Jak radzą sobie w walce F-22 i Su-57? Konstrukcje obu samolotów pozwalają im na uzyskanie przewagi na różnych polach. Uzbrojenie Su-57 umożliwia eliminację zagrożenia na długich dystansach. Jednak żeby to było skuteczne, radar Su-57 musi być w stanie wykrywać obiekty normalnie niewykrywalne dla radarów na dłuższej odległości. Dzięki naciskowi kładzionemu na jego prędkość, może on reagować niezwykle szybko, co jest ważne również w przypadku, w którym należy się wycofać z bitwy, której wygrać nie można. Gdy dwa myśliwce znajdą się naprzeciw siebie, kombinacja zwinności i umiejętności szybkiego wykrywania przeciwnika zrobi z Su-57 prawdziwego zabójcę – twierdzi Kyle Mizokami na łamach The National Interest.

Oficjalne określenie rosyjskiego PAK-FA/T-50 mianem Su-57 jest kolejnym przypomnieniem, że w lidze myśliwców piątej generacji robi się coraz tłoczniej. USA, Chiny, Rosja, Japonia i Korea pracują nad własnymi projektami piątej generacji, lecz do tej pory tylko trzy samoloty – F-22 Raptor, F-35 Joint Strike Fighter i chiński J-20 – nadają się do użytku. Jako że stosunki między USA i NATO a Rosją są napięte, zastanawiająca jest jedna rzecz: kiedy Su-57 wkroczy do akcji, co się stanie z amerykańskim Raptorem F-22?

F-22 Raptor zaczął swoją karierę jako myśliwiec przechwytujący, taki jak F-15C Eagle, którego pierwotnie miał zastąpić. Samolot ten został zaprojektowany i skonstruowany przez Lockheed Martin, który zdobył doświadczenie tworząc samolot bojowy F-117A Nighthawk. W 1990 roku prototyp YF-22 latał wraz z Northrop YF-23 Black Widow II i wygrał konkurencję, w dużej mierze dzięki temu, że kładziono nacisk na jego zwinność i zdolność bycia niewykrywalnym przez radary.

Najważniejszą cechą F-22 jest technologia stealth, profil samolotu został w części wygenerowany przez symulacje przeprowadzone na superkomputerze Cray (jeden z wczesnych superkomputerów). Konstrukcję F-22 cechuje maksymalna zdolność omijania czujników, skrzydła w kształcie „diamentu” oraz fasetowana powierzchnia. Hamulec, klapy komór z uzbrojeniem i układ wydechowy są ząbkowane w celu zminimalizowania sygnatury samolotu na radarze, natomiast budowa ogona redukuje zdolność wykrywania przez podczerwień. Powierzchnia samolotu jest pokryta specjalnymi materiałami absorbującymi sygnały radaru.

Zobacz także: Amerykańskie myśliwce typu stealth F-22 i F-35 vs. rosyjskie S-400

Zastosowanie superkomputera Cray przy projektowaniu pomogło uczynić F-22 niezwykle zwinnym. Ważną zaletą F-22 jest użycie ciągu wektorowanego w osi poprzecznej, pozwalające na połączenie mocy silnika z manewrami pod dużym kątem natarcia, by zyskać przewagę w pojedynkach. Konstrukcja F-22 zapewnia pilotowi doskonałą widoczność. Połączenie zwinności i widoczności sprawia, że pilot może szybko wykryć i zareagować na zagrożenia.

F-22 jest napędzany przez parę turboodrzutowych silników F119. Pozwalają one Raptorowi na szybki lot bez dopalaczy, co jest niezwykle ważne w przypadku samolotu, który nie może w czasie bitwy przewozić zewnętrznych zbiorników paliwa. Główny czujnik samolotu – AN/APG-77 – został skonstruowany tak, żeby wyprzedzić przeciwnika, wykrywając go zanim on dostrzeże Raptora. Dzięki temu, amerykańscy piloci nie tylko będą mogli pierwsi dostrzec wroga, ale również jako pierwsi uderzyć.

Raptor posiada trzy komory z uzbrojeniem. Dwie z nich mieszczą kierowany na podczerwień AIM-9M/X Sidewinder, w trzecim znajduje się sześć pocisków AIM-120 AMRAAM („Slammer”). Komora główna mieści również sterowane przez satelitę JDAM lub do czterech pojemników z paliwem o pojemności 600 galonów. F-22 posiada sześciolufowy dwudziesto-milimetrowy karabin M61A2 umieszczony w prawym skrzydle wraz z amunicją wystarczającą na 5 sekund ciągłych strzałów.

