Dlaczego Palestyńska Rada Ustawodawcza została rozwiązana?

Palestyńska Rada Ustawodawcza jest parlamentem narodowych władz palestyńskich – Autonomii Palestyńskiej. Obecna została wybrana w wyborach na początku 2006 r. Wyraźną większość zdobył w niej Hamas, który stworzył na bazie tej większości pierwszy, krótkotrwały rząd. Już w 2007 roku doszło do rozłamu między Hamasem a kontrolowanymi przez Fatah instytucjami Organizacji Wyzwolenia Palestyny. W jej wyniku Fatah utrzymał władzę na Zachodnim Brzegu Jordanu podczas gdy Hamas w praktyce kontroluje Strefę Gazy. Obóz prezydenta Mahmuda Abbasa nie uważa Palestyńskiej Rady Ustawodawczej za rzeczywisty parlament proklamowanej państwowości palestyńskiej, rolę tę nadal rezerwując nadal dla Palestyńskiej Rady Narodowej działającej w ramach OWP. Obóz ten przeforsował pod koniec zeszłego roku rozwiązanie Palestyńskiej Rady Ustawodawczej o czym dla portalu Al Monitor napisał palestyński dziennikarz Daoud Kuttab

Kiedy Aziz Dweik i inni deputowani Palestyńskiej Rady Ustawodawczej (Palestinian Legislative Council – PLC) próbowali 26 grudnia wejść do siedziby PLC w Ramallah by przeprowadzić konferencję prasową, palestyńska służba bezpieczeństwa zatrzymała go wraz z towarzyszami. Dweik, wybrany w 2006 roku na przewodniczącego Rady, został poinformowany, że nie jest już dłużej członkiem PLC, która została rozwiązana przez Palestyński Sąd Konstytucyjny. Prezydent Mahmud Abbas ogłosił decyzję Sądu w czasie posiedzenia palestyńskiego przywództwa 22 grudnia w Ramallah. Komentując orzeczenie Sądu Abbas miał powiedzieć, że ta decyzja musi być „wdrożona natychmiast”. Nie jest jasne kiedy faktycznie zapadła decyzja Sądu.

Podczas gdy hamasowski przewodniczący [PLC – przyp. tłum.] próbował zająć stanowisko przeciw decyzji pozbawiającej go władzy, Ahmad Harb, hamasowski członek parlamentu, który został wybrany zastępcą przewodniczącego przy Dweiku, spotkał się z częścią deputowanych wywodzących się z Gazy 26 grudnia w tym mieście. Harb podkreślił, że odrzuca decyzję Sądu, który wezwał także do przeprowadzenia nowych wyborów w ciągu sześciu miesięcy. Dweik nazwał rozwiązanie PLC „pogwałceniem” Palestyńskich Praw Podstawowych.

PLC została wybrana w 25 stycznia 2006 r., kiedy to lista Hamasu z Ismailem Haniją na czele uzyskała większość 76 mandatów na 132. Jednak po krótkotrwałym rządzie Haniji, zastąpionym przez nominację dla Salama Fajada 15 czerwca 2007 r., Rada stała się nieaktywna na skutek wydarzeń w Gazie w czerwcu 2007, gdzie bojownicy Hamasu usunęli członków prezydenckiej gwardii palestyńskiej; od tej pory Hamas rządzi Strefą Gazy. Odtąd funkcjonują  paralelne rządy: na Zachodnim Brzegu lojalny wobec prezydenta Abbasa, w Gazie lojalny wobec przywództwa islamistycznego Hamasu.

Szawan Dżabarin, dyrektor czołowej palestyńskiej organizacji praw człowieka Al-Haq powiedział portalowi Al Monitor, że to co dzieję się na wewnętrznym froncie palestyńskim jest niebezpieczne. „Kilka palestyńskich organizacji praw człowieka zebrało się po ogłoszeniu decyzji [o rozwiązaniu PLC] i wszystkie były zgodne, że to co się dzieje jest bardzo niebezpieczne i nie jest tylko kwestia różnicy poglądów”. Dżabarin – którego organizacja otrzymała 10 grudnia – wraz z izraelską organizacją praw człowieka B’Tselem Nagrodę Praw Człowieka Rządu Republiki Francuskiej za rok 2018, powiedział, że każda prawna instytucja jest rujnowana – „Nie ma już żadnego niezależnego ciała ani instytucji prawnej do której mogą skierować się ludzie by dochodzić sprawiedliwości. Nasz kraj jest niszczony od środka a wszystkie checks and balances są naruszane”. Zamiast rozwiązywać Radę, Dżabarin argumentuje, przywództwo powinno poświęcić czas na kreowanie procesu „który pozwoli na partycypację narodu poprzez odnowione i prawdziwe ciało reprezentacyjne”.

Anis F. Kassim redaktor Palestyńskiego Rocznika Prawa Międzynarodowego wyraża podobny, pesymistyczny pogląd. Kassim powiedział 24 grudnia [gazecie] „Arab News”, że uważa, iż decyzja Palestyńskiego Sądu Najwyższego jest decyzją polityczną nie prawną. Kassim dodał – „wygląda na ruch polityczny obliczony na wsparcie aspiracji prezydenta Abbasa”. Twierdzi, że palestyńskie przywództwo „zgubiło drogę” podejmując ruchy, które stanowią raczej „rządy poprzez prawo niż rządy prawa”.

Pilnujemy wspólnych spraw

Zależymy od Twojego wsparcia
Wspieram Kresy.pl

Pomimo opozycji, Abbas kontynuował wysiłki na rzecz wykonania orzeczenia Sądu poprzez spotkanie 24 grudnia w Ramallah z przewodniczącym Centralnej Komisji Wyborczej Hanną Naserem, by podkreślić swoje poparcie dla przeprowadzenia wyborów w ciągu sześciu miesięcy. Ale sama idea wyborów parlamentarnych nie została dobrze odebrana także przez czołowych urzędników Abbasa. Sekretarz Rady Wykonawczej OWP Saet Erekat powiedział 23 grudnia, że jednocześnie muszą się odbyć wybory parlamentu i na urząd prezydenta. Z drugiej strony Madżid Aruri, dyrektor Komisji Niezależności Sądownictwa i Rządów Prawa nie oczekuje, że wybory się odbędą. Pisząc na lewicowym portalu Watan.tv Aruri twierdzi, że palestyńskie przywództwo zdaje sobie sprawę, że przeprowadzenie wyborów bez porozumienia politycznego spotka się z wielki sprzeciwem, ale koniec końców większość obywateli zapomni o rozwiązaniu PLC, co było głównym celem decyzji palestyńskiego przywództwa.

Według Aruriego realnym celem decyzji Palestyńskiego Sądu Konstytucyjnego był ominięcie artykułu Palestyńskich Praw Podstawowych w sprawie wakatu na stanowisku prezydenta. Stosowny artykuł 54.2 mówi: „Jeśli stanowisko Prezydenta Władz Narodowych będzie wakować z któregokolwiek z wyżej wymienionych powodów, Przewodniczący Palestyńskiej Rady Ustawodawczej tymczasowo przejmuje władzę i obowiązki Prezydenta Palestyńskich Władz Narodowych na okres nie dłuższy niż 60 dni, w ciągu których powinny się odbyć wolne i bezpośrednie wybory nowego prezydenta, zgodnie z Palestyńskim Prawem Wyborczym”. Aruri zaznacza – „przez 12 lat niedziałająca PLC nie była problemem dla obecnej struktury politycznej; jedyny problem jaki mieli z Radą to jak ominąć artykuł 54.2” – powiedział Al Monitorowi.

W czasie gdy Palestyna nadal nie jest niepodległym państwem, miała kilka działających instytucji demokratycznych, które były dotąd źródłem pewności dla Palestyńczyków żyjących po okupacją. Wewnętrzny konflikt palestyński od 2007 roku spowodował erozję zaufania Palestyńczyków do instytucji rządowych. Aby ruszyć do przodu ważne jest aby stworzyć jasny i praktyczny mechanizm.

Daoud Kuttab (tłumaczenie – Karol Kaźmierczak)

Czytaj także: Przywódca separatystów: Jemen nie zobaczy pokoju bez odpowiedzi na postulaty południowców

almonitor.com/kresy.pl

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply