języku polskim i ukraińskim z zastrzeżeniem, iż w razie wątpliwości tekst polski uważany będzie za międzynarodowy.
Czy to znaczy, że nasi antypolacy z PO i PiSu ruszą z kwiatami na UPAine???