Znacznie mniej wiadomo na temat Su-57. Pomimo 7 lat lotów próbnych, parametry samolotu pozostają nieznane. Wiadomo jednak, że z tworzeniem samolotu były problemy, zwłaszcza jeśli chodzi o jego główne części takie jak silnik. Pierwsze samoloty mają być oddane do użytku w 2019 roku.

Mimo że oba są myśliwcami piątej generacji, Su-57 znacznie różni się projektem od Raptora F-22. Raptor kładzie nacisk na zdolność bycia niewykrywalnym, natomiast Su-57 na prędkość i zwinność, upodabniając się do YF-23 Black Widow II.

Eksperci uważają, że Su-57 to ulepszona wersja Su-57 Flankera, zmodernizowana pod względem niskiej wykrywalności przez radary i większej zwinności. Autor książek o tematyce lotniczej Piotr Butowski twierdzi, że samolot ten ma „większą zdolność manewru przy dużych prędkościach niż jakikolwiek poprzedni myśliwiec”. Sylwetka „rozmytego skrzydła” [Blended Wing Body (BWB)] poprawia parametry awioniki, paliwa i broni.

Siłą napędową Su-57 są jego dwa silniki. Każdy z silników Saturn Izdjelje 30 ma generować od 24 054 do 35 556 kilogramów ciągu i napędzać myśliwca nawet do 1.5 macha. Niestety, prace nad Izdjelie 30 uległy pewnym komplikacjom, dlatego pierwsze 12 moskiewskich samolotów będzie zasilane przez parę silników Saturn AL-41F1, używanych również w Su-35.

Zobacz także: The National Interest: Pojawienie się rosyjskich Su-57 w Syrii to niebezpieczna farsa

Su-57 będzie wyposażony w system radarowy N056 Byelka oraz L402, jako podstawowy sposób wykrywania zagrożenia. Na krótkich odcinkach wykorzystywany będzie 101KS Atoll posiadający podczerwień, co pomoże pilotowi z łatwością wykryć wroga.

Su-57 posiada dwie duże komory z uzbrojeniem, zajmujące prawie całą długość samolotu. Każda z nich może pomieścić do czterech K-77M. W porównaniu do wcześniejszej wersji (AA-12 Archer), K-77M jest większy i może skutecznie namierzać cele w zasięgu 100 mil. W owiewkach samolotu znajduje się para pocisków K-74M2.

Jak F-22 i Su-57 wypadną w walce? Projekty tych samolotów dają każdemu z nich przewagę na innym polu. Zaletą Su-57 jest fakt, że potrafi on eliminować zagrożenia na długich dystansach. Jednak żeby to zadziałało, myśliwiec musi być w stanie również je wykryć. Dzięki temu, że do prędkości przyłożono olbrzymią wagę, może on bardzo szybko reagować. Sprawia to, że Su-57 staje się więc śmiercionośnym zagrożeniem.

Natomiast przy konstrukcji F-22 Raptor położono nacisk na niewykrywalność przez radary oraz zwinność. Może on również wykrywać zagrożenie na długich dystansach i – pod warunkiem, że uniknie radarów przeciwnika – może go wpędzić w pułapkę, zanim ten się zorientuje. Dlatego F-22 ma większe szanse na przejęcie inicjatywy i wygranie walki, jeszcze zanim myśliwce znajdą się w polu swojego widzenia. Jedynym żelaznym warunkiem jest to, że Raptor wymknie się rosyjskim radarom. Ciężko jest przewidzieć, który myśliwiec wygrałby w starciu, zwłaszcza że nie wiemy, jak bardzo zwinny jest Su-57. Ale rosyjski system radarów na podczerwień – coś, czego amerykański samolot nie posiada – daje Su-57 olbrzymią przewagę.

F-22 Raptor jest znakomitym, porządnie skonstruowanym samolotem. Su-57 to dla niego godny przeciwnik. Jeśli te dwa myśliwce się spotkają, będzie to walka, która zapisze się na kartach historii. Niestety, będzie ona również tragiczna dla całego świata. Miejmy więc nadzieję, że do spotkania nigdy nie dojdzie.

Kyle Mizokami jest dziennikarzem z San Francisco piszący dla The Diplomat, Foreign Policy, War is Boring oraz Daily Beast. W 2009 roku został współzałożycielem bloga na temat bezpieczeństwa Japan Security Watch.

Tłumaczenie: Ewelina Nowak

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply